Μεγάλοι παίκτες, τεράστιοι προπονητές, «μυθικές» προσωπικότητες, και εκστασιασμένο κοινό να παραληρεί, γεμάτο εθνική υπερηφάνεια και έπαρση. Υπάρχει όμως ο χώρος που συμβαίνουν όλα αυτά την ίδια στιγμή. Υπάρχει ο «ναός» κάθε Ευρωπαϊκού Κυπέλλου, εκεί που σηκώνεται το ιερό «δισκοπότηρο» στο τέλος της διοργάνωσης.
Σήμερα το Art of football σας παρουσιάζει ένα ένα, όλα τα γήπεδα που έγιναν οι προηγούμενοι τελικοί. Ξεκινάμε από το 1960 και το «Παρκ ντε Πρενς» του Παρισιού, φιλοξένησε τον πρώτο μεγάλο τελικό με θριαμβεύτρια τη Σοβιετική Ένωση. Ισπανία 1964, και «Σαντιάγκο Μπερναμπέου», με την Ιβηρική χώρα να κατακτάει τον τίτλο στο «ιστορικότερο» γήπεδο του κόσμου. Παραμένουμε στη Μεσόγειο και το «Ολίμπικο» της Ρώμης, το 1968 με την οικοδέσποινα Ιταλία να κατακτάει μέχρι τώρα το μοναδικό της τρόπαιο.
Πάμε στο 1972 στις Βρυξέλλες και το «Χέιζελ», στο γήπεδο που 13 χρόνια αργότερα, στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης (Γιουβέντους-Λίβερπουλ) θα «γραφτεί» μία από τις πιο «μαύρες» σελίδες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Με τραγικό απολογισμό 39 νεκρούς και 600 τραυματίες, με τους περισσότερους να είναι Ιταλοί φίλαθλοι. Εκεί το 1972 η Δυτική Γερμανία θα κατακτήσει το πρώτο της Euro. To 1976 στο στάδιο του Ερυθρού Αστέρα («Red Star Stadium») στο Βελιγράδι της τότε, ενωμένης Γιουγκοσλαβίας ο Πανένκα και η Τσεχοσλοβακία θα πετύχουν το «θαύμα». 1980 και πάλι Ρώμη και «Ολίμπικο», όπου τα τρομερά «πάντσερ» θα κατακτήσουν το δεύτερο τους τρόπαιο.
Παρίσι 1984 και «Παρκ ντε Πρενς». Ο Μισέλ Πλατινί «σαρώνει» τα πάντα δίνοντας το πρώτο στους «πετεινούς». 1988 και «Ολυμπιακό Στάδιο» του Μονάχου όπου για πρώτη, και τελευταία φορά μέχρι σήμερα, οι «οράνιε» σήκωσαν το Κύπελλο και έφεραν απέραντη ευτυχία στη χώρα της τουλίπας. Σουηδία 1992 και το «Ούλεβι» γίνεται ο τόπος της μεγαλύτερης έκπληξης μέχρι τότε.
Η Δανία πρωταθλήτρια Ευρώπης! Το σλόγκαν του 1996 ήταν «Football is coming home» γιατί το Euro διεξάγεται για πρώτη φορά στη χώρα που «γέννησε» το ποδόσφαιρο. Το μεγαλοπρεπές «Γουέμπλεϊ» του Λονδίνου, γίνεται το γήπεδο που η ενωμένη πλέον Γερμανία σηκώνει, για τρίτη και τελευταία μέχρι σήμερα φορά την κούπα. 2000 και πάμε Ολλανδία, Ρότερνταμ «μετακομίζουμε», και στο «καυτό» γήπεδο της Φέγενορντ, το «Ντε Κάιπ». Εκεί που η Γαλλία «τραυματίζει» βαριά την Ιταλία στο τελευταίο δευτερόλεπτο και στην παράταση την εκτελεί εν «ψυχρώ».
Πορτογαλία, Λισαβόνα 2004 και το «πειρατικό» της Ελλάδας δένει στο λιμάνι του «Ντα Λουζ». Εκεί που γίνεται η μεγαλύτερη έκπληξη όλων των εποχών. Η Ελλάδα πρωταθλήτρια Ευρώπης, στο ίδιο γήπεδο που ο Όττο Ρεχάγκελ, 12 χρόνια νωρίτερα είχε κερδίσει και το Κύπελλο Κυπελλούχων με τη Βέρντερ Βρέμης. Αυστρία-Ελβετία 2008 και ο τελικός γίνεται στο «Έρνστ Χάπελ» της Βιέννης. Εκεί που η Ισπανία χορεύει επιτέλους, μετά από 44 ολόκληρα χρόνια, βαλς με ισπανικό ρυθμό και σπάει την «κατάρα». Επόμενη διοργάνωση 2012, Ουκρανία-Πολωνία.
Ο τελικός διεξάγεται στο στάδιο «Ολυμπίνσκι» του Κιέβου. Η Ισπανία δεν σταματιέται. Οι «φούριας ρόχας» με ρυθμό ισπανικού φλαμένγκο διασύρουν, με 4-0 τους Ιταλούς και με αυτόν τον εντυπωσιακό τρόπο κλείνουν το «χρυσό» κεφάλαιο της ιστορίας τους. Γαλλία, Παρίσι, 2016, στάδιο «Σταντ Ντε Φρανς». Εκεί που οι Πορτογάλοι εξερευνητές, με «κυβερνήτη» τον Φερνάντο Σάντος και ατρόμητο «θαλασσοπόρο», τον Κριστιάνο Ρονάλντο βρίσκουν το θησαυρό, και τον οδηγούν στην πατρίδα για πρώτη φορά.
Το εντυπωσιακό στατιστικό στοιχείο αυτής της διοργάνωσης, είναι ότι η Πορτογαλία κατέκτησε το τρόπαιο πετυχαίνοντας μία μόλις νίκη σε κανονική διάρκεια παιχνιδιού σε εφτά ματς. Όλες οι υπόλοιπες νίκες ήρθαν είτε στη παράταση είτε στα πέναλτι!!!. Και ερχόμαστε στο Euro 2020 (2021 λόγω covid-19).
Το φετινό Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα διεξάγεται σε πολλές χώρες. Η Αγγλία όμως θα έχει την τιμή να διοργανώσει τον τελικό και μάλιστα στο γήπεδο που έχει την ονομασία «ναός του ποδοσφαίρου». Αυτό δεν είναι άλλο, από το «Γουέμπλεϊ» του Λονδίνου, όπου η Βασίλισσα της Αγγλίας περιμένει να δώσει το βαρύτιμο τρόπαιο στη νέα «βασίλισσα» της ποδοσφαιρικής Ευρώπης…
Από τον Ευστράτιο Φωτεινό
