Βλέμμα κενό. Χαμένος στις αναμνήσεις του παρελθόντος. 
Βυθισμένος στην πολυθρόνα του αναπολεί. Σκέφτεται τα γήπεδα, τον κόσμο που τον αποθέωνε. Την εξάρα στους δύο ημιτελικούς, απέναντι στην τεράστια τότε Ρέιντζερς. Τα 43 γκολ που πέτυχε σε 37 παιχνίδια στη μαγική αυτή χρονιά του 1960. Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός. Είναι ήδη 87. Γέρος και ζαρωμένος. Οι εμφανίσεις του εκείνα τα χρόνια, ακόμα κουβεντιάζονται παντού. Οι πιο πιστοί οπαδοί από όλους στην Ευρώπη, οι οπαδοί της Άιντραχτ Φρανφούρτης τον έχουν σε κάθε συζήτηση τους. 
Ο λόγος για τον Έρβιν Στάιν (Erwin Stein). Γεννήθηκε στις 10 Ιουνίου 1935. Γυρίζει το κεφάλι. Στο μυαλό του ξαναγίνεται παιδί. Τότε που στα 10 του χρόνια άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο στην Μπορνχέιμ (SG Bornheim). Ξεχώριζε από τότε, όταν απέναντι στα άλλα παιδιά σκόραρε συνεχώς!
Αργότερα πάει στην Ολύμπια (Olympia 07) και στη συνέχεια, από το 1954, αρχίζει την μεγάλη του καριέρα. Φοράει τη φανέλα της Γκρίσεϊμ (SpVgg Griesheim 02) και μεγαλουργεί. Σε ηλικία 24 ετών, ο εκπληκτικός επιθετικός βάζει για πρώτη φορά την τιμημένη φανέλα της εθνικής Γερμανίας για τους ερασιτέχνες. Ο σπουδαίος ομοσπονδιακός τεχνικός Σεπ Χέρμπεργκερ (Sepp Herberger) και ο βοηθός του Γκέοργκ Γκάβλιτσεκ (Georg Gawliczek) τον κάλεσαν. Πρώτο παιχνίδι απέναντι στην Ολλανδία. 
Η ημερομηνία έγραφε 15 Απριλίου του 1959. Τοποθεσία Ενσκέντε (Enschede), μια μικρή όμορφη πόλη στη χώρα της τουλίπας. Ο Έρβιν παίζει φανταστικά, στέλνει την μπάλα δυο φορές στα δίχτυα και οι Γερμανοί νικάνε με 2-0. Λόγω του τελευταίου γύρου του γερμανικού πρωταθλήματος που ξεκινά στις 16 Μαΐου, ο Χέρμπεργκερ εντυπωσιασμένος από τον Στάιν τον καλεί και πάλι. Επιλέγει ξανά έναν ερασιτέχνη παίκτη για τον φιλικό αγώνα με την Πολωνία στο Αμβούργο. Στο 63’ λεπτό σηκώνεται από τον πάγκο και στο 81’ λεπτό, πέτυχε την ισοφάριση για το τελικό 1-1. Στις 27 Μαΐου συμμετείχε για δεύτερη φορά με την ερασιτεχνική εθνική ομάδα. Σημείωσε και τα δύο γκολ στη νίκη με 2-0 εναντίον της Αγγλίας. Όταν το Λουξεμβούργο γιόρτασε την 50η επέτειό του, είχε προγραμματιστεί ένας αγώνας ανάμεσα στο Βέλγιο και μιας Γερμανικής 11άδας. Το Βέλγιο κέρδισε με 3-1 αλλά ο Στάιν σημείωσε το μοναδικό γκολ για την ομάδα της «DFB».
Όποτε έπαιζε με την εθνική σκόραρε!!
Και φτάνουμε στον επόμενο χρόνο που άλλαξαν τα πάντα. Τελικός γερμανικού πρωταθλήματος στις 28 Ιουνίου του 1959. Αντιμέτωπες η Άιντραχτ Φρανκφούρτης εναντίον της Κίκερς Όφενμπαχ. Η Άιντραχτ κερδίζει με 5-3 σε ένα εκπληκτικό παιχνίδι. Ο Έκεχαρντ Φάιγενσπαν σκόραρε τρεις φορές για τους «Αετούς» και δίνει το πρωτάθλημα στον σύλλογο. Το μοναδικό μέχρι σήμερα! Με τον Φάιγενσπαν να μετακομίζει στη Μόναχο 1860, το διοικητικό συμβούλιο της Άιντραχτ έψαχνε έναν άξιο αντικαταστάτη. Το όνομα που βγήκε από τα στόματα όλων ήταν ένα. Έρβιν Στάιν! Έτσι διαπραγματεύτηκε με την Γκρίσεϊμ (SpVgg Griesheim 02). Κατέληξαν σε συμφωνία. Ο Στάιν υπέγραψε στον σύλλογο για τη σεζόν 1959-60 και ως εκ τούτου δεν ήταν κατάλληλος για την ερασιτεχνική εθνική ομάδα της Γερμανίας.
Δεδομένου ότι οι αγώνες πρόκρισης για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960, έγιναν τον Νοέμβριο του 1959 εναντίον της Φινλανδίας και της Πολωνίας, ήταν ένα μεγάλο πλήγμα η απουσία του, για τα σχέδια της να λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Την ιστορική φανέλα με τους «Αετούς» την έβαλε για πρώτη φορά στις 23 Αυγούστου του 1959. Ήταν ο πρώτος αγώνας της σεζόν της Άιντραχτ εναντίον της Γκρόιτερ Φιρτ. Έβαζε συνεχώς γκολ με κάθε τρόπο. Συνέχισε να δείχνει τις ικανότητές του στο σκοράρισμα στην «Oberliga Süd», όμως ο Χέρμπεργκερ δεν τον κάλεσε ποτέ ξανά στην εθνική. Οι σκέψεις του γίνονται τώρα σκοτεινές. Δάκρυα τρέχουν από τα μάτια του. Πόσο θα ήθελε να είναι μέλος στην εθνική και να ζούσε στιγμές δόξας. Στο τέλος της σεζόν 1959-60 της «Oberliga» είχε σκοράρει 24 γκολ. Η Άιντραχτ πετάει δικαιώνοντας απόλυτα το προσωνύμιο της. Αγωνίστηκε στο Κύπελλο Πρωταθλητριών. Στα προκριματικά πέρασαν την φινλαδική Κουόπιο χωρίς αγώνα. Αφού οι Φινλανδοί δεν έπαιξαν. Στον πρώτο γύρο πέρασαν με συνολικό σκορ 5-2 την ελβετική Γιουνγκ Μπόις. Στην ελβετία έκαναν πάρτυ με 4-1 και σκόρερ τον Στάιν όταν πέτυχε το δεύτερο γκολ στο 72’ λεπτό, δίνοντας το προβάδισμα. Πριν μπουν τα άλλα δύο για το τελικό σκορ. 
Στον προημιτελικό κόντρα στην αυστριακή Βίνερ Βιέννης έγινε μάχη. Τελικά πήραν μια οριακή νίκη με 2-1 στη Γερμανία. Και στην Αυστρία υπήρξε απίστευτος «πόλεμος». Οι γηπεδούχοι προηγούνται και κρατάνε την νίκη πρόκριση. Όμως ο Έρβιν στο 59’ λεπτό «σκοτώνει» το όνειρο τους οριστικά. Είναι πραγματικότητα. Οι «Αετοί» στα ημιτελικά κόντρα στη Ρέιντζερς. Και εκεί έρχεται το «καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς».
Οι Σκωτσέζοι είχαν μεγάλες βλέψεις για την διοργάνωση, καθώς ο τελικός είχε έδρα διεξαγωγής το «Χάμπντεν Παρκ» της Γλασκώβης, ούτε πέντε χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι των «τζερς». 
Μάλιστα, η κλήρωση τους έκανε το… χατίρι, αφού μεταξύ των Ρεάλ, Μπαρτσελόνα και Άιντραχτ η προτίμηση ήταν παραπάνω από προφανής και εγένετο πραγματικότητα. Η ομάδα της Φρανκφούρτης δεν ήταν και πολύ γνωστή στην Ευρώπη, όπως και γενικότερα οι ομάδες της Δυτικής Γερμανίας δεν είχαν να επιδείξουν κάτι τρομερό εκείνη την εποχή. Χαρακτηριστική ήταν μάλιστα η ερώτηση του προπονητή της Ρέιντζερς Γουίλιαμ Βάντελ (William Waddell) όταν είπε το περιβόητο πια׃ «Άιντραχτ? Ποιοι είναι αυτοί?», όταν η αποστολή των Σκωτσέζων προσγειώθηκε στην Γερμανία, για το πρώτο ματς της σειράς. Οι «τζερς» θεώρησαν ότι η πρόκριση στον τελικό θα ήταν εύκολη υπόθεση και η «ύβρις» που διέπραξαν, σύντομα θα επέφερε τη «τίσιν», δηλαδή την τιμωρία τους. 
Οι «Αετοί» είχαν μια νεανική ομάδα την οποία πλαισίωναν μερικοί «βετεράνοι», που πρόσθεταν εμπειρία. Αρχηγός ήταν ο 33χρονος Άλφρεντ Πφαφ, με το «μαγικό» αριστερό, που μαζί με τον 35χρονο Ρίτσαρντ Κρες και φυσικά τον Έρβιν Στάιν πραγματικά διέλυσαν τους «χαλαρούς» Σκωτσέζους. Στο πρώτο παιχνίδι στο «Βαλντστάντιον» της Φρανκφούρτης, οι δύο ομάδες είχαν σχεδόν τον ίδιο αριθμό ευκαιριών, με την Ρέιντζερς να έχει περισσότερη ώρα την μπάλα στα πόδια της. Όμως μονάχα οι παίκτες της Άιντραχτ ήξεραν τι ακριβώς να κάνουν με αυτή όταν την είχαν στα δικά τους. Η ικανότητα των Κρες και Πφαφ έκανε τη διαφορά, με τους Γερμανούς να ήταν καταιγιστικοί στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα, ήρθε η συντριβή με 6-1 για τους Σκωτσέζους. Με τον Στάιν στο 86’ λεπτό να βάζει το κερασάκι στην τούρτα! Η ρεβάνς στην Γλασκώβη, 22 βράδια αργότερα δεν είχε πολλές διαφορές. Οι «τζερς» δεν πήραν το μάθημά τους στην Γερμανία, έπαιξαν το ίδιο ανοιχτά στο «Άιμπροξ» και επήλθε ακόμα μια ντροπιαστική ήττα. 
Αυτή τη φορά ο πίνακας του σκορ έγραψε 6-3 για τους «Αετούς», οι οποίοι πήραν πανηγυρική πρόκριση για τον τελικό της διοργάνωσης. Από εκείνο το βράδυ στο «Άιμπροξ», καμία άλλη ομάδα πέραν της Άιντραχτ δεν κατάφερε να σκοράρει έξι γκολ ως φιλοξενούμενη, ενώ μονάχα η Ρεάλ έχει βάλει τόσα γκολ στην «Ρέιντζερς» σε ευρωπαϊκό ματς. Μάλιστα, το συνολικό σκορ 12-4 αποτελεί μέχρι σήμερα το μεγαλύτερο σε εύρος που έχει σημειωθεί ποτέ σε ημιτελικά τόσο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όσο και του «Champions League»!!
Και φτάσαμε στον μεγάλο τελικό. Στις 18 Μαΐου του 1960 όλος ο κόσμος τρελάθηκε. Παραμιλούσε! Έγινε ο τελικός που δε θα ξεχαστεί ποτέ. Ο τελικός των ρεκόρ! Ο κόσμος που το παρακολούθησε ζωντανά ήταν 127.621 θεατές!! 
Πρώτο ρεκόρ ήταν αυτό. Στον αγωνιστικό χώρο οι Γερμανοί έκαναν το λάθος να προηγηθούν απέναντι στη Βασίλισσα. Ο Κρες στο 18’ λεπτό μετά από ασίστ του Στάιν άνοιξε το σκορ. Αυτό ήταν. Η Ρεάλ άρχισε το «λευκό μπαλέτο» όπως ονομάστηκε η εμφάνιση της στον τελικό. Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά εφτά συνεχόμενα γκολ ήταν η απάντηση. Τέσσερα ο Πόυσκας και τρία ο Ντι Στέφανο. Δεύτερο ρεκόρ. Σε έναν τελικό να βάζουν από την ίδια ομάδα παίκτες τέσσερα και τρία γκολ. Όμως οι Γερμανοί δε θα το άφηναν έτσι. Ο Στάιν αντέδρασε και με δύο γκολ στο 72’ λεπτό το πρώτο και στο 75’ λεπτό το δεύτερο ολοκλήρωσε το σκορ. Και τα πέτυχε απέναντι σε έναν από τους καλύτερος αμυντικούς όλων των εποχών. Τον «θρυλικό» Χοσέ Σανταμαρία από την Ουρουγουάη. Ο οποίος είχε το ψευδώνυμο «ο τείχος». Τελικό αποτέλεσμα 7-3. Τρίτο ρεκόρ. Είναι τα περισσότερα γκολ που μπήκαν ποτέ σε τελικό. 
Ένα αξεπέραστο σκορ. Ήταν το πέμπτο συνεχόμενο Κύπελλο Πρωταθλητριών της «Βασίλισσας». Ωστόσο, το φίλαθλο κοινό της Γλασκώβης είχε ενθουσιαστεί από την ομάδα της Φρανκφούρτης. Αυτός ήταν και ο λόγος που ένα χρόνο αργότερα, η Άιντραχτ δέχτηκε πρόταση για φιλικό με την Ρέιντζερς στο «Χάμπντεν Παρκ», με περισσότερους από 100.000 θεατές, να παρακολουθούν την αναμέτρηση. Ο Στάιν σε αυτή την πορεία προς τον τελικό ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας με πέντε γκολ. Όλα κρίσιμα και σε στιγμές που η μπάλα «έκαιγε». Οι αθλητικές του επιδόσεις δεν ήταν απλά εξαιρετικές, αλλά ασταμάτητες. 
Όμως ο Χέρμπεργκερ δεν του συγχώρεσε ποτέ την «απόδρασή» του από την ερασιτεχνική εθνική ομάδα. Έτσι δεν ξαναφόρεσε ξανά τη φανέλα των «πάντσερ». Σε επτά χρόνια στην Άιντραχτ, ο Στάιν αγωνίστηκε 342 φορές (συμπεριλαμβανομένων των φιλικών) και σκόραρε 267 φορές. Στην «Oberliga Süd», έπαιξε από το 1959 έως το 1963 σε 107 αγώνες και κατάφερε να πετύχει 75 γκολ. Μεταξύ 1961 και 1962 έγινε δευτεραθλητής της Νότιας Ομπερλίγκα και έπαιξε στον τελευταίο γύρο με την Άιντραχτ. Στην «Μπουντεσλίγκα» είχε άλλες δύο καλές σεζόν μεταξύ 1963 και 1965. Αποχαιρέτησε ως ενεργός παίκτης της Άιντραχτ στις 4 Σεπτεμβρίου του 1965. Τελευταίο παιχνίδι του με την ιστορική φανέλα των «Αετών» ήταν απέναντι στο Αννόβερο. Η τριάδα Έρβιν Στάιν, Γιούργκεν Γκραμπόφσκι και Βόλφγκανγκ Σολτς τελείωνε οριστικά. Στις 13 Ιουνίου του 1964 η ομάδα έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Γερμανίας εναντίον του Μόναχο 1860. Αλλά εκεί τα «Λιοντάρια» έφαγαν τους «Αετούς» με 2-0.
Στη συνέχεια ο Έρβιν αγωνίστηκε για τρία χρόνια στην Ντάρμσταντ. 
Από το 1966-1969. Έπαιξε τρεις σεζόν στην «Regionalliga Süd» για τους «κρίνους» (Die Lilien). Εκεί άλλαξε και θέση, αφού αγωνιζόταν στη μεσαία γραμμή και σε 83 αγώνες σημείωσε 18 γκολ. Η καριέρα του τελείωσε στην ομάδα που ξεκίνησε. Την Γκρίσεϊμ (SpVgg Griesheim 02) το 1970. Δεν ακολούθησε το χώρο του ποδοσφαίρου. Είχε ανοίξει ένα καπνοπωλείο στη Φρανκφούρτη-Griesheim το οποίο πουλούσε επίσης λαχεία. Δεν πήρε τίτλους όπως του άξιζε. Αλλά έγινε «σημαία» και παντοτινός «φωτεινός φάρος κληρονομιάς» στη μνήμη των πιο φανατικών και πιστών οπαδών σε όλη την Ευρώπη. Ένας «θανατηφόρος», κλασικός επιθετικός χωρίς καμιά αδυναμία. Γυρίζει το κεφάλι στην τηλεόραση. Η αγαπημένη του Άιντραχτ παίζει στον τελικό του «Europa League». Αντίπαλος κάποια που φέρνει τόσες γλυκές αναμνήσεις στο μυαλό του. Η σκωτσέζικη Ρέιντζερς. Το ημερολόγιο γράφει 18 Μαΐου του 2022! Τοποθεσία Σεβίλλη Ισπανία, γήπεδο «Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν». Πως περνάει ο καιρός. Μετά από 62 χρόνια αντίπαλοι ξανά. Και ο Έρβιν είναι εδώ… Το βλέπει! Στο 57’ λεπτό το γερασμένο του χαμόγελο «παγώνει».
Ο Τζο Αρίμπο ανοίγει το σκορ για τους τυπικά φιλοξενούμενους. Στο 69’ λεπτό ο Ράφαελ Σάντος Μπορέ το επαναφέρει στη θέση του αφού ισοφαρίζει σε 1-1. Παράταση. Εκεί που η καρδιά του πήγε να σταματήσει, όταν ο Ράιαν Κεντ σχεδόν σε κενή εστία αποτυγχάνει να σκοράρει. Και αυτό γιατί ο Κέβιν Τραπ κάνει την απόκρουση του αιώνα για το σύλλογο της Φρανκφούρτης. Διαδικασία των πέναλτι και πάλι ο Τραπ αποκρούει το τέταρτο του Άαρον Ράμσεï. Η ώρα του Μπορέ. Ο Κολομβιανός είναι εύστοχος, και κάνει την καρδιά ενός 87χρονου που κάθεται να πετάξει σαν μικρό παιδί. Το πρόσωπο του γίνεται πάλι νεανικό. Χωρίς ρυτίδες και σκασίματα. Οι «Αετοί» πετάνε ψηλά…
Όμως η ζωή έκρυβε και άλλη έκπληξη στον Έρβιν. Στο «Ολυμπιακό Στάδιο» του Ελσίνκι στη Φινλανδία στις 10 Αυγούστου του 2022 γινόταν ο τελικός του «Ευρωπαϊκού Σουπερ Καπ».
Αντίπαλος σαν να μην πέρασε ούτε μία μέρα η Ρεάλ Μαδρίτης! Όπως όταν έπαιζε εκείνος έξι δεκαετίες και κάτι πριν. Δεν υπάρχει πια Σανταμαρία, Πούσκας, Ντι Στέφανο, Χέντο αλλά Κρόος, Μόντριτς, Βινίσιους, Μπενζεμά. Στην κλασική του πολυθρόνα παρακολουθούσε με αγωνία. Ήθελε αυτή τη φορά ο νικητής να είναι άλλος. Να είναι η αγαπημένη του Άιντραχτ που θα σήκωνε την κούπα. Όμως η «Βασίλισσα» για άλλη μια φορά δεν του επέτρεψε να χαρεί. Φυσικά δεν υπήρχε το σκορ που έπαιζε εκείνος. Αλλά ένα άνετο 2-0 με τα γκολ των Νταβίντ Αλάμπα στο 37’ λεπτό και του Καρίμ Μπενζεμά στο 65’ λεπτό. Δεν μπόρεσε να πάρει δεύτερη χαρά σε λίγους μήνες αλλά δεν τον πείραζε. Και μόνο που η ζωή του επέτρεψε και του επιτρέπει ακόμα να βλέπει τους «Αετούς» του να πετάνε, και να παίζουν για πρώτη φορά στους ομίλους του «Champions League» του δίνει τόνους οξυγόνο μέσα του! Αυτός ήταν και είναι ο Έρβιν Στάιν. Ο «μυθικός Αετός» των «Αετών»!
Από τον Ευστράτιο Φωτεινό
