Νορβηγία μια υπέροχη, εντυπωσιακή χώρα. Ένα από τα καλύτερα μέρη για να ζει κάποιος. Ένα κράτος πρότυπο σε όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες. Πραγματικά διατηρεί το πρότυπο ευημερίας των Βόρειων χωρών, με καθολική υγειονομική περίθαλψη, και ολοκληρωμένο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Οι αξίες της έχουν τις «ρίζες» τους στα ιδεώδη της ισότητας. Το νορβηγικό κράτος έχει μεγάλα ποσοστά ιδιοκτησίας σε βασικούς βιομηχανικούς τομείς, έχοντας εκτεταμένα αποθέματα πετρελαίου, φυσικού αερίου, ορυκτών, ξυλείας, αλιευμάτων και υδάτων. 
Η βιομηχανία πετρελαίου αντιπροσωπεύει το ένα τέταρτο του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) της χώρας. Επίσης είναι ο μεγαλύτερος κατά κεφαλή παραγωγός πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόσμο εκτός της Μέσης Ανατολής. Σε αυτό το υπέροχο μέρος που έχει μεγάλη παράδοση στον αθλητισμό, δεν υπήρχε περίπτωση να λείπουν οι σπουδαίοι ποδοσφαιριστές. Και αν στις μέρες μας το φαινόμενο Χάαλαντ κάνει τους πάντες να παραμιλάνε, στο παρελθόν ιστορία έγραψαν και πολλοί άλλοι. Τομ Σούνμπι, Ρότζερ Άλμπερτσεν που έπαιξε και στον Ολυμπιακό, Γιον Άρνε Ρίισε, Τζον Κάριου, Έρικ Τόρστβεντ, Άρνε Ντόκεν, ο φοβερός Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ και ο σημερινός πρωταγωνιστής μας. Ο τεράστιος επιθετικός που έβαζε γκολ, με «χίλιους» τρόπους, ο σπουδαίος Τόρε Άντρε Φλο.
Γεννήθηκε το καλοκαίρι. Συγκεκριμένα στις 15 Ιουνίου 1973. Ξεκίνησε στους ερασιτέχνες της Στρυν (Stryn Turn-og Idrettslag). Από εκεί αναδείχτηκε το ταλέντο του και έτσι το 1993, μετακόμισε στη Σόγκνταλ. 
Εκεί έπαιζαν και τα αδέρφια του Γιοστέιν και Γιάρλε. Έκανε το ντεμπούτο του στην «Tippeligaen» στις 17 Απριλίου του 1994 εναντίον της Τρόμσο. Όταν η ομάδα υποβιβάστηκε από τη μεγάλη κατηγορία το 1994, πήρε μεταγραφή στη Τρόμσο. Ο Φλο πέτυχε 18 γκολ τη σεζόν 1995 και ήταν ο κορυφαίος σκόρερ του συλλόγου. Οι εμφανίσεις του εκείνη τη σεζόν κορυφώθηκαν, και χάρη σε αυτές έκανε το ντεμπούτο του και για την εθνική ομάδα της Νορβηγίας. Στη συνέχεια μετακόμισε στο Μπέργκεν το 1996 για να παίξει στην Μπραν. Δεν σταματούσε να σκοράρει και με 34 γκολ έγινε ένας από τους καλύτερους επιθετικούς της Νορβηγίας. Τα χρόνια που φορούσε τα κόκκινα της ομάδας του έκαναν απίστευτο καλό. Στο πρώτο μισό της σεζόν του 1997, ωστόσο, οι περισσότερους οπαδοί της Μπραν, δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένοι μαζί του. Ο λόγος ήταν επειδή το μυαλό του ήταν ήδη στην Τσέλσι, στην οποία υπέγραψε το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς. Ωστόσο, στο τελευταίο του παιχνίδι με τους «κόκκινους» σημείωσε χατ-τρικ πριν φύγει για τους «μπλε» του Λονδίνου.
Η μεταγραφή κόστισε 300.000 αγγλικές λίρες. Ένα αρκετά μεγάλο ποσό για την εποχή. Το ντεμπούτο του έγινε κόντρα στη Κόβεντρι Σίτι. Μάλιστα σκόραρε αλλά η ομάδα του ηττήθηκε με 3-2. Η πρώτη του σεζόν ήταν αρκετά πετυχημένη. Σημείωσε ένα ιστορικό χατ-τρικ στη νίκη με 6-1 επί της Τότεναμ στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν». Φυσικά με τέτοια απόδοση κόντρα στα σπιρούνια στο ντέρμπι μπήκε στις καρδιές των οπαδών. Άλλα δύο έβαλε στη νίκη με 6-2 επί της Κρίσταλ Πάλας. Η Τσέλσι τερμάτισε στην τέταρτη θέση εκείνη τη χρονιά. Ο Φλο συνέβαλε ιδιαίτερα και στα παιχνίδια της Ευρώπης. πετυχαίνοντας δύο εκτός έδρας γκολ εναντίον της Ρεάλ Μπέτις στα προημιτελικά στο Κύπελλο Κυπελλούχων. Ένα χρόνο αργότερα, οι «μπλε» διεκδικούσαν τον τίτλο, αλλά ο Τόρε δεν είχε τόσο πολύ χρόνο συμμετοχής. 
Ο νέος προπονητής ήταν ο Τζιανλούκα Βιάλι, που προτιμούσε τον συμπατριώτη του Πιερλουίτζι Καζιράγκι. Τελικά τερμάτισε στην τρίτη θέση. Ενώ πήγε πολύ καλά και στην παρθενική της συμμετοχή στο «Champions League». Ο Φλο τη σεζόν 1999–2000 ήταν ο πρώτος σκόρερ της Τσέλσι, και βοήθησε το σύλλογο να φτάσει στα προημιτελικά του «Champions League». Εκεί σε δυο φανταστικά παιχνίδια με την Μπαρτσελόνα, σκόραρε δύο φορές στη νίκη με 3-1 στο «Στάμφορντ Μπριτζ». Σκόραρε άλλο ένα στο «Καμπ Νόου» στον επαναληπτικό αγώνα. Μετά από τεράστια «μάχη» που πήγε στην παράταση η ομάδα τελικά «λύγισε» με 5–1. Με την έναρξη της επόμενης χρονιάς, η Τσέλσι είχε πάρει άλλους δύο επιθετικούς. Τον Τζίμι Φλόιντ Χάσελμπαϊνκ και τον Εϊντούρ Γκούντγιονσεν. Παρά το γεγονός ότι κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σημείωσε δύο γκολ και έκανε μία ασίστ στην ισοπαλία με 3-3, συνέχιζε να βρίσκεται στον πάγκο των αναπληρωματικών. Το να μην παίζει ένας παίκτης είναι πάντα σκληρό και έτσι ζήτησε μεταγραφή. Έκανε 164 συμμετοχές για την Τσέλσι (69 από τις οποίες ήταν ως αλλαγή) και πέτυχε 50 γκολ.
Σκωτία και Γκλάσκοου Ρέιντζερς ο επόμενος «σταθμός» στην καριέρα του. Η συμφωνία ήταν άκρως εντυπωσιακή, καθώς έφτασε τα 12 εκατομμύρια λίρες! Ο Φλο έγινε η πιο ακριβή μεταγραφή για Νορβηγό παίκτη. Ήταν ακόμα η πιο ακριβή των Ρέιντζερς και τη μεγαλύτερη από οποιοδήποτε Σκωτσέζικο σύλλογο. Φυσικά όλα αυτά τότε, αφού σήμερα αυτά τα ποσά είναι «αστεία» στις μέρες μας και έχουν καταρριφτεί τα ρεκόρ. Η πρώτη εμφάνιση με τους «διαμαρτυρόμενους» ονειρεμένη. Στο μεγαλύτερο ντέρμπι παγκοσμίως, απέναντι στη Σέλτικ σκοράρει στο θρίαμβο με 5-1, απέναντι στους «καθολικούς». Η δεύτερη σεζόν του στο σύλλογο, θεωρήθηκε η καλύτερη του στη Σκωτία, πετυχαίνοντας αρκετά τέρματα. Συμπεριλαμβανομένου του εναρκτήριου γκολ στην άνετη νίκη με 4-0 στον τελικό του Λιγκ Καπ το 2002 επί της Έιρ Γιουνάιτεντ. Επιστροφή στην Αγγλία και στις «μαύρες γάτες» της Σάντερλαντ με 6.750.000 λίρες. Καθιστώντας τη, εκείνη την εποχή τη δεύτερη πιο ακριβή του συλλόγου. Ο προπονητής Πίτερ Ριντ μάλιστα, δέχτηκε μεγάλη κριτική για την αποτυχία τότε, να αγοράσει έναν επώνυμο επιθετικό για να αντικαταστήσει τον Νάιλ Κουίν. Εκτός από αυτό η υψηλή τιμή για έναν παίκτη που αγωνιζόταν στη Σκωτία και η καθυστερημένη ώρα της υπογραφής του οδήγησε πολλούς οπαδούς και ειδικούς, συμπεριλαμβανομένου του «θρύλου» Τζίμι Μοντγκόμερι, να πιστέψουν ότι ο Φλο ήταν μια κίνηση πανικού. Όμως ο Τόρε «έκλεισε τα αυτιά του» και για άλλη μια φορά σκόραρε στο ντεμπούτο του, δίνοντας τον πολύτιμο βαθμό στην ισοπαλία, με 1-1 κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Η απόλυση του Ριντ και οι συχνές αλλαγές των προπονητών που δεν τον εμπιστεύονταν του έκαναν κακό. Ένα πέρασμα που δεν ήταν καθόλου πετυχημένο. Η ομάδα υποβιβάστηκε ενώ οικονομικά ήταν χάλια με τεράστια χρέη. Έδωσε όλους τους παίκτες, και ο Νορβηγός αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στην Ιταλία για πρώτη φορά. Στη Σιένα ένιωσε και πάλι για δύο σεζόν τη χαρά του παιχνιδιού, με μεγάλη επιτυχία και βοήθησε το σύλλογο να καθιερωθεί στην κορυφαία κατηγορία. Έδειξε εκπληκτική ευελιξία όταν του ζητήθηκε, από τον προπονητή Τζουσέπε Παπαντόπουλο, να παίξει ως δεκάρι, πίσω από τον Ενρίκο Κιέζα και τον Νίκολα Βέντολα, παρά στον συνηθισμένο του ρόλο ως βασικός επιθετικός. Διακρίθηκε σε αυτή τη θέση και ήταν πάντα παρών για το σύλλογό του καθ ‘όλη τη σεζόν 2003-2004, καθώς πέτυχε σημαντικά γκολ, βοηθώντας τη Σιένα να αποφύγει τον υποβιβασμό. Πέτυχε το πρώτο του γκολ για τη νέα του ομάδα εναντίον της Έμπολι, στην τρίτη αγωνιστική του πρωταθλήματος στις 20 Σεπτεμβρίου. Το επόμενο ήρθε εναντίον της Ρετζίνα στις 18 Οκτωβρίου για την έκτη (αγωνιστική). Η δεύτερη και τελευταία σεζόν με το σύλλογο ήταν λιγότερο επιτυχημένη. Οι τραυματισμοί και ο ανταγωνισμός από τους άλλους επιθετικούς είχαν ως συνέπεια να παίζει λιγότερο. Δεν έβαλε πολλά γκολ τέρματα, αν και βοήθησε για άλλη μια φορά τη Σιένα να αποφύγει τον υποβιβασμό. Πέτυχε το μοναδικό γκολ σε μια ιστορική νίκη με 1-0 απέναντι στη Φιορεντίνα, στο τοπικό ντέρμπι. Καταπληκτική εμφάνιση και στο «Ολίμπικο» με τη Ρόμα. Νίκη με 2-1 στο Κύπελλο Ιταλίας, όπου σημείωσε και τα δύο γκολ. Άλλα δύο γκολ ήρθαν στην εκτός έδρας νίκη με 3-1 επί της Κιέβο. Ενώ ούτε η Ίντερ γλύτωσε από τον υπέροχο Νορβηγό.
Μετά την Ιταλία, ακολούθησε η Βαλερένγκα στην πατρίδα του. Όμως οι τραυματισμοί άρχισαν να τον κρατάνε πίσω και δεν μπόρεσε να προσφέρει. Στις 3 Ιανουαρίου του 2007, ο πρώην συμπαίκτης του Ντένις Γουάιζ τον έφερε πίσω στην Αγγλία, αυτή τη φορά για τη Λιντς Γιουνάιτεντ, με συμβόλαιο που είχε διάρκεια μέχρι το τέλος της σεζόν. Έκανε το εκτός έδρας ντεμπούτο του με 3-1 από τη Γουέστ Μπρομιτς Άλμπιον στο Κύπελλο. Μια εβδομάδα αργότερα ο Φλο πέτυχε το πρώτο του γκολ για τη Λιντς απέναντι της ίδιας μετά από τρία λεπτά με κεφαλιά σε αγώνα πρωταθλήματος που έληξε πάλι με ήττα αυτή τη φορά με 3-2. Ο μεταγενέστερος τραυματισμός τον εμπόδισε να παίξει οποιοδήποτε σημαντικό ρόλο κατά το υπόλοιπο της σεζόν. Όλοι πίστευαν ότι θα αποχωρήσει από τα «παγώνια» λόγω ρήτρας στο συμβόλαιό του, αλλά η Λιντς τον κράτησε με μονοετές συμβόλαιο για να βοηθήσει την ομάδα στα αλώνια της «Λίγκ Ένα» (Γ’ Κατηγορία) το 2007–2008. Κατάφερε να σκοράρει μόνο τέσσερις φορές κατά τη διάρκεια της σεζόν. Σε δηλώσεις του είχε παραδεχτεί ότι η Λιντς θα ήταν πιθανότατα, η τελευταία του ομάδα πριν «κρεμάσει» τα παπούτσια του. Το παράξενο είναι ότι έγινε ένας από τους αγαπημένους των οπαδών χωρίς να παίξει τόσο πολύ για τη λευκή φανέλα.
Τον Μάρτιο του 2008, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το ποδόσφαιρο. Όμως στις 21 Νοεμβρίου, ο Φλο βγήκε από τη «σύνταξη» και υπέγραψε συμβόλαιο με τον Μίλτον Κέινς Ντονς που διήρκεσε μέχρι το τέλος της σεζόν. Για δύο χρόνια δεν έπαιξε πουθενά και ξαφνικά το 2011, έκανε εκπληκτικά μια δεύτερη επιστροφή σε ένα γνώριμο για αυτόν περιβάλλον. Στη Σόγκνταλ. Αυτή ήταν και η τελευταία ομάδα στην «πλούσια» καριέρα του. Τον Αύγουστο του 2012 ανακοίνωσε την απόσυρσή του για τρίτη και οριστική φορά. Συνολικά ο υψηλόσωμος (1.93) επιθετικός είχε 550 συμμετοχές και σημείωσε 193 γκολ. Πήρε αρκετούς και σημαντικούς τίτλους. Κατέκτησε με την Τσέλσι το Κύπελλο Αγγλίας το 2000, το Λιγκ Καπ το 1998, το Σούπερ Καπ το 2000, το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης το 1998 (πόσο λείπει αυτός ο παραδοσιακός θεσμός) και το Σούπερ Καπ Ευρώπης το 1998. Ενώ με τη Ρέιντζερς κατέκτησε το Κύπελλο Σκωτίας το 2002 και το Λιγκ Καπ πάλι το 2002. Ενώ σε ατομικό επίπεδο βγήκε ο καλύτερος ποδοσφαιριστής το 1997 στη Νορβηγία. Ήταν γρήγορος, ψηλός, ισχυρός και σωματικά πολύ δυνατός και παρά το μέγεθός του, διέθετε επίσης απίστευτα καλή τεχνική.
Μεγάλο κομμάτι έπαιξε και η φανέλα με το εθνόσημο. Με την ομάδα νέων είχε 28 συμμετοχές και πέτυχε 15 γκολ. Με την αντρική πραγματοποίησε 76 συμμετοχές για την εθνική. Έκανε το ντεμπούτο του κόντρα στην Αγγλία στο ισόπαλο 0-0. Πέτυχε 23 γκολ, καθιστώντας έναν από τους καλύτερους σκόρερ. Έχουν πετύχει τα ίδια ακριβώς γκολ μαζί με τον Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ. Απέκτησε το ψευδώνυμο «Φλονάλντο» (ένα προφανές λογοπαίγνιο στον Ρονάλντο, έναν από τους καλύτερους επιθετικούς του κόσμου). Το παρατσούκλι «κόλλησε», όταν η Νορβηγία κέρδισε τη Βραζιλία με 4–2 σε φιλικό αγώνα. Έπαιξε για τη Νορβηγία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, πετυχαίνοντας ένα γκολ στη νίκη με 2-1 επί της κατόχου της Βραζιλίας στον όμιλο. Με τη νίκη αυτή πέρασε στο δεύτερο γύρο. Επέλεξε να αποσυρθεί από την εθνική το 2004, αποφασίζοντας να δώσει προτεραιότητα στην οικογένειά του.
Μια σπάνια ιστορία που πρέπει να πούμε είναι ότι, ο Τόρε Άντρε Φλο προέρχεται από μια οικογένεια ποδοσφαιριστών, με επτά μέλη της οικογένειάς του να έχουν παίξει στην «Tippeligaen». Ο αδελφός του Γιοστέιν Φλο και ο ξάδερφός του Χάβαρντ Φλο έχουν επίσης παίξει για πολλές ομάδες στο εξωτερικό και στην εθνική. Τα αδέλφια Κίελ Ρούνε Φλο και Γιάρε Φλο έχουν παίξει για τη Μόλντε και τη Σόγκνταλ αντίστοιχα. Επιπλέον, ο γιος του Κίελ Ρούνε, Ούρλικ Φλο και ο ανιψιός του Χάβαρντ, Περ Έγκιλ Φλο έπαιξαν και αυτοί στη Σόγκνταλ.
Το 2010 ο Τόρε και ο προπονητής ποδοσφαίρου Σέαν Φάλκνερ ίδρυσαν μια ακαδημία ποδοσφαίρου στο Berkshire. Δίδασκαν παιδιά ηλικίας από 5 έως 17 ετών σε σχολεία, κλαμπ και κατασκηνώσεις διακοπών. Στη συνέχεια του ο Φλο, επέστρεψε στην Τσέλσι που τόσο αγαπάει σε προπονητικό ρόλο. Είχε την ευθύνη της ακαδημίας για παιδιά κάτω από 14 ετών. Αυτή τη στιγμή εργάζεται στον σύλλογο ως πρεσβευτής και τεχνικός προπονητής για τους δανεικούς παίκτες τους. Στην προσωπική του ζωή έχει δημιουργήσει μια φανταστική οικογένεια. Στις 15 Μαΐου του 2000 παντρεύτηκε τη Ράντι Σβεντάλ και έχουν τέσσερα υπέροχα παιδιά. Τον Γιόχαν που και αυτός ακολουθεί τα χνάρια του μπαμπά και γενικώς όλου του σόι αφού παίζει ποδόσφαιρο, τον Ισάκ, τον Τζόχαν και την Ντόρθεα. Ο Φλο για μας είναι ένα κομμάτι από την παιδική μας ηλικία. Τότε που κολλούσαμε στην τηλεόραση και παίζαμε στα ουφάδικα τα κλασσικά ποδοσφαιράκια ρίχνοντας κέρματα. Αναμνήσεις που δε θα σβήσουν ποτέ από μέσα μας… Τόρε Άντρε φλο και γκολ!!
Από τον Ευστράτιο Φωτεινό
