Όταν ένας άλλοτε διεθνής ποδοσφαιριστής διανύει την Πέμπτη δεκαετία της ζωής του υπάρχουν τα εξής ενδεχόμενα… Nα είναι προπονητής σε κάποια ομάδα αντρική ή νέων , να είναι μέλος κάποιας ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας ή πολλές φορές να είναι ο μόνιμος σχολιαστής σε αγώνες που μεταδίδονται τηλεοπτικά. Ακόμη υπάρχει και η πιθανότητα να έχει αποσυρθεί από τα αθλητικά κοινά και να απολαμβάνει τους κόπους του έχοντας αξιοποιήσει τι απολαβές του και ζώντας μία ήρεμη ζωή.
Ο λόγος που δεν πραγματοποίησε τα παραπάνω ο Ντάριο Σίλβα ήταν ένας κακός δαίμονας που κυνηγά πάρα πολλούς ανθρώπους. Το αλκοόλ. Στα 48 του χρόνια ο άλλοτε δεινός σκόρερ των Πενιαρόλ, Κάλιαρι,Εσπανιόλ, Μάλαγα Σεβίλλης και Πόρτσμουθ βγάζει το μεροκάματο ως σερβιτόρος σε πιτσαρία ενώ η ζωή του μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει ένα μάθημα.
Κι όμως, σε νεαρή ηλικία όλα έδειχναν ιδανικά για τον Ουρουγουανό επιθετικό αφού μόλις σε ηλικία 22 ετών όντας παίκτης της Πενιαρόλ πήρε μεταγραφή για το δύσκολο Ιταλικό πρωτάθλημα της δεύτερης κατηγορίας με την Κάλιαρι να τον αποκτά και να ελπίζει πως με τον Σίλβα στη σύνθεσή της θα καταφέρει να πάρει μία θέση που θα την οδηγούσε στην άνοδο. Και πως να μην πάει εκεί άλλωστε; Γρήγορος με καλή τεχνική, και ευχέρεια στο σκοράρισμα. Ο προβιβασμός στην ξακουστή Serie A ήρθε στην Τρίτη του σεζόν με την συγκεκριμένη ομάδα ενώ οι οπαδοί της του είχαν ήδη δώσει το παρατσούκλι Sa pibinca υπονοώντας ότι ήταν πολύ ενοχλητικός για τις αντίπαλες άμυνες.
Ο ικανότατος στράϊκερ δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητος για πολλές ομάδες και έτσι το καλοκαίρι του 1998 αποκτήθηκε από την ισχυρή ομάδα της Εσπανιόλ. Αν και οι εμφανίσεις του δεν ενθουσίασαν ο ίδιος έκλεισε σχεδόν μία δεκαετία στο ανταγωνιστικό Ισπανικό πρωτάθλημα.

Το 1999 τον εμπιστεύτηκε η Μάλαγα η οποία στην πορεία δικαιώθηκε αφού ο βραχύσωμος Ουρουγουανός έμεινε στην ομάδα για τέσσερα χρόνια ξεπερνώντας τις εκατό εμφανίσεις και σημειώνοντας 30 γκολ ενώ κατέκτησε και το κύπελλο Ιντερτότο το 2002. Την ίδια περίοδο ο Ντάριο Σίλβα με το νούμερο εννιά στη φανέλα σημείωνε αρκετά τέρματα και για την ομάδα της εθνικής Ουρουγουάης αφού ήταν επί μονίμου βάσεως στις κλήσεις για το αντιπροσωπευτικό του συγκρότημα. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι με την εθνική του ομάδα σημείωσε 14 γκολ σε 49 εμφανίσεις !
Το 2003 πήγε ένα σκαλί παραπάνω σε συλλογικό επίπεδο όταν τον απέκτησε η Σεβίλλη αλλά οι δύο επόμενες σεζόν δεν ήταν ιδιαιτέρως παραγωγικές για αυτόν και από κοινού με τον συγκεκριμένο σύλλογο πήραν την απόφαση το καλοκαίρι του 2005 να τερματίσουν τη συνεργασία τους αφού ο έμπειρος πλέον επιθετικός έμεινε ελεύθερος.
Σίγουρα ένα πρωτάθλημα στο οποίο όλοι οι ποδοσφαιριστές θέλουν να αγωνιστούν είναι αυτό της Πρέμιερ Λιγκ , και έτσι και ο Ντάριο Σίλβα δελεάστηκε από την πρόταση της Πόρτσμουθ και υπέγραψε με τον Βρετανικό σύλλογο ενώ άξιο αναφοράς είναι ότι στην συγκεκριμένη κίνηση ο Σίλβα είχε φτάσει αισίως στα 34 του χρόνια, ενδεικτικό της ποιότητάς του αφού σε αυτήν την ηλικία δεν ήταν ποτέ ότι πιο εύκολο να υπογράφεις σε ομάδα του κορυφαίου πρωταθλήματος. Κάποιοι τραυματισμοί και η μετέπειτα πτωτική του πορεία οδήγησαν τις δύο μεριές σε διαζύγιο και τον Ουρουγουανό ποδοσφαιριστή χωρίς ομάδα έπειτα από μία δεκαπενταετία γεμάτη γκολ, συμμετοχές και παραστάσεις σε κορυφαίο επίπεδο όπως ονειρεύονται πολλοί νεαροί που επιθυμούν να ασχοληθούν με το βασιλιά των σπορ.
ΑΤΥΧΗΜΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΤΟ ΜΕΛΟΣ
Το Σεπτέμβριο του 2006 στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης ο Σίλβα οδηγούσε υπό την επήρεια αλκοόλ και ο ίδιος έχασε τον έλεγχο του οχήματός του, προσέκρουσε σε μία κολόνα και εκτοξεύτηκε δεκάδες μέτρα μακριά. Το ευχάριστο της υπόθεσης είναι ότι έζησε αλλά το άκρως δυσάρεστο ότι οι γιατροί αναγκάστηκαν να προβούν σε ακρωτηριασμό στο δεξί του πόδι κάτω από το γόνατο. Έπειτα σε ένα ειδικό κέντρο στην Ιταλία του τοποθετήθηκε τεχνητό μέλος και έτσι έληξε άδοξα η καριέρα ενός τόσο σπουδαίου επιθετικού.
Αν για κάτι μπορεί να επιβραβευτεί ο Ντάριο είναι για το πείσμα του αφού τα τελευταία χρόνια ασχολήθηκε με την κωπηλασία ενώ πρόσφατα υπήρξαν φωτογραφίες με τον ίδιο να εργάζεται ως σερβιτόρος σε πιτσαρία. Εκείνο που δεν πρέπει με τίποτα να ξεχνάμε είναι πως οδήγηση και αλκοόλ δεν συναντώνται πουθενά και για κανέναν λόγο.
ΣΚΛΗΡΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟΝ ΤΑΜΠΑΡΕΣ
Όπως όλοι οι συμπατριώτες του έτσι και ο Ντάριο Σίλβα ασχολείται με πάθος με την εθνική του ομάδα και αν ο προπονητής της Ουρουγουάης, Όσκαρ Ταμπάρες, χαίρει μεγάλης εκτίμησης και σεβασμού από την πλειοψηφία του ποδοσφαιρικού κοινού κάτι τέτοιο δεν ισχύει για τον Ντάριο Σίλβα ο οποίος του άσκησε σκληρή κριτική δηλώνοντας στην Marca πως : ‘ ‘ Είναι άχρηστος, δεν κέρδισε ποτέ κανέναν. Στα 14 του χρόνια στην εθνική έχει πάρει μόνο ένα Κόπα Αμέρικα. Στην Ευρώπη χάνεις έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ και μετά είσαι στα αζήτητα. Δεν προσέφερε τίποτα στην Ουρουγουάη , με το υλικό που υπήρχε τότε έπρεπε να είχαμε πάρει το Παγκόσμιο κύπελλο!’ ’
ΥΜΝΟΙ ΣΕ ΤΡΑΠΑΤΟΝΙ ΚΑΙ ΚΑΒΑΝΙ
Μετά το μεγάλο κράξιμο στον Ταμπάρες ο άλλοτε σέντερ φορ της Σεβίλλης έπλεξε το εγκώμιο του Τζιοβάννι Τραπατόνι λέγοντας χαρακτηριστικά : ‘ ‘ Ο καλύτερος προπονητής που είχα ποτέ είναι ο Τραπατόνι ο οποίος πραγματικά με δίδαξε ποδόσφαιρο ενώ ανάμεσα σε Καβάνι, Σουάρες και Φορλάν προτιμώ τον Έντισον Καβάνι γιατί το στιλ του μοιάζει με το δικό μου. Έχει ταχύτητα δύναμη και χαρακτήρα. Θα ήθελα να τον δω να παίζει στη Ρεάλ Μαδρίτης ’’.
Λευτέρης Παπαδόπουλος