Νέα χρονιά, νέο έτος και φυσικά καινούριο άρθρο! 
Το πρώτο του 2024! Πριν διαβάσετε το αφιέρωμα που σας έχουμε, σας ευχόμαστε υγεία, ευτυχία, τύχη και όλα τα όνειρα σας να γίνουν πραγματικότητα. Πάμε τώρα στο θέμα μας. Γαϊδούρι. Ένα όμορφο και πολλές φορές παρεξηγημένο στις μέρες μας ζώο. Χρήσιμο, υπομονετικό και πάνω απ’ όλα ήσυχο και καλό. 
Πόσες φορές άραγε, ειδικότερα στα προηγούμενα χρόνια το γαϊδουράκι έζησε ολόκληρες οικογένειες. Έσωσε και τάισε τόσους ανθρώπους αυτό το υπέροχο ζώο. Χάρη σε αυτό μεγάλωσαν πατεράδες τα παιδιά τους. Χάρη σε αυτό σπούδασαν παλληκάρια και κοπέλες και έγιναν χρήσιμοι άνθρωποι στην κοινωνία. Ακόμα και στις μέρες μας, με την τεχνολογία να κυριαρχεί υπάρχουν αυτά τα ζώα να βοηθάνε τους ανθρώπους. Ένα παράδειγμα είναι, ότι σε πολλές αγροτικές περιοχές όπως είναι και το μέρος που κατοικώ, δεν μπορούν να πάνε αυτοκίνητα. 
Είτε επειδή οι δρόμοι είναι χάλια, είτε επειδή δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν. Και εκεί τη λύση την δίνουν τα γαϊδουράκια. Που σηκώνουν και μεταφέρουν τα τσουβάλια με ελιές. Και άλλα αγροτικά προϊόντα. Και δεν είναι μόνο για αγροτικές εργασίες αλλά και πόλος έλξης τουριστών όπως στην υπέροχη Ύδρα και τη μαγευτική Σαντορίνη. Τώρα που διαβάζετε όλα αυτά, θα αναρωτιέστε που μπήκατε. Και όμως είστε στο art of football και σήμερα, ο υπογράφων κάνει αφιέρωμα σε μια ομάδα, που οι οπαδοί της έχουν καμάρι και περηφάνια τον γάιδαρο. Κιέβο Βερόνα κυρίες και κύριοι!
Μια ιστορική καλτ ομάδα που το 2021 διαλύθηκε αλλά η αναγέννηση άρχισε. Με υπομονή θα πετάξουν ξανά ψηλά στον ουρανό τα γαϊδούρια! Ο σπουδαίος Γουίλιαμ Μπλέικ (William Blake) έλεγε׃ «Η φαντασία δεν είναι μια κατάσταση. Είναι η ίδια η ανθρώπινη ύπαρξη». 
Και αυτό έκανε πράξη αυτή η τρελή ομάδα. Πάμε να τα πάρουμε όμως όλα από την αρχή. Ιδρύθηκε το 1929 από έναν μικρό αριθμό οπαδών από το Κιέβο της Βερόνα. Ένα προάστιο μόλις 4.500 κατοίκων. Αυτός είναι και ο αριθμός που την υποστηρίζουν και είναι οπαδοί της! Η πόλη φυσικά ιστορική. Είναι το μέρος που γεννήθηκε ο έρωτας του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Στην αρχή, ο σύλλογος δεν ήταν επίσημα μέλος της ιταλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας (FIGC). Έπαιζε όμως σε πολλά ερασιτεχνικά τουρνουά και φιλικούς αγώνες με την ονομασία OND Chievο. Έναν τίτλο που επιβλήθηκε από το φασιστικό καθεστώς. Το επίσημο ντεμπούτο του συλλόγου σε επίσημο πρωτάθλημα ήταν στις 8 Νοεμβρίου του 1931. 
Το έμβλημα του συλλόγου αντιπροσωπεύει τον «Cangrande I della Scala», έναν μεσαιωνικό άρχοντα της Βερόνας. Τα χρώματα της ομάδας εκείνη την εποχή ήταν το μπλε και το άσπρο και όχι το σημερινό μπλε και κίτρινο. Το ιστορικό παρατσούκλι του συλλόγου είναι «κιτρινομπλέ» (Gialloblu από τα χρώματα του συλλόγου κίτρινο και μπλε). Όμως αυτό δεν ισχύει εδώ και πολλές δεκαετίες. Και αυτό γιατί, σε όλο το ιταλικό ποδόσφαιρο, η ομάδα της Βερόνα, που στο παρελθόν αναγνωρίστηκε από τους περισσότερους οπαδούς, με το συγκεκριμένο παρατσούκλι είναι η Ελλάς Βερόνα, οι κύριοι αντίπαλοι της Κιέβο. 
Οι ντόπιοι υποστηρικτές αποκαλούν συχνά τον σύλλογο, απλά «Ceo», που είναι βενετσιάνικο για το Κιέβο.
Η Κιέβο διαλύθηκε το 1936, ωστόσο, λόγω οικονομικών προβλημάτων, αλλά επέστρεψε για να παίξει το 1948 μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1957, ήταν μια σημαντική χρονιά. Και αυτό γιατί μετακόμισε στο γήπεδο «Carlantonio Bottagisio», όπου έπαιξε μέχρι το 1986. Το 1959, μετά την αναδιάρθρωση των πρωταθλημάτων η Κιέβο έγινε δεκτή για να παίξει στη δεύτερη κατηγορία του τοπικού ερασιτεχνικού (Seconda Categoria). Εκείνο το έτος, η Κιέβο άλλαξε το όνομά της σε Cardi Chievo, μετά από νέο χορηγό, και γρήγορα προβιβάστηκε στην πρώτη κατηγορία (Prima Categoria), από την οποία γνώρισε τον πρώτο της υποβιβασμό το 1962. Το 1964, ο Λουίτζι Καμπεντέλι (Luigi Campedelli), επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης της «Paluani», μια εταιρεία προϊόντων αρτοποιίας και η έμπνευση για το αρχικό της όνομα διορίστηκε νέος πρόεδρος της.
Υπό την προεδρία του, σκαρφάλωσε και ανέβαινε τις τοπικές κατηγορίες σαν σίφουνας. Έφτασε στην τέταρτη εθνική κατηγορία (Serie D) τη σεζόν 1974-75. Με το όνομα Paluani Chievo, η ομάδα προβιβάστηκε στην τρίτη εθνική (Serie C 2) το 1986. Ως συνέπεια της ανόδου, ο σύλλογος αναγκάστηκε να μετακομίσει στο «Stadio Marcantonio Bentegodi». Το μεγαλύτερο και καλύτερο γήπεδο στην πόλη με 38.402 θέσεις. Ακολούθησε άλλη μια άνοδος το 1989. Το 1990, η ομάδα άλλαξε το όνομά της στο Κιέβο Βερόνα (AC Chievo Verona). Το 1992, ο πρόεδρος Λουίτζι Καμπεντέλι ο οποίος είχε επιστρέψει στο τιμόνι του συλλόγου δύο χρόνια πριν, πέθανε από καρδιακή προσβολή. 
Όμως ο σύλλογος δεν έμεινε ακέφαλος. Ο γιος του Λούκα, σε ηλικία μόλις 23 ετών, έγινε ο νέος και νεότερος πρόεδρος μιας ιταλικής επαγγελματικής ποδοσφαιρικής ομάδας. Αμέσως άρχισε τις κινήσεις. Πρώτα προώθησε τον Τζιοβάνι Σαρτόρι σε διευθυντή ποδοσφαίρου και όρισε τον γνωστό μας Αλμπέρτο Μαλεζάνι ως νέο προπονητή. Υπό τον Μαλεζάνι, η ομάδα έπαιξε εκπληκτικό ποδόσφαιρο και ανέβηκε στη δεύτερη κατηγορία.
Εκεί όπου έπαιζε εκείνη την εποχή η μεγάλη αντίπαλος Ελλάς Βερόνα. 
Αυτά τα χρόνια γεννήθηκε και το διάσημο πια παρατσούκλι το «ιπτάμενα γαϊδούρια» (mussi volanti) στη βενετσιάνικη διάλεκτο της Βερόνα. Προήλθε από υποστηρικτές της Βερόνα, οι οποίοι χλεύαζαν τους πολύπαθους υποστηρικτές της Κιέβο ότι η ομάδα τους θα προωθηθεί, μόνο αν «γαϊδούρια μπορούσαν να πετάξουν» (αντίστοιχο του αγγλικού ψεύτικο «if pigs could fly», που δηλώνει ένα αδύνατο όνειρο). Όταν επιτέλους, έπαιξαν για πρώτη φορά αντίπαλοι όλοι οι οπαδοί της Ελλάς με ρυθμό φώναζαν׃ «Οι γάιδαροι θα πετάξουν πριν η Κιέβο είναι στη Σέριε A» (Quando i mussi volara, il Ceo στη Serie A). Όμως ότι κοροϊδεύεις συνήθως το λούζεσαι. Η Κιέβο με προπονητή τον Λουίτζι Ντελ Νέρι έκανε κάτι που ήταν αδιανόητο. Πήρε την τρίτη θέση στη «Σέριε Β» και την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ομάδας τα κατάφεραν. Τεράστια επιτυχία! Φυσικά οι οπαδοί της Κιέβο πήραν τη ρεβάνς. Άρχισαν από μόνοι τους να αποκαλούν τους εαυτούς τους τα «ιπτάμενα γαϊδούρια».
Παρόλο αυτό το επίτευγμα κανείς δεν πίστευε ότι θα καταφέρει να μείνει στην κατηγορία. Όλοι οι ειδικοί και μη την είχαν πρώτο φαβορί για υποβιβασμό. Τους διέψευσαν όλους. Έγινε η ομάδα έκπληξη στο πρωτάθλημα, παίζοντας συχνά θεαματικό και διασκεδαστικό ποδόσφαιρο και μάλιστα ήταν στην πρώτη θέση του πρωταθλήματος για έξι συνεχόμενες εβδομάδες!! Ο σύλλογος τελικά τελείωσε τη σεζόν με την αξιοσέβαστη πέμπτη θέση, δίνοντας την πρόκριση στην ομάδα για να παίξει στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ!! Απίστευτα και μοναδικά επιτεύγματα. Η εντυπωσιακή πορεία της ενέπνευσε και έγινε βιβλίο!! Το έγραψαν το 2002 οι συγγραφείς Μάρκο Βιτάλε (Marco Vitale)και Τζιαν Πάολο Ορμετσάνο (Gianpaolo Ormezzano). Ο τίτλος ήταν «Φαινόμενο Κιέβο» (Fenomeno Chievo). Ήταν εντυπωσιασμένοι με αυτό που πέτυχε αυτή η μικρή ομάδα. Για αυτό και στο εξώφυλλο εκτός από τον τίτλο γράφει׃ «Οικονομία, έθιμα, κοινωνία. 
Μια ομάδα γειτονιάς εναντίον του δισεκατομμυριούχου ποδοσφαίρου» (Economia, costume, società. Una squadra di quartierecontro il calcio miliardario). Θαυμασμός και σεβασμός! Το 2002-03, η Κιέβο έκανε το ντεμπούτο της σε ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο από τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου. Η ομάδα τελείωσε τη σεζόν της στην έβδομη θέση, αποδεικνύοντας και πάλι ότι είναι μια από τις καλύτερες ομάδες της κατηγορίας. 
Η σεζόν 2003-04, η τελευταία με τον Ντελνέρι στο τιμόνι, είδε την Κιέβο να τερματίζει ένατη.
Η χρονιά 2004-05 ήταν από τις δύσκολες στην ιστορία της. Τελικά κατάφερε να μείνει στη «Σέριε Α» με δύο νίκες και μία ισοπαλία στις τρεις τελευταίες αγωνιστικές. Επιστροφή στις καλές θέσεις τη νέα σεζόν στην με την έβδομη θέση και ξανά στην Ευρώπη. Και όχι μόνο αυτό. Λόγω του σκανδάλου «καλτσιόπολι» (Calciopoli) οι «Flying Donkeys» πήραν μια θέση στην επόμενη προκριματική φάση του «Τσάμπιονς Λιγκ». 
Στις 14 Ιουλίου του 2006, δημοσιοποιήθηκε η ετυμηγορία για το σκάνδαλο. Η Γιουβέντους, η Μίλαν και η Φιορεντίνα, που είχαν αρχικά προκριθεί στη διοργάνωση, και η Λάτσιο, που είχε αρχικά προκριθεί στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 2006-07 αποκλείστηκαν από τη διοργάνωση. Μόνο η Μίλαν επέστρεψε μετά την προσφυγή και τη δικαίωση από την ιταλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία (FIGC). Η Κιέβο πήρε μια θέση στο τρίτο προκριματικό στάδιο της διοργάνωσης μαζί με τη Μίλαν και αντιμετώπισε τη βουλγαρική Λέφσκι Σόφιας. Έχασε τον πρώτο αγώνα με 2-0 στη Σόφια. Στον δεύτερο παιχνίδι στην Ιταλία δεν μπόρεσε να κάνει την ανατροπή. Ήρθε ισόπαλη με 2-2. Ως χαμένη στα προκριματικά του τρίτου γύρου η Κιέβο έλαβε θέση στον τελικό προκριματικό γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. 
Στις 25 Αυγούστου του 2006, κληρώθηκαν για να αντιμετωπίσουν την πορτογαλική Μπράγκα. Ο πρώτος αγώνας, που διεξήχθη στις 14 Σεπτεμβρίου στη Μπράγκα, έληξε με νίκη 2-0 για τους Πορτογάλους. Ο επαναληπτικός αγώνας, που διεξήχθη στις 28 Σεπτεμβρίου στη Βερόνα ήταν συγκλονιστικός. Τα έδωσε όλα αλλά δεν τα κατάφερε. Νίκησε με 2-1 και αποκλείστηκε με ψηλά το κεφάλι.
Όλα τα ωραία όμως, κάποτε τελειώνουν μέχρι να ξαναγίνουν πάλι. 
Μετά από έξι σεζόν στην κορυφαία κατηγορία με παρουσίες στην Ευρώπη και με ποδόσφαιρο που λάτρευαν οι οπαδοί ο σύλλογος υποβιβάστηκε. Μια σημαντική επισήμανση που κάνουμε είναι ότι δεν μπόρεσε να κάνει περισσότερους οπαδούς. Από τους 4.500 που είχε ανέβηκε στους 9.000 έως 10.000. Η διαφορά μεταξύ του αριθμού των οπαδών των συλλόγων επισημάνθηκε κατά τη διάρκεια τοπικών ντέρμπι που διεξήχθησαν αυτά τα χρόνια. 
Ειδικά τη σεζόν 2001–02 στο κοινό στάδιο των συλλόγων, όταν, για τους «εντός» αγώνες της Κιέβο, οι οπαδοί της Κιέβο βρίσκονταν στο «μακρινό» άκρο του γηπέδου. Σε μια περιοχή που οι οπαδοί της για χρόνια ισχυρίζονταν ως «δική τους». Για αυτό και στην πραγματικότητα το όνομα της κύριας φατρίας υποστηρικτών είναι «North Side» (Βόρεια πλευρά). Το παράδοξο είναι ότι εκεί συνήθως πηγαίνουν οι οπαδοί των φιλοξενούμενων ομάδων. Όμως όλο το υπόλοιπο στάδιο είχε καταληφθεί από φιλάθλους της Ελλάς Βερόνα. Και επειδή θα πείτε και σωστά, ότι η μεγάλη ομάδα της πόλης είναι η Ελλάς, και είναι λογικό να έχει σχεδόν όλο το γήπεδο με οπαδούς της, σας πληροφορούμε ότι αυτό συνέβαινε και με πολλές άλλες ομάδες.
Ο σύλλογος όμως παρά την πικρά της πτώσης δεν απογοητεύτηκε. Αμέσως επανήλθε και μάλιστα με πανηγυρικό τρόπο. Εκτός από το ότι κέρδισαν την άνοδο κέρδισαν και το πρωτάθλημα αφού τερμάτισαν στην πρώτη θέση. Έτσι πήραν το πρώτο κύπελλο στην ιστορία τους. Τους απονεμήθηκε το τρόπαιο «Ali della Vittoria» την τελευταία αγωνιστική της σεζόν. Στην πρώτη σεζόν της επιστροφής στην κορυφαία κατηγορία, δυσκολεύτηκε αρκετά. Όμως η αλλαγή προπονητή και ο ερχομός του Ντομένικο Ντι Κάρλο έσωσε την παρτίδα. Οι κορυφαίοι αγώνες της σεζόν ήταν ο θρίαμβος με 3-0 επί της Λάτσιο μέσα στο «Ολίμπικο» και η συναρπαστική ισοπαλία με 3-3 εκτός έδρας με τη Γιουβέντους. Εκεί που ο τεράστιος ηγέτης και αρχηγός Σέρτζιο Πελισιέ (Sergio Pellissier) πέτυχε το πρώτο χατ-τρικ στην καριέρα του. Για τα επόμενα 11 χρόνια η ομάδα παρέμενε πάντα στην κατηγορία. Πότε εύκολα και πότε πιο δύσκολα. 
Τα τραγικά, αρχίζουν στις 14 Απριλίου του 2019. Όταν υποβιβάστηκε επίσημα μετά από μια εντός έδρας ήττα με 3-1 από τη Νάπολι. Δυστυχώς η οικονομική κρίση με τον COVID-19 την τελείωσε. Ένα υπόδειγμα ομάδας που πέρασε 17 συνολικά χρόνια στη μεγάλη κατηγορία από το 2001 έως το 2019 δεν υπήρχε πια. Τον Ιούλιο του 2021, η Κιέβο αποβλήθηκε από τη «Σέριε B» για τη σεζόν 2021-22 επειδή δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει οικονομικά, με τις προσφυγές παικτών να πέφτουν «βροχή». Την φανέλα της φόρεσαν διεθνείς ποδοσφαιριστές όπως οι Ιταλοί Φραντσέσκο Ατσέρμπι Σιμόν Πέπε, Σιμόνε Περότα, Αμάουρι, Σιμόνε Μπαρόνε, Αντρέα Μπαρτσάλι, Μπερνάρντο Κοράντι, Μάουρο Εσπόζιτο, Στέφανο Φιόρε, Αλεσάντρο Γκαμπερίνι, Μάσιμο Γκόμπι, Νικόλα Λεγκροτάλιε. 
Όχι όμως μόνο Ιταλοί αλλά και ξένοι που τίμησαν το σήμα, το κίτρινο και το μπλε. Ο Σουηδός Ντάνιελ Άντερσον, ο Γερμανός Όλιβερ Μπίρχοφ, ο Αργεντινός Άλμπανο Μπιζάρι, ο Αμερικανός Μάικλ Μπράντλεϊ, οι δικοί μας Γιάννης Φετφατζίδης και Νίκος Σπυρόπουλος, ο Ολλανδός Τζόναθαν ντε Γκουσμάν, ο Φινλανδός Περπαρίμ Χετεμάι, ο Βούλγαρος Ράντοσλαβ Κιρίλοφ, ο Πολωνός Καμίλ Κοσόφσκι και φυσικά παίκτες από την Αφρική. Από την Ακτή Ελεφαντοστού ο Κρίστιαν Μανφρεντίνι, από την Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό οΤζέισον Μάγιελε, από την Γκάνα ο Τζον Μενσά και από την Νιγηρία ο Βίκτωρ Ομπίνα. Όμως πέρασαν και μεγάλοι προπονητές όπως ο Αλμπέρτο Μαλεζάνι, ο Λουίτζι Ντελ Νέρι και ο σημερινός τεχνικός της Μίλαν Στέφανο Πιόλι.
Δεν είναι μόνο αυτοί απλά σας δείξαμε ένα μικρό δείγμα για το ποια ομάδα «διαλύθηκε». Και το βάζουμε σε εισαγωγικά γιατί πάντα μετά το τέλος υπάρχει μια νέα αρχή. Και αυτή ξεκινάει από τον Σέρτζιο Πελισιέ. Ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής και τώρα παράγοντας είναι η «καρδιά» του συλλόγου. Αγωνίστηκε και μάτωσε για αυτόν 19 (2000–2019) ολόκληρα χρόνια και δεν τον εγκατάλειψε ποτέ. Σε αυτό το σημείο θα κάνουμε μια στάση για να σας πούμε κάποια πράγματα για αυτόν τον παικταρά. Συνολικά αγωνίστηκε σε 616 παιχνίδια και πέτυχε 165 γκολ. Με τα «κιτρινομπλέ» της Κιέβο έπαιξε σε 517 αγώνες και σκόραρε 139 φορές. Μάλιστα χάρη στη μικρή ομάδα από τη Βερόνα έφτασε να φορέσει και τη φανέλα της εθνικής. Ένας αληθινός άντρας. 
Μια πραγματική «σημαία» από αυτές που δεν υπάρχουν πια στις μέρες μας. Παρά το γεγονός, ότι είχε προτάσεις με προσφορές διπλάσιες και τριπλάσιες, την περίοδο όταν αγωνίζονταν αυτός έμεινε πιστός. Στις 10 Μαΐου του 2019, σχεδόν ένα μήνα μετά τα 40α γενέθλιά του, ανακοίνωσε ότι θα αποσυρόταν από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στο τέλος της σεζόν 2018-19. Η Κιέβο ανακοίνωσε στη συνέχεια ότι θα αποσύρει επίσης τη φανέλα με τον αριθμό 31 που φορούσε για τον σύλλογο προς τιμήν του. Στις 19 Μαΐου, έκανε την τελευταία του εντός έδρας εμφάνιση για τον σύλλογο σε μια ισοπαλία 0-0 εναντίον της Σαμπντόρια. Στο 72’ λεπτό, βγήκε αλλαγή, και χειροκροτήθηκε από τους οπαδούς. Ένα εκπληκτικό «standing ovation» από φιλάθλους, συμπαίκτες και αντιπάλους. Έκανε την τελευταία εμφάνιση της καριέρας του στις 25 Μαΐου, σε μια εκτός έδρας ισοπαλία 0-0 εναντίον της Φροζινόνε.
Τον Μάιο του 2009, έλαβε την πρώτη και μοναδική του κλήση στην εθνική ομάδα από τον προπονητή Μαρτσέλο Λίπι, για να παίξει σε ένα φιλικό αγώνα ενάντια στη Βόρεια Ιρλανδία. 
Στον αγώνα, που έγινε στις 6 Ιουνίου, μπήκε ως αλλαγή όταν αντικατέστησε τον Τζιανπάολο Παντσίνι στο 62’ λεπτό. Έντεκα λεπτά αργότερα σκόραρε στη νίκη με 3-0. Σχετικά με το ντεμπούτο του με την εθνική ομάδα, δήλωσε׃ «Είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Η εθνική είναι το κερασάκι στην τούρτα μιας εξαιρετικής σεζόν. Ωστόσο, η αξία δεν είναι δική μου, αλλά όλη της Κιέβο». Αυτή ήταν η μοναδική εμφάνιση του για την Ιταλία. Πριν από αυτήν την σπουδαία στιγμή, είχε πραγματοποιήσει πέντε εμφανίσεις για την U-17 ετών της Ιταλίας μεταξύ Απριλίου και Μαΐου του 1997 χωρίς να πετύχει κάποιο γκολ.
Στην προσωπική του ζωή το 2001 ήταν η σημαδιακή του χρονιά. Γνώρισε την Γκλαν Μικαέλα Βλαντάνα η οποία εργαζόταν σε ένα εστιατόριο. 
Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα που αντάλλασσαν e-mail ξεκίνησαν σχέση που έφτασε σε γάμο. Από τις 19 Ιουνίου του 2004 είναι παντρεμένος μαζί της και έχουν δύο παιδιά. Τον Ματέο και την Σοφία. Μετά την απόσυρση του, παρέμεινε στην Κιέβο ως νέος τεχνικός διευθυντής του συλλόγου. Έφυγε από την Κιέβο μέχρι το τέλος της σεζόν 2020-21. Ο λόγος ήταν οι διαφωνίες με το διοικητικό συμβούλιο. Αργότερα, το καλοκαίρι του 2021 όταν η ομάδα κινδύνευε εκείνος βγήκε μπροστά. Ο σύλλογος ήταν ουσιαστικά χρεοκοπημένος και χρειαζόταν νέους ιδιοκτήτες για επανεκκίνηση από την τέταρτη εθνική (Serie D) μετά την αποβολή της από την ιταλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία. 
Ο ίδιος ηγήθηκε και αναζήτησε νέους ιδιοκτήτες αλλά απέτυχε. Στις 21 Αυγούστου του 2021, σε μια ανάρτηση που έκανε στο Instagram ανακοίνωσε ότι η Κιέβο Βερόνα θα έπαυε να υπάρχει. Ο ίδιος είπε ότι׃ «Είναι μία από τις πιο θλιβερές μέρες της ζωής μου». Δεν το έβαλε όμως κάτω. Αρνήθηκε να εγκαταλείψει την αγαπημένη του Κιέβο και ίδρυσε έναν νέο σύλλογο για τους φιλάθλους με το όνομα Κιέβο 2021 (FC Chievo 2021). Ο οποίος έγινε δεκτός στην «Terza Categoria» για τη σεζόν 2020-21. Η «Terza Categoria» είναι το χαμηλότερο επίπεδο ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου στην Ιταλία. Είναι το ένατο επίπεδο, στο σύστημα ιταλικών πρωταθλημάτων ποδοσφαίρου. Κάθε νικητής πρωταθλήματος εντός του επιπέδου κατηγορίας «Terza» προχωρά στο πλησιέστερο περιφερειακό πρωτάθλημα σε επίπεδο κατηγορίας «Seconda». Σε αντίθεση με όλα τα επίπεδα πάνω από την κατηγορία «Terza», δεν υπάρχει υποβιβασμός. Αυτό το επίπεδο ιταλικού ποδοσφαίρου είναι εντελώς ερασιτεχνικό και διοικείται σε επαρχιακό επίπεδο από τις τοπικές και επαρχιακές επιτροπές. 
Είναι επίσης το μοναδικό ιταλικό τμήμα ποδοσφαίρου όπου δεν ζητείται από τους επικεφαλής προπονητές να κατέχουν καμία άδεια που εκδίδεται από την ομοσπονδία. Από εκεί θα ξεκινούσαν τα «ιπτάμενα γαϊδούρια» με τον Πελισιέ. Από την τελευταία ερασιτεχνική κατηγορία.
Τελικά όμως το όνομα Κιέβο δεν έμεινε. Αναγκάστηκε να το αλλάξει και έτσι γεννήθηκε η Κλιβένσε (FC Clivense). Και αυτό έγινε εξαιτίας των νομικών προειδοποιήσεων από την Κιέβο Βερόνα (AC Chievo Verona). Επειδή θα μπερδευτείτε και είναι σίγουρο αυτό, θα σας βοηθήσουμε. 
Ο πρόεδρος της Κιέβο Λούκα Καμπεντέλι ποτέ δεν δέχτηκε την αποβολή από την ιταλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία. Έτσι έκανε προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του αποκλεισμού του συλλόγου. Αν και εξακολουθούσε να έχει το δικαίωμα να υποβάλει αίτηση για μια θέση σε ένα ερασιτεχνικό πρωτάθλημα του Βένετο, ο πρόεδρος ήταν κάθετα αντίθετος. Επέλεξε να κρατήσει ζωντανό τον σύλλογο, μέσα από την ομάδα νέων για τη σεζόν 2021-22. Ακόμα και τώρα, δύο χρόνια μετά τη διάλυση της, ο Καμπεντέλι δεν το δέχεται. Όπως αναλύεται από το «Il Gazzettino» μέσω του «TMW», αποφάσισε να ξεκινήσει δικαστική μάχη στα δικαστήρια της Βενέτσια, κατά της ιταλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας και του προέδρου της Γκαμπριέλε Γκραβίνα. 
Το πιο τραγικό απ’ όλα είναι, ότι μέσα σε αυτήν την δικαστική παράνοια που τον έχει πιάσει κινείται και απέναντι στην Κλιβένσε και τον Πελισιέ!! Ο Ιταλός επιχειρηματίας αμφισβητεί έναν «παράνομο αποκλεισμό από τη Serie B» και την «παραβίαση των δικαιωμάτων βιομηχανικής ιδιοκτησίας σχετικά με αθλητικά εμπορικά σήματα». Διεκδικεί συνολικές αποζημιώσεις περίπου 140 εκατομμύρια ευρώ. Το ακυρωτικό δικαστήριο αποφάσισε ότι οι διαδικασίες κατά τη κατά της ιταλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας και του Γκραβίνα θα μεταφερθούν στο Περιφερειακό Διοικητικό Δικαστήριο (TAR). 
Ενώ αυτές κατά της Κλιβένσε και του Πελισιέ θα συνεχιστούν στα τοπικά δικαστήρια της Βενέτσια. Ο Δημοσθένης έλεγε׃ «Προς γαρ το τελευταίον εκβάν, έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται» που σημαίνει׃ «Με βάση το αποτέλεσμα του τελευταίου συμβάντος κρίνονται όλα τα προηγούμενα». Αυτό έπρεπε να το ξέρει ο πρόεδρος και να μην καταντήσει να διαλύσει τον σύλλογο με την λανθασμένη πολιτική του. Μια πολιτική και μια συμπεριφορά που διέλυσε τα πάντα. Και αντί να στηρίξει τον παίκτη που ήξερε χρόνια, τον ποδοσφαιριστή και άντρα που δεν πούλησε ποτέ την ομάδα και μαζί να κάνουν ένα ξεκίνημα με το ιστορικό όνομα του συλλόγου μπροστά, αυτός με τον εγωισμό του τα κατέστρεψε όλα.
Ο Πελισιέ όμως δεν έκανε αυτό. Συνέχισε και χάρη σε αυτόν υπάρχει μια ομάδα που θυμίζει την παλιά. Όπως ήταν στο γήπεδο επίμονος και μαχητής, κερδίζει τις μάχες και από την καινούρια για αυτόν θέση του προέδρου. Συνοδοιπόρος σε αυτήν την πορεία είναι και ο Έντσο Ζανίν, που ήταν προπονητής και πρώην τερματοφύλακας της Κιέβο. Η Κλιβένσε έχει ήδη σε δύο χρόνια δύο ανόδους. Στην πρώτη άνοδο, ο Σέρτζιο έβαλε στα 43 του, ξανά τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και αγωνίστηκε στον τελευταίο αγώνα πρωταθλήματος. Το φοβερό είναι ότι σκόραρε και δύο φορές στη νίκη με 5-0!! Αυτή την στιγμή παίζει στην τέταρτη εθνική (Serie D) και βρίσκεται στη μέση του βαθμολογικού πίνακα. 
Ανέβηκε τόσο γρήγορα κατηγορίες, αφού εξαγόρασε την ομάδα «San Martino Speme». Το γήπεδο που δίνει τους αγώνες είναι το «Κομουνάλε» (Stadio Comunale) χωρητικότητας 1.100 ατόμων που βρίσκεται στην περιοχή «San Martino Buon Albergo». Στόχος είναι ένας. Να ανέβει ξανά στα «σαλόνια» της μεγάλης κατηγορίας. Αυτό ήταν το αφιέρωμα μας στην Κιέβο Βερόνα. Ανυπομονούμε και είμαστε σίγουροι ότι τα «ιπτάμενα γαϊδούρια» θα τα δούμε στο «Καμπιονάτο» να κάνουν κόλπα και μαγικά. Γιατί ο γάιδαρος έχει υπομονή, επιμονή και φιλότιμο. Και αυτά τα συγκεκριμένα στοιχεία δε χάνονται ποτέ. Όσες μέρες, εβδομάδες, μήνες, χρόνια, δεκαετίες, αιώνες και αν περάσουν…
https://www.youtube.com/watch?v=-kbEwlxSEn8
https://www.youtube.com/watch?v=qMLdFHHfn9g
Από τον Ευστράτιο Φωτεινό
