Βέρνη 4 Ιουλίου 1954. Όλος ο πλανήτης καθηλωμένος για τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η πρώτη εμφάνιση της τηλεόρασης σε ποδοσφαιρικό γεγονός. Αντίπαλοι η «ντροπιασμένη» από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Δυτική Γερμανία και η αήττητη για τέσσερα χρόνια Ουγγαρία. Η χρυσή Oλυμπιονίκης του 1952 στο Ελσίνκι. Δαβίδ εναντίον Γολιάθ. Η μέρα που ο γερμανικός λαός ένιωσε ξανά, περηφάνια και τιμή. Βρισκόμαστε στο 84’ λεπτό και το σκορ του αγώνα είναι 2-2. Εκείνη τη στιγμή η περιγραφή στο ραδιόφωνο, του κορυφαίου Γερμανού δημοσιογράφου, Herbert Zimmermann (Χέρμπερτ Ζίμερμαν) κάνει εκατομμύρια ανθρώπους να βγουν στους δρόμους του γερμανικού κράτους: «Kopfball abgewehrt aus dem Hintergrund musste Rahn Sciebch Rahn sciebt! Toooooor! Toooooooor! Toooooooor! Tooooooooor!»
(Ο Σάφερ κάνει το γέμισμα, κεφαλιά απομακρύνεται, έξω από την περιοχή την παίρνει ο Ραν. Ο Ραν πρέπει να σουτάρει ο Ραν σουτάρει Γκοοοοοοοοολ Γκοοοοοοοοολ Γκοοοοοοοοοοολ. Μετά από οκτώ δευτερόλεπτα σιωπής γκολ για τη Γερμανία 3-2 για τη Γερμανία. Πείτε με τρελό πείτε με παλαβό). Χέλμουτ Ραν! Ο παίκτης της άσημης Ροτ-Βάις Έσσεν χάριζε το πρώτο τρόπαιο Παγκοσμίου Κυπέλλου στη χώρα του. Ηττημένοι, πικραμένοι εξευτελισμένοι. Μερικοί είχαν επιστρέψει μόλις λίγα χρόνια πριν ως αιχμάλωτοι πολέμου. Τη μέρα αυτή ο Ραν τους έκανε το μεγαλύτερο δώρο. Τους χάρισε πίσω τη γαλήνη στην τυραννισμένη τους ψυχή. Στην κουρασμένη τους καρδιά. Ο τελικός πάντως κρύβει αρκετά «γκρίζα» σημεία για το πως φτάσαμε τελικά στο «θαύμα» της Βέρνης. Φυσικά βοήθησε και ο παράγοντας τύχη. Η Ουγγαρία ήταν μια πολύ τεχνική ομάδα. Μια από τις πιο τεχνικές όλων των εποχών. Όλες τις προηγούμενες μέρες υπήρχε ήλιος, όμως τη μέρα του τελικού έβρεχε καταρρακτωδώς, κάτι που βοήθησε τους περισσότερο δυναμικούς Γερμανούς. Έπαιξε το ρόλο της λιγάκι και η διαιτησία. Αφού έγιναν αρκετά λάθη εις βάρος της Ουγγαρίας. Στο γκολ της ισοφάρισης υπήρξε επαφή του Σάφερ με τον γκολκίπερ της Ουγγαρίας πριν ο Ραν ισοφαρίσει. Ήταν μια δύσκολη φάση που στις μέρες μας με την τεχνολογία ο διαιτητής θα έπαιρνε τη σωστή απόφαση. Στις καθυστερήσεις ο Κότσιτς ανατράπηκε όμως ο διαιτητής δεν έδωσε κάτι. Δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά αν υπήρξε παράβαση. Όμως το γκολ στο 87’ λεπτό με το οποίο ισοφάρισε ο Πούσκας ήταν «καθαρό». Ο Άγγλος διαιτητής Λίνγκ έδειξε σέντρα. Ο Ουαλός επόπτης Μπέτζαμιν Γκρίφιθς υπέδειξε οφσάιντ μετά από ένα λεπτό διαβουλεύσεων. Το γκολ ήταν έγκυρο όπως συμφώνησε χρόνια αργότερα και ο Γερμανός αναπληρωματικός τερματοφύλακας Άλφρεντ Πφάφ.
Η πιο βαριά και σοβαρή καταγγελία πολλών Ούγγρων, ήταν ότι στο ημίχρονο οι παίκτες της Δυτικής Γερμανίας έκαναν χρήση ντόπινγκ, με ενέσεις που είχαν πάρει από ένα Σοβιετικό αθλίατρο, κάτι που εξηγεί την καλύτερη φυσική κατάσταση που είχαν στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά και αργότερα την επιδημία ίκτερου που έπληξε τους διεθνείς Γερμανούς, μετά το τουρνουά. Στο τέλος του αγώνα όλοι οι παίκτες της «Βασίλισσας χωρίς στέμμα» όπως ονομάστηκε από εκείνο το παιχνίδι έκλαιγαν. Ο Πούσκας δήλωσε ότι εφησυχάστηκαν στο 2-0 και φέρθηκαν αλαζονικά. Μετά από αυτό το παιχνίδι, δεν ξανά έκλαψε ποτέ στη ζωή του, αφού τα δάκρυα είχαν στερέψει πια. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι πάντα σε όλα θα υπάρχουν θεωρίες συνωμοσίας. Η Ουγγαρία «αυτοκτόνησε» και οι πεισματάρηδες ως το τέλος Γερμανοί δίκαια και πανάξια κατέκτησαν τον τίτλο.
O Der Boss (αρχηγός) γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου 1929. Ως γνήσιος λέων έπεσε από μικρός στη «φωτιά». Φτώχεια, κακουχίες και δυσκολίες. Ανυπάκουος με έφεση στο φαγητό και με περιττά κιλά. Όταν έβλεπε γεύμα πάντα καθόταν και έτρωγε. Ποτέ δεν μπορούσε να αντισταθεί αφού τα απωθημένα της φτώχειας έβγαιναν πάντα μπροστά του. Το «κανόνι του Έσσεν» ξεκίνησε από την SV Altenessen 1912. Εκεί αναδείχτηκε το ταλέντο του και στη συνέχεια έφτασε στη μεγάλη κατηγορία. Η SC Delde 1919 και η Sportfreunde Katenberg οι επόμενοι σταθμοί, πριν δώσει τα πάντα στην ομάδα της καρδιάς του. Την ομάδα της πόλης που δεν πρόδωσε ποτέ. Η Rot Weiss Essen με αρχηγό τον Ραν κατέκτησε το κύπελλο το 1953 νικώντας την Άαχεν με 2-1. Ενώ το 1955 έκαναν το «θαύμα» κερδίζοντας το πρωτάθλημα λυγίζοντας την εκπληκτική εκείνη την περίοδο Καïζεσλάουτερν με 4-3. Ήταν η πρώτη γερμανική ομάδα που έπαιξε σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Στη συνέχεια Κολωνία, μετά στη SC Enschede (η σημερινή Τβέντε) στην Ολλανδία και τελευταία ομάδα ήταν η ΜΣΦ Ντούισμπουργκ. Συνολικά ο Ραν είχε 365 συμμετοχές και 163 γκολ. Στην εθνική είχε 40 συμμετοχές και 21 γκολ.
Η ανθρώπινη πλευρά του ήταν ιδιαίτερη και ξεχωριστή. Ένας πιστός σύζυγος που το 1953 παντρεύτηκε την πωλήτρια Genti Seller. Έκαναν δύο παιδιά και έμειναν μαζί μέχρι το θάνατο του το 2003. Με καταπληκτικό χιούμορ και απλότητα. Όλο το Έσσεν μιλούσε για τις ιστορίες του. Μετά το τέλος της καριέρας του ο Ραν μαζί με τον αδερφό του Hans (Χανς) άνοιξαν επιχείρηση εμπορίας μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, χωρίς όμως επιτυχία. Στη συνέχεια έγινε εκπρόσωπος και διευθυντής πωλήσεων σε μια εταιρεία διαχείρισης οικοδομικών αποβλήτων.
Στη δεκαετία του ’70 οργάνωσε κάποια φιλανθρωπικά παιχνίδια που πρωταγωνίστησε ο ίδιος. Το παράδοξο με τον Ραν είναι ότι ποτέ δεν «πλάσαρε» τον εαυτό του. Δεν μιλούσε για το ποδόσφαιρο ούτε στους δημοσιογράφους και γενικά δεν του άρεσε καθόλου η δημοσιότητα και δεν έδινε συνεντεύξεις. Ακόμα και στην ταινία «Das wunder von Bern» (Το θαύμα της Βέρνης) στην οποία, ο ρόλος του είναι στο επίκεντρο, δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να πάει στα γυρίσματα ή να αξιώσει κάτι. Όμως είχε και εκείνος τα πάθη του όπως όλοι οι άνθρωποι. Του άρεσε πολύ το αλκοόλ και πολλές φορές είχε τροχαία εξαιτίας του. O «The canon from Essen» έφυγε για πάντα στις 14 Αυγούστου 2003. Μόλις δύο μέρες πριν κλείσει τα 74 του. Στις 11 Ιουλίου του 2004, πενήντα χρόνια από τον τελικό της Βέρνης, τοποθετήθηκε άγαλμα προς τιμήν του. Κοντά στο «Georg Melches Stadium» στην πλατεία που πήρε το όνομα του. Η «νατσιομανανσάφτ» είχε στη συνέχεια τεράστιες επιτυχίες και στη διάρκεια των χρόνων κέρδισε πολλά τρόπαια. Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια Κύπελλα. Πολλά σημαντικά γκολ και προσωπικότητες πέρασαν. Ο Γκέρντ Μίλλερ με το γκολ που πέτυχε κόντρα στη μεγάλη Ολλανδία το 1974. Ο Αντρέας Μπρέμε με το πέναλτι εναντίον της Αργεντινής το 1990. Ο Μάριο Γκέτσε με το γκολ στην παράταση πάλι εναντίον της «Αλμπισελέστε» το 2014 στα γήπεδα της Βραζιλίας. Το «χρυσό» γκολ και πάλι στην παράταση του Όλιβερ Μπίρχοφ, κόντρα στην Τσεχία το 1996, στο «Γουέμπλεï» στο Euro της Αγγλίας. Όλα ήταν γκολ «χρυσάφι» και νικητήρια. Κανένα όμως από αυτά δε θα ξεπεράσει αυτό του Ραν στο 84’ λεπτό κόντρα στην «αρμάδα» της Ουγγαρίας.
Το σπουδαιότερο γκολ όλων των εποχών για το γερμανικό έθνος. Όσες γενιές και αν περάσουν, μέχρι το τέλος του πλανήτη και της ανθρωπότητας, η φωνή του Ζίμερμαν θα ζεσταίνει τις καρδιές κάθε Γερμανού πολίτη όπου και αν βρίσκεται. Rahn Schiet Tooooooor Tooooooooooooor Toooooooooooor!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Από τον Ευστράτιο Φωτεινό