1972- Η Γερμανική ποδοσφαιρική βιομηχανία έτοιμη να κατακτήσει τον κόσμο.
Το 1972 ήταν η σειρά μιάς μικρής χώρας όπως το Βέλγιο να διεξάγει τη διοργάνωση του Euro. Στην προκριματική φάση συμμετείχαν 32 χώρες χωρισμένες σε οκτώ ομίλους των τεσσάρων όπου και επικράτησαν τα φαβορί. Στη φάση των “8” η ανερχόμενη δύναμη του παγκοσμίου ποδοσφαίρου Δ. Γερμανία υπέταξε την Αγγλία και βρέθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της σε τελική φάση Εuro. Την μεγάλη έκπληξη των προκριματικών έκανε το Βέλγιο αποκλείοντας την προηγούμενη νικήτρια Ιταλία ενώ η Ουγγαρία χρειάστηκε και τρίτο παιχνίδι μετά από δύο ισοπαλίες για να καταβάλει τη Ρουμανία. Στο απόλυτο ντέρμπι της εποχής τα δύο μεγάλα φαβορί για τη κατάκτηση του τροπαίου ΕΣΣΔ και Γιουγκοσλαβία αναμετρήθηκαν με τελικούς νικητές τους πρώτους. Στην τελική φάση η ΕΣΣΔ αντιμετώπισε την Ουγγαρία επικρατώντας 1-0 με γκολ του Κονκόφ σε ένα παιχνίδι που έγινε στο γήπεδο της Άντερλεχτ και το παρακολούθησαν μόλις 1700 θεατές(!!!) Στον άλλο ημιτελικό που διεξήχθη ακριβώς την ίδια ώρα με τον πρώτο, στην Αμβέρσα το μαχητικό 
Βέλγιο ηττήθηκε 2-1 από την πανίσχυρη Δ. Γερμανία με τον Γκέρντ Μύλερ να σημειώνει δύο τέρματα. Στον μεγάλο τελικό στο τότε Χέιζελ (νυν Κινγκ Ντε Μποντουέν) η Δ. Γερμανία με τον «σεληνιασμένο» Γκέρντ Μύλερ να πετυχαίνει δύο τέρματα και ακόμη ένα του Χέρμπερτ Βίμερ συνέτριψε με 3-0 την πιο πετυχημένη μέχρι τότε ομάδα του θεσμού τη Σοβιετική Ένωση. Η «Νασιονάλμαντσαφτ» τη δεκαετία του ‘70 είχε στο ρόστερ της -εκτός του Μύλερ- μερικά από τα πιο «μεγάλα» ονόματα του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου όπως τον αρχηγό Φρανζ Μπεκενμπάουερ, τον Πολ Μπράιτνερ, τον Γιούπ Χάινκες, τον Γκίντερ Νέτσερ, τον Ούλι Χένες, τον Ζεπ Μάιερ κ.α. Προπονητής των «Πάντσερ» ήταν ο Χέλμουτ Σον ενώ τη τρίτη θέση κατέλαβε το Βέλγιο. Πριν τη συμμετοχή του στην τελική φάση του Εuro ο Γκερντ Μύλερ προέρχονταν από την πιο παραγωγική χρονιά ενός ποδοσφαιριστή στην ιστορία της Μπουντεσλίγκα πετυχαίνοντας 40 τέρματα κατακτώντας μάλιστα το χρυσό παπούτσι (το ρεκόρ αυτό το έσπασε μόλις πριν από μερικές εβδομάδες ο Λεβαντόφσκι). O «Der Bomber» εκτός από τα τέσσερα τέρματα της τελικής φάσης πέτυχε ακόμη εφτά στα προκριματικά.
1976- H διοργάνωση που τελείωσε με το διάσημο πέναλντι του Πανένκα.
Ο Τσεχοσλοβάκος Αντονίν Πανένκα με μία άκρως εντυπωσιακή εκτέλεση σκόραρε το τελευταίο πέναλντι του τελικού δίνοντας στην πατρίδα του το βαρύτιμο τρόπαιο. Αυτός αυτό ήταν ο επίλογος του κορυφαίου Εuro των δύο πρώτων (τουλάχιστον) δεκαετιών
καθώς και τα τέσσερα παιχνίδια οδηγήθηκαν στη παράταση και ένα από αυτά στα πέναλντι. Το Εuro 1976 ήταν το πρώτο μεγάλο ποδοσφαιρικό ραντεβού που έγινε σε χώρα της Ανατολικής Ευρώπης και πιο συγκεκριμένα στη Γιουγκοσλαβία. Για τρίτη συνεχόμενη προκριματική φάση υπήρχαν αρχικά οι όμιλοι με τους οκτώ πρώτους να παίζουν σε νοκ άουτ διπλά παιχνίδια ώστε να «βγει» η τετράδα της τελικής φάσης. Σε Βελιγράδι και Ζάγκρεμπ συναντηθήκαν τρεις πανίσχυρες ομάδες που η καθεμία θα μπορούσε να σηκώσει το τρόπαιο αυτές ήταν η Δ. Γερμανία, η Ολλανδία και η Γιουγκοσλαβία ενώ υπήρχε και μία ακόμη αρκετά καλή ομάδα αλλά όχι στο επίπεδο των υπολοίπων και αυτή ήταν Τσεχοσλοβακία. Επίσης για πρώτη φορά από τελική φάση απουσίαζε η ΕΣΣΔ. Στον πρώτο ημιτελικό η τότε κορυφαία ομάδα του κόσμου 
Ολλανδία των Κρόιφ, Νέεσκενς, Ρεπ, Ρέσενμπρινκ, Κρολ και των άλλων αστέρων αντιμετώπισε κάπως υπεροπτικά τους Τσεχοσλοβάκους και το πλήρωσε. Η κανονική διάρκεια τελείωσε 1-1 (με ένα γκολ (19’) και ένα αυτογκόλ (73’) του Όντρους) αλλά λίγο πριν το τέλος της παράτασης τα γκολ των Νεχόντα (114’) και Βέσελι (118’) έστειλαν την καλοδουλεμένη ομάδα του Βακλάβ Γέτσεκ στον μεγάλο τελικό. Το άλλο ματς που έγινε στο “Μαρακανά” του Ερυθρού Αστέρα έκρυβε περισσότερες συγκινήσεις. Οι Γιουγκοσλάβοι στο 30′ προηγούνταν ήδη με 2-0 αλλά αυτό …δεν σήμαινε κάτι για τους Γερμανούς αφού μέχρι το 84′ είχαν φέρει το ματς στα ίσια. Ο Ντίτερ (απόντος του Γκερντ) Μύλερ με δύο ακόμη τέρματα στην παράταση θα έστελνε για δεύτερη συνεχόμενη φορά τους Δ. Γερμανούς σε τελικό Εuro. Ο μεγάλος τελικός είχε ακριβώς την ίδια διακύμανση με τον δεύτερο ημιτελικό, οι Τσεχοσλοβάκοι αιφνιδίασαν τα «Πάντσερ» με τους Σβέλικ (8′), και Ντόμπιας (25′) αλλά ο Μύλερ μείωσε μόλις τρία λεπτά αργότερα. Οι Γερμανοί που σφυροκοπούσαν την εστία του Ίβο Βίκτορ – που ήταν σε εξαιρετική κατάσταση σε όλο το τουρνουά– γνώριζαν ότι αργά ή γρήγορα θα ισοφάριζαν. Τελικά τα κατάφεραν στο 89′ με κεφαλιά του Χολτζενμπάιν. Στην παράταση οι δύο φιναλίστ που είχαν ξεμείνει από δυνάμεις ήταν αρκετά διστακτικοί και έμοιαζε να περιμένουν τα πέναλντι. Εκεί Τσεχοσλοβάκοι και Γερμανοί ήταν εύστοχοι στις εφτά πρώτες εκτελέσεις και ενώ το σκορ ήταν 4-3 για τους πρώτους ο Ούλι Χένες στέλνει τη μπάλα ψηλά πάνω από τα γκόλποστ του Βίκτορ. Τότε ο Αντονίν Πανένκα στήνει τη 
μπάλα στα έντεκα βήματα ξέροντας από πριν σε ποιο ακριβώς σημείο της εστίας του Ζεπ Μάιερ θα τη στείλει. Μερικές στιγμές αργότερα η χώρα του θα βρίσκεται στην κορυφή της Ευρώπης. Πάνω από όλα όμως θα κάνει το όνομά του σημείο αναφοράς στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Σε αυτή τη διοργάνωση ο Ντίτερ Μύλερ μπήκε κυριολεκτικά στα παπούτσια ενός άλλου Μύλερ του Γκερντ. Ο 22χρονος τότε Ντίτερ στο ντεμπούτο του με το εθνόσημο σημείωσε χατ-τρικ (!!!) κόντρα στους Γιουγκοσλάβους και ακόμη ένα τέρμα στον τελικό βγαίνοντας πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης.
1980- Δεύτερο τρόπαιο στην τρίτη μόλις συμμετοχή της ανανεωμένης «Μαντσάφτ»
Μετά το φορμάτ του φάιναλ φορ που είχαμε στα πέντε πρώτα Κύπελλα Εθνών Ευρώπης η ΟΥΕΦΑ αποφάσισε να αυξήσει τον αριθμών των ομάδων σε οκτώ. Με αυτό
το «άνοιγμα» όχι μόνο είχαν τη δυνατότητα να πάρουν μέρος περισσότερες χώρες αλλά και να αυξηθούν τα έσοδα διοργανωτών και συμμετεχόντων λόγω του μεγαλύτερου αριθμού αγώνων. Στα προκριματικά οι όμιλοι από οχτώ έγιναν εφτά, με κάποιους να έχουν και πέμπτη ομάδα. Την πρόκριση έπαιρνε ο πρώτος κάθε ομίλου ενώ 8η θα ήταν η χώρα που είχε προαποφασιστεί να διοργανώσει το τουρνουά και στην προκειμένη περίπτωση ήταν η Ιταλία. Στο Εuro του 1980 η εθνική Ελλάδος του Αλκέτα Παναγούλια συμμετείχε για πρώτη φορά στην ιστορία της σε μεγάλη ποδοσφαιρική διοργάνωση αφού τερμάτισε πρώτη ανάμεσα σε Σοβιετική Ένωση, Φινλανδία και Ουγγαρία. Το Εuro της Ιταλίας αποτελούνταν από δύο ομίλους των τεσσάρων που οι νικητές τους θα πήγαιναν κατευθείαν στον μεγάλο ενώ οι δεύτεροι στον μικρό τελικό. Στον πρώτο όμιλο νικήτρια αναδείχθηκε η Δ. Γερμανία, 2η η Τσεχοσλοβακία, 3η η Ολλανδία και 4η η Ελλάδα. Στον δεύτερο όμιλο το Βέλγιο έκανε την έκπληξη καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση –λόγω 
καλύτερης επίθεσης- αν και ισόβαθμο με την Ιταλία, με τρίτη την Αγγλία και τέταρτη την Ισπανία που επέστρεψε στη διοργάνωση μετά το 1964. Στον τελικό της Ρώμης η παγκόσμια πρωταθλήτρια του 1974, πρωταθλήτρια Ευρώπης του 1972 και φιναλίστ του Εuro 1976 Δ. Γερμανία χωρίς τα μεγάλα αστέρια του παρελθόντος, με διαφορετική τεχνική ηγεσία (Ντέβαλ αντί του Σον) και μία τελείως νεανική ομάδα αντιμετώπισε το Βέλγιο. Η έκπληξη της διοργάνωσης μέχρι τότε δεν είχε να επιδείξει κάτι σημαντικό σε επίπεδο εθνικών ομάδων αλλά ο Γκι Τάις είχε δημιουργήσει ένα πολύ ανταγωνιστικό σύνολο με παίχτες όπως ο Πφαφ, ο Βαν ντερ Ελστ, ο Κέλεμανς κ.α Στον τελικό της Ρώμης ο Χορστ Χρούμπες ανοίγει το σκορ στο 10′ αλλά στο 75′ ο Ρενέ Βανντερέικεν ισοφαρίζει με πέναλντι για το Βέλγιο. Η ιστορία μας έχει δείξει ότι οι αλλαγές προσώπων στην εκάστοτε Γερμανική εθνική ομάδα δε σημαίνει αλλαγή φιλοσοφίας και τρόπου παιχνιδιού. Όπως στο Εuro του 1976 σε ημιτελικά και τελικό τα “Παντσερ” ισοφάρισαν στα τελευταία λεπτά, έτσι και σε
αυτόν τον τελικό ο Χρούμπες με κεφαλιά στο 88′ κάνει το 2-1 δίνοντας το δεύτερο τρόπαιο στους Δυτικογερμανούς. Στέλνοντας με αυτόν τον τρόπο το μήνυμα ότι και αυτή η γενιά «Πάντσερ» είναι φτιαγμένη για μεγάλα πράγματα. Είκοσι χρόνια μετά το πρώτο Euro η «Νασιονάλμαντσαφτ» γίνεται η πρώτη ομάδα που κατακτά δύο φορές το τρόπαιο. Έξι Γερμανοί παίχτες βρέθηκαν στην κορυφαία 11αδα της διοργάνωσης και ο Κλάους Άλοφς της Φορτούνα Ντισελντόρφ πρώτος σκόρερ με τρία τέρματα. Στη μάχη της τρίτης θέσης η Τσεχοσλοβακία επικρατεί των Ιταλών στα πέναλντι 9-8 (1-1 κανονική διάρκεια).
Από τον Μιχάλη Μαντζουράνη.
https://www.youtube.com/watch?v=34KJDQTIphI&t=167s
