Όταν ένας προπονητής αναζητά έναν σέντερ φορ που θα βοηθήσει την ομάδα του σίγουρα δεν μπορεί να προσπεράσει τα παρακάτω στοιχεία. Ύψος, ικανότητα στο σκοράρισμα, βιογραφικό. Και αν το μοντέρνο ποδόσφαιρο ασχολείται με την ταχύτητα και την ικανότητα των παικτών να αγωνίζονται σε διάφορες θέσεις, τις προηγούμενες δεκαετίες ήταν της… μόδας άλλο στιλ ποδοσφαιριστών. Τρανταχτό παράδειγμα ο Νουάνκο Κανού . Ο Νιγηριανός γίγαντας που για τρία εκατοστά δεν έπιασε τα δύο μέτρα σε ύψος κατέκτησε σχεδόν τα πάντα στην καριέρα του όμως πάντα ήταν στην σκιά πιο πρωτοκλασάτων ποδοσφαιριστών. Αν παράλληλα σκεφτούμε ότι η εθνική του ομάδα δεν ήταν από τις παραδοσιακές δυνάμεις του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, τότε εύκολα κανείς μπορεί να ξεχάσει τέτοιου είδους παίκτες. Και όμως με την Ολυμπιακή ομάδα της Νιγηρίας κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο το 1996 στην Τζόρτζια των Ηνωμένων Πολιτειών, σημειώνοντας τρία γκολ στην διοργάνωση με τα δύο εξ αυτών να είναι στον ημιτελικό κόντρα στην Βραζιλία του Μπεμπέτο, του Ρομπέρτο Κάρλος και του Ρονάλντο. Ο Κανού ήταν ήδη ένας πολύ γνωστός επιθετικός και οι επιτυχίες ήταν συνεχόμενες. Έναν χρόνο νωρίτερα στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στην Μίλαν είχε αντικαταστήσει τον νεαρό τότε Κλάρενς Σέεντορφ στο 53ο λεπτό και λίγα λεπτά αργότερα ο επίσης ταλαντούχος Πάτρικ Κλάιφερτ έδινε στον Άγιαξ το τρόπαιο! Η χρυσή γενιά του Λουίς Φαν Χαάλ απαρτιζόταν επίσης από τα αδέρφια Ντε Μπουρ, τους Έντγκαρ Ντάβιντς , Γιάρι Λιτμάνεν , Έντβιν φαν ντερ Σαρ και πολλούς ακόμα. Ο … δευτεραγωνιστής Κανού κατέκτησε επίσης τρία πρωταθλήματα Ολλανδίας και ένα Σούπερ Καπ σημειώνοντας 27 γκολ σε 71 εμφανίσεις.
Τα σχεδόν τεσσεράμισι εκατομμύρια δολάρια που ξόδεψε η Ίντερ ίσως να φαινόταν και λίγα μπροστά στο μέλλον ενός τόσο ταλαντούχου επιθετικού. Όμως και στο Μιλάνο δεν θα ήταν το πρώτο όνομα. Ζαμοράνο, Ρονάλντο, Ρεκόμπα ήταν σίγουρα μία πρόκληση για τον υψηλόσωμο φορ αν ήθελε να χτυπήσει την πόρτα της ενδεκάδας. Κάπου εκεί τον χτυπά και η ατυχία αφού ένα πρόβλημα στην καρδιά το Νοέμβριο του ‘96 τον αναγκάζει να μπει στο χειρουργείο και σίγουρα να χάσει πολύτιμο έδαφος στην πορεία του με τους μπλε του Μιλάνου αφού η επιστροφή του ήρθε τον Απρίλιο του ‘97! Κι όμως ο Κανού ήταν στην αποστολή του τελικού για το Κύπελλο Ουέφα στις 6 Μαΐου του ‘98 όταν από τον πάγκο είδε τους συμπαίκτες του να επικρατούν με 3-0 της Λάτσιο και να στέφονται τροπαιούχοι.
Οι μόλις δεκαεφτά συμμετοχές σε σχεδόν τρία χρόνια σίγουρα δεν αποτελούν την καλύτερη στατιστική, όμως η ικανότητα του μέσα στην περιοχή, το νεαρό της ηλικίας του αλλά και το έμπειρο μάτι του Αρσέν Βενγκέρ οδηγούν στην Άρσεναλ τον Φεβρουάριο του 1999 στην απόκτησή του. Και πάλι μερικά ονόματα ζαλίζουν. Ανελκά, Βιειρά, Λιούνμπεργκ, Μπέργκαμπ, Σίμαν και στην συνέχεια Ανρί, Άσλει Κόουλ και Πιρές ίσως παραγκωνίζουν το Νιγηριανό όμως η πορεία του στους κανονιέρηδες θα μείνει ανεξίτηλη για πάντα! Σε μία πενταετία χωρίς και πάλι να είναι το πρώτο βιολί κατακτά δύο πρωταθλήματα, και δύο FA Cup με τον ίδιο να σημειώνει 43 τέρματα σε 197 εμφανίσεις παρασέρνοντας τους αμυντικούς με το τεράστιο κορμί του κάνοντας τους φίλους της Άρσεναλ να τρέφουν μεγάλο σεβασμό προς το πρόσωπό του.
Έχοντας πλέον συμπληρώσει σχεδόν μία δεκαετία σε πολύ υψηλό επίπεδο ο Κανού δεν έχει πλέον προσφορές από τις ομάδες που βρίσκονται στο πάνω ράφι. Και πάλι όμως η Πρέμιερ Λιγκ είναι στα πόδια του. Το καλοκαίρι του 2004 όντας ελεύθερος πια, υπογράφει διετές συμβόλαιο με την Γουέστ Μπρόμγουιτς Άλμπιον, και στην πρώτη του σεζόν σημειώνει μόλις τρία γκολ αλλά η ομάδα του αποφεύγει τον υποβιβασμό κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει την δεύτερη χρονιά του Κανού στην Άλμπιον. Η ομάδα υποβιβάζεται και το μέλλον του είναι πλέον αβέβαιο παρά τα εννιά γκολ που έχει πετύχει συνολικά σε 58 εμφανίσεις.
Επόμενος σταθμός γι αυτόν είναι η Πόρτσμουθ η οποία τον εμπιστεύεται παρά το γεγονός ότι έχει πατήσει τα τριάντα και έχει περάσει μία διετία η οποία μόνο διαφήμιση δεν αποτελεί για τον ίδιο. Εκεί συναντά τον άλλοτε συμπαίκτη του στην Άρσεναλ, Σολ Κάμπελ αλλά και τον Γκλεν Τζόνσον. Στην πρώτη του χρονιά ο Κανού είναι εξαιρετικός. Με τα 12 γκολ που σημειώνει γίνεται ο πρώτος σκόρερ για την ομάδα του ενώ καταφέρνει να ανανεώσει το έως τότε μονοετές του συμβόλαιο. Στην πορεία του με τους μπλε σήμα κατατεθέν αποτελεί σίγουρα η δεύτερη σεζόν. Μετά από 69 ολόκληρα χρόνια χωρίς τίτλο η Πόρτσμουθ κατακτά το FA Cup κόντρα στην Γουότφορντ με το μοναδικό τέρμα να το σημειώνει ο θηριώδης φορ. Η ομάδα συμμετέχει στο Κύπελλο Oυέφα και φτάνει μία ανάσα από έναν ιστορικό θρίαμβο. Αντιμετωπίζοντας την Μίλαν φτάνουν στο 84o λεπτό να προηγούνται των Ιταλών με 2-0 με το δεύτερο τέρμα να είναι για ακόμα μία φορά από τον ίδιο. Μέσα σε δέκα λεπτά Ροναλντίνιο και Ιντσάγκι στερούν από τον Κανού και την παρέα του μια ιστορική νίκη. Ο έμπειρος επιθετικός πετυχαίνει εκείνη την περίοδο και το γκολ της παραμονής στην κατηγορία με αντίπαλο την Μπόλτον. Ο Κανού ανανεώνει για άλλη μία φορά το συμβόλαιό του ενώ αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι έγινε συμπαίκτης στην Πόρτσμουθ με τους Πίτερ Κράουτς, Ντείβιντ Τζέιμς αλλά και τους δικούς μας Πάπα Μπούμπα Ντιόπ και Άγγελο Μπασινά! Τελικά ο υποβιβασμός ήρθε για την Πόρτσμουθ με τον γερόλυκο πλέον Κανού να κάνει και δύο χρονιές στην Τσάμπιονσιπ για να κλείσει έτσι μια τεράστια καριέρα σε συλλογικό επίπεδο αλλά και με τα χρώματα της χώρας του με την οποία έπαιξε σε 87 ματς σημειώνοντας δώδεκα γκολ.
Δεν υπήρξε ποτέ ο παίκτης που όλα τα φλας ήταν επάνω του. Κατέκτησε τρία πρωταθλήματα Ολλανδίας, δύο πρωταθλήματα Αγγλίας, ένα Τσάμπιονς Λιγκ, ένα κύπελλο Ουέφα, τρία FA Cup και ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Σε ατομικό επίπεδο, υπήρξε ποδοσφαιριστής της χρονιάς για την Αφρική το 1996 αλλά και το 1999.
Από τον Λευτέρη Παπαδόπουλο.
