Είναι ακόμα άγνωστο αν ο φετινός τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ πραγματοποιηθεί, ποιοι θα είναι οι φιναλίστ και αν το ανακαινισμένο Ολυμπιακό στάδιο Ατατούρκ της Κωνσταντινούπολης φιλοξενήσει οπαδούς των επίδοξων τροπαιούχων.
Το art of football κάνει μία ανασκόπηση σε προηγούμενους τελικούς της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και σας δίνει τροφή για αρκετή συζήτηση. Το σίγουρο είναι ότι πολλοί ποδοσφαιριστές αλλά και ομάδες κρίνονται από το αν έχουν κατακτήσει ή όχι τίτλους. Εμείς σας ετοιμάσαμε μία φανταστική αναμέτρηση από εν ενεργεία αλλά και παλαίμαχους άσσους του ποδοσφαίρου οι οποίοι είτε κέρδισαν είτε έχασαν το πολύτιμο τρόπαιο.
Επιλέξαμε τον πατροπαράδοτο σχηματισμό 4-4-2 και αφήσαμε στην φαντασία σας την εξέλιξη αυτού του ματς. Ας σας παραθέσουμε τις υποθετικές ενδεκάδες. Στην ομάδα των ηττημένων προπονητής θα ήταν ο Αρσέν Βενγκέρ. Ο Αλσατός τεχνικός πήρε πρωταθλήματα και κύπελλα με την Άρσεναλ αλλά την μοναδική φορά που βρέθηκε σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ το 2006 έχασε από την Μπαρτσελόνα με 2–1 παίζοντας μάλιστα με δέκα παίκτες από το 18ο λεπτό ύστερα από την αποβολή του Γιενς Λέμαν. Ο Γερμανός θα μπορούσε να είναι ο τερματοφύλακας των ηττημένων αν δεν υπήρχε στην λίστα αυτή ο τεράστιος Τζιανλουίτζι Μπουφόν. Ο Ιταλός θα είχε μπροστά του τον Λόταρ Ματέους ο οποίος έχασε μέσα από τα χέρια του δυο φορές το τρόπαιο από Πόρτο (1987) και Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ (1999) αντίστοιχα. Παρτενέρ του Ματέους θα ήταν ο σκληροτράχηλος Πάολο Μοντέρο από την Ουρουγουάη ο οποίος γεύτηκε την αποτυχία τρεις φορές (1997,1998,2003) όλες με τη φανέλα της Γιουβέντους. Στα μπακ η επιλογή μας είναι δύο αξιόπιστοι εν ενεργεία αμυντικοί. Δεξιά ο Ελβετός Στέφαν Λιχστάϊνερ που τώρα αγωνίζεται στην Άουγκσμπουργκ, έχοντας δύο χαμένους τελικούς με τη φανέλα της Γιουβέντους το 2015 και το 2017. Ενώ στα αριστερά βρίσκεται ο Μάρσελ Σμέλτζερ της Ντόρτμουντ με τον χαμένο τελικό του 2013.
Στην μεσαία γραμμή το δίδυμο θα ήταν ισπανικό. Ο Γκάϊθκα Μεντιέτα με την σπουδαία καριέρα σε Βαλένθια, Λάτσιο, Μπαρτσελόνα και Μίντλεσμπρο ήταν φιναλίστ το 2000 και το 2001. Δίπλα του ο σπουδαίος Σεσκ Φάμπρεγκας ο οποίος αν και έχει κατακτήσει σχεδόν τα πάντα, δεν έχει καταφέρει να στεφθεί τροπαιούχος στην συγκεκριμένη διοργάνωση και αν σκεφτεί κανείς την ηλικία του αλλά και το γεγονός ότι αγωνίζεται στην Μονακό τότε βλέπουμε ότι οι πιθανότητες δεν είναι μαζί του. Μάλιστα στον τελικό ανάμεσα σε Μπαρτσελόνα και Άρσερναλ έπαιζε για τους Λονδρέζους χάνοντας έτσι το τρόπαιο!
Στην δεξιά πλευρά της επίθεσης τοποθετήσαμε έναν ποδοσφαιριστή ο οποίος στον αγωνιστικό χώρο έκανε σχεδόν τα πάντα. Μάρκαρε, σκόραρε , αγωνιζόταν ως το τελευταίο δευτερόλεπτο. Μα ποιος άλλον από τον Ντιρκ Κάουτ με τον Ολλανδό της Λίβερπουλ να σκοράρει στον τελικό της Αθήνας τον Μάϊο του 2007 κόντρα στην Μίλαν αλλά να μην αλλάζει εν τέλει τον κάτοχο του κυπέλλου. Στην αριστερή πλευρά θα δέσποζε ο Αργεντίνος αρτίστας, Κίλι Γκονζάλες ο οποίος απέτυχε δις με την Βαλένθια το 2000 αλλά και το 2001 κόντρα σε Ρεάλ και Μπάγερν Μονάχου αντίστοιχα.
Και πάμε τώρα στο επιθετικό δίδυμο με τον Ερνάν Κρέσπο που έφτασε αρκετές φορές κοντά στο τρόπαιο και μάλιστα με διαφορετικές ομάδες. Ενώ δίπλα του το φαινόμενο! Ο Ρονάλντο έσπασε όλα τα κοντέρ σκοραρίσματος, κατέκτησε τα πάντα όχι όμως και το Τσάμπιονς Λιγκ. Και όταν ήταν στην Μίλαν το 2007 στην κατάκτηση επί της Λίβερπουλ, ο Βραζιλιάνος δεν είχε δικαίωμα να αγωνιστεί λόγω των συμμετοχών του νωρίτερα με την Ρεάλ. Όσο για τον Κρέσπο, πολύ δύσκολα οποιοσδήποτε οπαδός δεν θα τον ήθελε στην ομάδα του και όμως δεν γεύτηκε αυτή την επιτυχία στην καριέρα του.
Η αντίπαλη ομάδα είναι αυτή των νικητών. Εδώ προπονητής θα ήταν ο Ρομπέρτο Ντι Ματέο. Κέρδισε το 2012 την Μπάγερν Μονάχου ως προπονητής της Τσέλσι αλλά η προπονητική του πορεία είναι αντιστρόφως ανάλογη με εκείνη την τεράστια επιτυχία. Κάτω από τα γκολποστ ο Βίτορ Μπαΐα. Σίγουρα δεν είναι αυτό που λέμε εγγύηση αλλά ήταν ο κίπερ της φοβερής ομάδας του Μουρίνιο που κέρδισε με 3-0 την Μονακό το 2004.
Μπροστά του δύο κάπως ξεχασμένοι και μάλλον όχι και τόσο ξακουστοί αμυντικοί. Ο Δανός Ρόνι Γιόνσεν της Γιουνάϊτεντ ήταν βασικός στην αξέχαστη ανατροπή των Άγγλων το 1999 κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου και ο Σουηδός Πάτρικ Άντερσον των Βαυαρών ο οποίος δυο χρόνια μετά κατέκτησε τον τίτλο. Στο αριστερό άκρο της άμυνας βάλαμε έναν ποδοσφαιριστή που πιθανόν και ο ίδιος δεν φανταζόταν την επιτυχία του. Τον Τζίμι Τραορέ! Ο υψηλόσωμος αμυντικός από το Μάλι ήταν βασικός στο έπος της Λίβερπουλ στην Κωνσταντινούπολη το 2005 αν και η καριέρα του δεν ήταν και το όνειρο κάθε προπονητή για την αριστερή πλευρά. Δεξί μπακ θα έπαιζε ο Τζουζέπε Φαβάλι (Μίλαν 2007) ο οποίος σίγουρα ήταν ένας άκρως αξιόπιστος αμυντικός όμως στην Ιταλία τέτοιου είδους ποδοσφαιριστές υπάρχουν δεκάδες.
Στο κέντρο για τους νικητές θα έπαιζε ο Μάϊκλ Κάρικ (2008) με παρτενέρ τον Μάσιμο Αμπροζίνι (2003, 2007). Δύο σκληροτράχηλοι αμυντικοί χαφ αλλά όταν οποιοσδήποτε αναφέρεται σε Γιουνάϊτεντ και Μίλαν σίγουρα δεν είναι οι πρώτοι που σας έρχονται στο μυαλό.
Στα δεξιά της επίθεσης θα ξεκινούσε ένα από τα αιώνια ταλέντα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Ο Ιμπραήμ Αφελάϊ, με τον Ολλανδό να ξεκινάει ιδανικά την καριέρα του αλλά η μέχρι στιγμής πορεία του να είναι πτωτική. Πάντως στην νίκη επί της Γιουνάϊτεντ το 2006 με 3-1 αντικατέστησε τον Πέδρο στις καθυστερήσεις! Αριστερά θα έπαιζε ο Σάβιο (1998, 2000, 2002) με τον Βραζιλιάνο άλλοτε παίκτη της Ρεάλ ναι μεν να έχει υπάρξει πολύ καλός ποδοσφαιριστής αλλά σίγουρα κανείς δεν τον θυμάται ως πρωτοκλασάτο.
Το επιθετικό δίδυμο αυτής της ομάδας θα ήταν ο Βλάντιμιρ Σμίτσερ (2005) με τον Κάρστεν Γιάνκερ (2001)! Δύο ικανοί επιθετικοί οι οποίοι αν και κατέκτησαν το τρόπαιο δεν είναι αυτό που φαντάζεται ο κάθε οπαδός για την ομάδα του.
Πιο συνοπτικά:
Νικητές-Μπαΐα, Φαβάλι, Γιόνσεν, Άντερσον, Τραορέ, Κάρικ, Αμπροζίνι, Αφελάϊ, Σάβιο, Γιάνκερ, Σμίτσερ
Ηττημένοι- Μπουφόν, Λιχστάϊνερ, Μοντέρο, Ματέους, Σμέλντζερ, Μεντιέτα, Φάμπρεγας, Γκονζάλες, Κάουτ, Ρονάλντο, Κρέσπο.
Ποιο να ήταν άραγε το αποτέλεσμα; Οι προβλέψεις και τα συμπεράσματα δικά σας.
Aπό τον Λευτέρη Παπαδόπουλο.
