Ναι ξέρω ότι αυτή την στιγμή αναρωτιέστε, πως συνδέεται το γνωστό λαϊκό τραγούδι, που έγινε και τεράστια επιτυχία, με τον τίτλο ενός αθλητικού άρθρου. 
Και όμως έχει άμεση σχέση και θα το καταλάβετε στη συνέχεια. Βλέπετε σε αυτήν τη ζωή υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων στον πλανήτη. Το πρώτο είδος είναι αυτών που ζουν ΑΠΟ κάτι και το δεύτερο είναι αυτών που ζουν ΓΙΑ κάτι. Και θα το κάνουμε πιο αναλυτικά. Όταν ζεις από κάτι όπως, πχ το ποδόσφαιρο, το κόμμα σου, την πατρίδα σου, γενικά ζεις από τις ιδέες σου και την ιδεολογία σου. Αυτοί οι άνθρωποι είναι φυσικά η πλειοψηφία στην εποχή μας. Είναι λογικοί, ψυχροί, επαγγελματίες και νοιάζονται μόνο για τον εαυτό στους. Για αυτό και όταν έρθει η δύσκολη κατάσταση τα πουλάνε όλα για να σώσουν το τομάρι τους. Οι λίγοι, οι ρομαντικοί, οι τρελοί, οι ανιδιοτελείς, αυτοί που κάνουν κάτι, γιατί το αγαπούν με την καρδιά τους και όχι με το μυαλό τους, είναι αυτοί πουν ζουν για αυτό. Ζουν για το ποδόσφαιρο, ζουν για την ιδεολογία τους, ζουν για τις ιδέες τους. 
Σήμερα έχουμε έναν άνθρωπο, τρελό, ανιδιοτελή, ρομαντικό, φιλόσοφο που όχι απλά ζει, αλλά στην κυριολεξία αναπνέει για το ποδόσφαιρο. Μιλάμε για μια προπονητική ιδιοφυΐα. Μια αληθινή διάνοια. Ο λόγος για τον Μαρσέλο Μπιέλσα, που δεν είναι σαν τους άλλους. Δεν είναι απλά ένας προπονητής ποδοσφαίρου. Είναι ένας σοφός της ζωής, ένας στοχαστής που βρίσκει πεδίο δράσης στο σπορ. Η φιλοσοφία του εμφανίζεται στο χορτάρι, στην καθημερινότητά του, μέσα από τις ομάδες που έχει προπονήσει, αλλά και από τα γεγονότα που εμφανίζεται ως πρωταγωνιστής. Είναι ο πρώτος που παρουσίασε στο ποδόσφαιρο το σύστημα 3-3-3-1, με τους ακραίους σε άμυνα, μεσαία γραμμή και επίθεση να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. 
Αυτός που έλεγε συνεχώς στους παίκτες του πως׃ «Όλοι περιμένουν από εσάς να κάνετε την υπέρβαση. Εσείς είστε εκείνοι που πρέπει να πετύχετε το ακατόρθωτο». Σήμερα το art of football σας παρουσιάζει… απλά τον μεγαλύτερο θεωρητικό του ποδοσφαίρου!!
Εκατοντάδες ποδοσφαιρικοί αστέρες της Αργεντινής αντιμετώπισαν την απόλυτη φτώχεια, μέχρι να φτάσουν στην κορυφή, ενάντια σε όλες τις πιθανότητες. Το ποδόσφαιρο της χώρας, έχει αμέτρητες τέτοιου είδους ιστορίες, όμως του Μπιέλσα δεν είναι μία από αυτές. Η οικογένεια του ήταν εύπορη και είχε σαφώς, μεγαλύτερες ανέσεις από τον μέσο όρο των Αργεντινών. Ο παππούς του έγραψε μεγάλο μέρος του διοικητικού νόμου της Αργεντινής. 
Υπάρχουν δρόμοι που πήραν το όνομα του, στο Μπουένος Άιρες και στη γενέτειρα της οικογένειας Μπιέλσα, στο Ροζάριο. Ακόμη και σήμερα, δεν μπορεί να ειπωθεί πως η οικογένεια Μπιέλσα έχει σχέση με το ποδόσφαιρο, με εξαίρεση βέβαια τον Μαρσέλο. Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος, ο αδελφός του, Ραφαέλ, είναι πρώην Υπουργός Εξωτερικών. Η αδερφή του Μαρία-Ευγενία υπηρέτησε στην κυβέρνηση και τώρα εργάζεται ως αρχιτέκτονας. Ο Μαρσέλο λοιπόν δεν μεγάλωσε σε ένα παραδοσιακό ποδοσφαιρικό περιβάλλον. Επίσης, είχε χρήματα, επομένως δεν παρουσιάστηκε ποτέ η ανάγκη να γίνει ποδοσφαιριστής, όπως πολλά φτωχόπαιδα στις γειτονιές του Ροζάριο. Ούτως ή άλλως, όσοι τον θυμούνται να παίζει στη Νιούελς τη δεκαετία του ’70 λένε πως δεν είχε την τεχνική και την ικανότητα, είχε ωστόσο τον ενθουσιασμό. Και κατάφερε τελικά να γίνει συνώνυμο του συλλόγου, ως προπονητής του. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι προς τιμήν του η διοίκηση της Νιούελς μετονόμασε το γήπεδο σε «Μαρσέλο Μπιέλσα».
Ο Μπιέλσα σκεφτόταν πάντα μπροστά, κάνοντας σχέδια για το μέλλον. Γεννήθηκε στις 21 Ιουλίου 1955. Και πάντα ήταν ανήσυχο πνεύμα. Παρότι έφυγε από το σπίτι του στα 15 για να ενταχθεί στα τμήματα υποδομής της Νιούελς, πολύ σύντομα συνειδητοποίησε, πως δεν πρόκειται να ξεχωρίσει ως επαγγελματίας παίκτης και έτσι κρέμασε τα παπούτσια του σε ηλικία μόλις 25 ετών, έχοντας φορέσει τη φανέλα των «Λεπρών» (παρατσούκλι της Νιούελς) μόνο 25 φορές. Είχε όμως ιδέες, για το πως, θα έπρεπε να παίζεται το παιχνίδι και ήταν πάντα ο πιο σοβαρός ανάμεσα στους συμπαίκτες του. Παράλληλα, ήταν εργατικός και μαζί με έναν συμπαίκτη του διατήρησε περίπτερο για 10 ολόκληρα χρόνια και μάλιστα παρέδιδε ο ίδιος τις εφημερίδες! Ενώ αγωνιζόταν στις κατώτερες κατηγορίες της Αργεντινής, στην Ινστιτούτο Ατλέτικο Σεντράλ Κόρδοβα και στην Αρχεντίνος ντε Ροζάριο, σπούδαζε αγρονομία και φυσική αγωγή και στην ηλικία των 25 ετών αποφάσισε να κάνει το πρώτο του βήμα. 
Μετακόμισε στην πρωτεύουσα και χάρη στις διασυνδέσεις του αδερφού του, στο πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες, προσελήφθη προπονητής, στην ομάδα του πανεπιστημίου και από εκεί άρχισε να γράφει ιστορία. Για να στήσει την ομάδα από την αρχή, παρακολούθησε 3.000 ποδοσφαιριστές, προκειμένου να διαλέξει από αυτούς μονάχα 20. Τους συμπεριφερόταν σαν επαγγελματίες και απαιτούσε από αυτούς να προπονούνται κανονικά, παρότι ήταν ερασιτέχνες. Η υποδειγματική του δουλειά σε αυτό το επίπεδο, έφερε και την επιστροφή του, στην πόλη του Ροζάριο για την αγαπημένη του Νιούελς. Σαν όλα να ήταν αποτυπωμένη στα αστέρια! Αρχικά, ανέλαβε τα προγράμματα νεαρών παικτών και όποια ηλικιακή ομάδα είχε υπό την ευθύνη του, στο τέλος της χρονιάς αναδεικνύονταν πρωταθλήτρια. Πολύ σύντομα του ανατέθηκε ο ρόλος του κυνηγού ταλέντων, για τα τμήματα υποδομής, και το 1990 ήρθε η στιγμή που ανέλαβε πρώτος προπονητής της μεγάλης ομάδας. 
Έδειξε από την αρχή τι μπορεί να πετύχει, αφού κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα «Απερτούρα» το 1991. Ενώ στη συνέχεια, το 1992 κέρδισε στον μεγάλο τελικό την Μπόκα Τζούνιορς, στα πέναλτι και κατέκτησε το πρωτάθλημα «Κλαουζούρα».
Ο Μαρτσέλο φοβόταν τότε να μπει στα αεροπλάνα και έφτασε να κάνει 25.000 χιλιόμετρα σε διάστημα τριών μηνών με ένα Fiat 167 για να βρει υποσχόμενους παίκτες σε ολόκληρη την Αργεντινή! Χώρισε τη χώρα σε 70 τομείς και πραγματικά την όργωσε, για να ανακαλύψει νέα ταλέντα, συλλέγοντας συμβουλές ακόμη και από τοπικούς εστιάτορες.
«Στρατολογώντας» παίκτες όπως ο Γκαμπριέλ Μπατιστούτα και ο Μαουρίτσιο Ποκετίνο έφερε την επανάσταση στο ποδόσφαιρο της Αργεντινής. Παρουσίασε μία ομάδα με υψηλά ποσοστά κατοχής, κατέκτησε το πρωτάθλημα δύο σερί χρονιές και προκρίθηκε στο «Κόπα Λιμπερταδόρες» φτάνοντας μάλιστα ως τον τελικό, όπου έχασε το τρόπαιο στα πέναλτι από τη Σάο Πάολο. Η φήμη του άρχισε να επεκτείνεται πέρα από τα σύνορα της Αργεντινής και σύντομα ήρθε η πρόκληση του εξωτερικού. Ο άλλοτε τεχνικός της «αλμπισελέστε», Σέσαρ Λουίς Μενότι είχε συστήσει τον Μπιέλσα στην Άτλας του Μεξικού. Ο Μπιέλσα είχε πει τότε στους ανθρώπους της Άτλας, ότι θα αναλάμβανε την πρώτη ομάδα, με την προϋπόθεση ότι το πρώτο έτος θα ήταν υπεύθυνος μόνο των τμημάτων υποδομής. 
Οι μέθοδοι του, εξελίχθηκαν σε πρότυπο στο Μεξικό και ακόμη και σήμερα χρησιμοποιούνται από ομάδες ή ακαδημίες σε 92 διαφορετικές πόλεις της χώρας! Πραγματικά έχτισε ένα εργοστάσιο παραγωγής ταλέντων στην Άτλας, προσφέροντας στο μεξικανικό ποδόσφαιρο «θρυλικές» μορφές, όπως ο Ράφαελ Μάρκες, ο Πάβελ Πάρντο και ο Οσβάλντο Σάντσες!!
Το 1990 όλοι ανέμεναν το μεγάλο ντέρμπι του Ροζάριο, ανάμεσα στη Νιούελς Ολντ Μπόις και τη Ροζάριο Σεντράλ. Μια μέρα πριν το ματς, ο Μπιέλσα πήρε στην άκρη τον νεαρό Φερνάντο Γκαμπόα και τον ρώτησε πόσο ήθελε να κερδίσει το παιχνίδι. 
Ο νεαρός απάντησε με μεγάλο ενθουσιασμό, αλλά ο Μπιέλσα έκρινε πως η απάντηση του πιτσιρικά δεν ήταν πειστική. Ρώτησε λοιπόν τον Γκαμπόα αν θα ήταν διατεθειμένος να κόψει ένα από τα δάχτυλα του χεριού του, εφόσον αυτό εξασφάλιζε τη νίκη για τη Νιούελς. Ο Γκαμπόα τα έχασε και είπε πως αν είναι για κάθε ντέρμπι να κόβει ένα δάχτυλο τότε σε λίγα χρόνια θα μείνει χωρίς χέρι… Ο Μπιέλσα του εξήγησε πως δεν ένιωσε τη δίψα για τη νίκη στην απάντηση του μικρού. Την επόμενη ημέρα, ο Γκαμπόα πέτυχε το πρώτο γκολ του ντέρμπι και η Νιούελς νίκησε τη Ροζάριο με 4-3. Και εδώ θα αναφέρουμε μια από τις πολλές ιστορίες που κυκλοφορούν.
Στο νέο βιβλίο του Τιμ Ριτς׃ «Η ποιότητα της τρέλας: Η ζωή του Μαρσέλο Μπιέλσα», αναφέρεται ένα τρομερό συμβάν που διαδραματίστηκε πίσω στο 1992. Είχε αναφέρει κάποτε ο Αργεντινός׃ «Πεθαίνω μετά από κάθε ήττα», κάτι το οποίο έμαθαν με μάλλον άκομψο τρόπο μερικοί οπαδοί τις Νιούελς. Η τότε ομάδα του «τρελού» (El Loco), είχε ηττηθεί με το τρομακτικό 6-0 από τη Σαν Λορέντζο για το «Κόπα Λιμπερταδόρες». Με την παραπάνω ατάκα είχε συνδυάσει αυτή την ντροπιαστική συντριβή ο Μπιέλσα, συμπληρώνοντας πως׃ «Η εβδομάδα που ακολουθεί θα είναι σαν κόλαση». 
Ωστόσο οι εξαγριωμένοι οπαδοί της ομάδας δεν ήθελαν να αφήσουν τόσο εύκολα αυτή τη μέρα να περάσει. Περίπου 20 από αυτούς εμφανίστηκαν μπροστά στην πόρτα του σπιτιού του στο Ροζάριο, απαιτώντας να βγει έξω. Κάτι που λίγες στιγμές αργότερα θα μετάνιωναν πικρά. Άνθρωπος που δεν «μασάει», ο «τρελός» ανοίγει την πόρτα και βγήκε. Μόνο που δεν βγήκε μόνος του. Στο χέρι του κρατούσε μια χειροβομβίδα και λέει׃ «Αν δεν φύγετε αμέσως από εδώ, θα τραβήξω την περόνη». Στιγμές αργότερα οι «μπάρας μπράβας» είχαν σκορπιστεί. Ένας εκ των οπαδών δήλωσε αργότερα στην «Κάιζερ»: «Η τρέλα φαινόταν στα μάτια του. Κανένας ωστόσο δεν μπορούσε να τον κοιτάξει, όλοι κοίταγαν την χειροβομβίδα. Πιστεύαμε πως θα έβγαινε με καμία καραμπίνα, όχι με χειροβομβίδα». Από τότε έμεινε για πάντα στην ιστορία ως «Ο Τρελός». 
Ο ίδιος ο πατέρας του, φανατικός οπαδός της Ροζάριο Σεντράλ (σε αντίθεση με τον Μαρσέλο που αγαπάει τη Νιούελς) είχε πει σε μια συνέντευξη του 1998 μετά το τρίτο πρωτάθλημα του γιου του, που κατέκτησε με τη Βελέζ: «Δεν τον έχω δει ποτέ να προπονεί ή να παίζει. Όχι επειδή δεν μου αρέσει το ποδόσφαιρο, αλλά επειδή αγαπάω τη Ροζάριο Σεντράλ. Απλά μου αρέσει διαφορετικός τρόπος παιχνιδιού». Με τον γιο να απαντάει στον πατέρα του׃ «Προπονώ ομάδες για να κερδίζω».
Ο Μπιέλσα ήταν δεδομένο πως κάποια στιγμή θα αναλάμβανε και την εθνική Αργεντινής. Το έκανε το 1998 έχοντας προηγουμένως θητεύσει στους πάγκους της Κλαμπ Αμέρικα και της Βελέζ κερδίζοντας μάλιστα το πρωτάθλημα με τη δεύτερη. 
Κάθισε στον πάγκο της «αλμπισελέστε» για έξι ολόκληρα χρόνια. Άλλη μια καταπληκτική ιστορία εδώ. Ένα βράδυ, αποφάσισε λοιπόν να αφήσει το γραφείο του για να απολαύσει έναν περίπατο. Και αν νομίζετε πως είχε έρθει η ώρα της ξεκούρασης κάνετε λάθος… Μέσα στο άγριο χάραμα, ο «Crazy One» που λένε και οι Άγγλοι, αποφάσισε να απολαύσει τον φρέσκο αέρα, κουμπώνοντας στα αυτιά του ένα «Walkman» για να ακούει ομιλίες συναδέλφων του με αντικείμενο τι άλλο (?) ποδοσφαιρικές απόψεις και αναλύσεις τακτικής. 
Όλα φαινόντουσαν φυσιολογικά μέχρι ο ίδιος να διακρίνει τα κόκκινα λέιζερ που έκοβαν βόλτες πάνω στο κορμί του. Οι αστυνομικοί που φρουρούσαν την περιοχή του φώναξαν μια, του φώναξαν δύο αλλά ο Μπιέλσα είχε την ένταση στο τέρμα και… έβλεπε μόνο συστήματα! Μη έχοντας άλλη επιλογή, οι ένστολοι κατευθύνθηκαν προς το μέρος του και τον σημάδευαν με όπλα για να τον ακινητοποιήσουν. Φώναξε τότε τρομοκρατημένος׃ «O Μαρσέλο Μπιέλσα είμαι, μην πυροβολείτε» και το περιστατικό έλαβε αίσιο τέλος. Πραγματικά είναι μία ιδιοφυΐα του ποδοσφαίρου. 
Συγκαταλέγεται στους καλύτερους προπονητές του κόσμου και για αρκετούς φίλους του αθλήματος, που δεν μετρούν τις επιτυχίες με τίτλους, είναι ο κορυφαίος των κορυφαίων. Στην πρώτη του προπόνηση με την εθνική Αργεντινής έκανε κάτι ανατρεπτικό. Έβαλε τους παίκτες να γράψουν με πόσους θα ήθελαν να παρατάσσεται η άμυνα. Όλοι έγραψαν με 4. Αφού μάζεψε τα τετράδια και διάβασε όλες τις απαντήσεις αποκρίθηκε׃ «Να ξέρετε πως στην άμυνα θα παίζουμε με 3 παίκτες. Τα λέμε αύριο στην προπόνηση». Σε αρκετές προπονήσεις της εθνικής Αργεντινής έκανε ξεχωριστές ώρες (προπόνηση) τους αμυντικούς από τους επιθετικούς. 
Η Αργεντινή εκείνης της περιόδου ήταν μία ομάδα που πρόσφερε θέαμα και ψυχαγωγία, παίζοντας ίσως το καλύτερο ποδόσφαιρο στην ιστορία της. Της έλειψε όμως το αποτέλεσμα. Δυστυχώς απέτυχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 και ηττήθηκε στον τελικό του «Κόπα Αμέρικα» το 2004. Το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στην Αθήνα δεν ήταν αρκετό για να διατηρήσει τον «τρελό» στο «τιμόνι» της. Στα έξι χρόνια που κάθισε στον πάγκο της (1998-2004) είχε ποσοστό νικών κοντά στο 62%. Το 2004 παραιτήθηκε και πήγε σε μοναστήρι, ζώντας σαν μοναχός για τρεις μήνες, χωρίς τηλέφωνο και τηλεόραση. 
Εκεί διάβαζε ακατάπαυστα και προσπαθούσε να πνίξει την ενοχή του, την απογοήτευσή του και την αμηχανία του, που δεν κατάφερε να οδηγήσει την Αργεντινή σε κάτι μεγαλύτερο από ένα Ολυμπιακό χρυσό μετάλλιο. Λίγο αργότερα, αποσύρθηκε στο αγρόκτημά του όπου συνέχισε να ζει, μακριά από τα φώτα του ποδοσφαίρου για τρία χρόνια, εξακολούθησε όμως να μελετά το παιχνίδι. Μία μέρα σε μία συνηθισμένη ρουτίνα, όπου έκανε το τζόκινγκ του, συνάντησε έναν άντρα που τον είχε παρατήσει η γυναίκα του, για κάποιον άλλον και του είχε πάρει όλη την περιουσία. Ο Μπιέλσα, παρότι δεν είχε ανάγκη, του πρόσφερε δουλειά στο αγρόκτημα και τον βοήθησε να ξανασταθεί στα πόδια του. Γενικά, ο Μπιέλσα έχει ανεπτυγμένο το αίσθημα της κοινωνικής δικαιοσύνης και ευθύνης. 
Είναι χαρακτηριστικό, πως όταν ήταν προπονητής στην Αθλέτικ Μπιλμπάο είχε παραδοθεί μόνος του στην αστυνομία, έπειτα από μία μικρή λεκτική διαμάχη, που είχε με έναν εργάτη σε μία οικοδομή!
Έπειτα από τριετή ενδοσκόπηση, επέστρεψε στους πάγκους, αυτή τη φορά στην εθνική Χιλής το 2007. Το πρώτο πράγμα που έκανε, αναλαμβάνοντας τη Χιλή ήταν να επιβλέψει τις αθλητικές εγκαταστάσεις της ομάδας. Το «Χουάν Πίντο Ντουράν» ήταν ένα απαρχαιωμένο αθλητικό κέντρο με κρύο νερό στα ντους, μονά κρεβάτια και παλιές τηλεοράσεις στα δωμάτια των παικτών. 
Τότε απαίτησε από την ομοσπονδία να γίνουν βελτιωτικά έργα στα πρότυπα που απαιτούσε ο ίδιος. Τα κρεβάτια μεγάλωσαν, μπήκαν τηλεοράσεις με οθόνη «plasma», ανακαινίστηκαν τα μπάνια, προστέθηκαν επίσης κλιματισμός, θέρμανση, σπα, ένα σύγχρονο γυμναστήριο και ολοκαίνουρια αποδυτήρια. Μέχρι και ειδικό μηχάνημα για το τζετ-λαγκ (jetlag) απέκτησε η ομοσπονδία της Χιλής. Προκειμένου τα «αστέρια» της ομάδας που έρχονται από την Ευρώπη να βελτιώνουν τον ύπνο τους. Σε όλα αυτά τα έργα, συνέβαλλε και ο ίδιος ο Μπιέλσα από την αμοιβή του στην εθνική ομάδα. Το ίδιο έκανε και κάποια χρόνια αργότερα όντας προπονητής στη Μαρσέιγ, στέλνοντας στη Νιούελς δύο εκατομμύρια δολάρια για να ανακαινίσει το προπονητικό της κέντρο. 
Και ενώ η Χιλή απέκτησε σύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις εφάμιλλες με αυτές ευρωπαϊκών χωρών, την ίδια στιγμή ο «El Loco» ζούσε σε ένα μικρό τετράγωνο δωμάτιο, με έναν σταυρό πάνω από το κρεβάτι του. Ένα air condition, μία τηλεόραση, ένα ντουλάπι και μία τουαλέτα. Κανονικός «Σπαρτιάτης». Εκεί μέσα έζησε για 42 μήνες. Στα 3,5 χρόνια που ήταν υπεύθυνος για την ομάδα της Χιλής, ο ίδιος δεν μεταμόρφωσε μόνο το «Πίντο Ντουράν» αλλά και τη συλλογική ψυχή ενός ολόκληρου έθνους. Η Χιλή για δεκαετίες, διακατέχονταν από ένα σύνδρομο κατωτερότητας και δεν μπορούσε να κοιτάξει στα μάτια υπερδυνάμεις όπως η Αργεντινή ή η Βραζιλία. Ούτε καν ομάδες από το δεύτερο σκαλί όπως η Ουρουγουάη ή η Κολομβία. 
Υπό τις οδηγίες του η Χιλή επέστρεψε σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Έπαιξε στην τελική φάση του Μουντιάλ το 2010 και έχασε από τη Βραζιλία στον γύρο των «16». Τον ερχόμενο χρόνο αποχώρησε από τον πάγκο της, όμως είχε «σπείρει τον καρπό» για να έρθουν οι επιτυχίες τα επόμενα χρόνια. Το 2015 η Χιλή κέρδισε πρώτη φορά στην ιστορία της το «Κόπα Αμέρικα» και το 2016 επανέλαβε τον ίδιο άθλο. Ο Αλέξις Σάντσες, ο Αρτούρο Βιδάλ, ο Κλαούντιο Μπράβο και η υπόλοιπη «χρυσή γενιά» της Χιλής, έφτασαν στην κορυφή της Νοτίου Αμερικής, μέσα από την έμπνευση, την πίστη, την πειθαρχία και το θάρρος που μετέδωσε ο Μαρσέλο Μπιέλσα. Ο προπονητής της Χιλής το 2015, Χόρχε Σαμπαόλι, ως γνωστό «τέκνο» του Μπιέλσα έχει ομολογήσει πως χωρίς τον «El Loco», δεν θα είχαν μπει ποτέ οι βάσεις για να γίνει η «Ρόχα» πρωταγωνίστρια.
Στην Αθλέτικ Μπιλμπάο έκανε φανταστικά πράγματα. Η ομάδα έπαιξε εκπληκτικό ποδόσφαιρο και έφτασε σε δύο τελικούς. 
Στον τελικό του Κυπέλου Ισπανίας όπου έχασε από την «διαστημική», εκείνη την εποχή Μπαρτσελόνα και πιο πριν, στον τελικό του «Europa League», που έχασε από τον μαθητή του, Ντιέγκο Σιμεόνε και την Ατλέτικο Μαδρίτης. Εκείνη τη χρονιά τα πιτσιρίκια της Αθλέτικ ήταν φανταστικά. Απέκλεισαν τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τη Σάλκε, την Σπόρτινγκ Λισσαβώνας και άλλες. Κάποιοι θα τον χαρακτήριζαν «τελειομανή», κάποιοι άλλοι απλά «τρελό». Το δεύτερο προτιμήθηκε από την πλειοψηφία και ο Μπιέλσα κυκλοφορεί εδώ και χρόνια στην πιάτσα με αυτό το παρατσούκλι. 
Η αλήθεια είναι ότι δεν προσπαθεί και ιδιαίτερα να το αποχωριστεί. Μιλώντας για τη θητεία του στην Αθλέτικ Μπιλμπάο ένας Ισπανός δημοσιογράφος, που καλύπτει το ρεπορτάζ της ομάδας των Βάσκων, αποκάλυψε πως αργά τη νύχτα, συνήθως μετά τα μεσάνυχτα, ο Αργεντινός έβγαινε μόνος του βόλτα στην πόλη, ακόμα και στους ζόρικους χειμωνιάτικους μήνες. Φορώντας την κλασική φόρμα της Αθλέτικ, περπατούσε για χιλιόμετρα με κατεύθυνση τα περίχωρα. Εκεί σε ένα παλιό αγρόκτημα συναντούσε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι Ισπανών, με τους οποίους είχε γνωριστεί τυχαία. Οι οικοδεσπότες ετοίμαζαν φαγητό (συνήθως φασόλια ή τσορίθο) και ο Μπιέλσα τους έκανε παρέα, ακούγοντας με τις ώρες τις ιστορίες τους δίπλα στη φωτιά. 
Ο Μαρσέλο έχει κάνει «μυθικά» πράγματα. Όπως αυτό που έγινε με τον σύλλογο της Λάτσιο. Ήταν προπονητής της για δύο μέρες!! Στις 6 Ιουλίου του 2016 προσλήφθηκε από τους «λατσιάλι» και δυο ημέρες μετά παραιτήθηκε! Επίσημα ο ίδιος είπε πως οι άνθρωποι της Λάτσιο δεν δέχτηκαν να φέρουν τους παίκτες που ήθελε. Έτσι η συνεργασία έληξε άδοξα πριν καλά καλά αρχίσει, με την ομάδα να του κάνει μήνυση και να του ζητούν 50 εκατομμύρια ευρώ!! Ένα από τα χαρακτηριστικά του, είναι ότι θέλει να γίνονται τα πράγματα με τον τρόπο του και δεν φοβάται να τα παρατήσει όλα όταν δεν ικανοποιούνται τα αιτήματα του. 
Παρόμοιο θέμα υπήρξε και στην Μαρσέιγ. Μετά από μία καλή σεζόν το 2014-2015, αποφάσισε να παραιτηθεί στο πρώτο παιχνίδι της γαλλικής ομάδας στο «Βελοντρόμ» για τη νέα σεζόν. Ο εκπρόσωπος Τύπου της Μαρσέιγ ξέσπασε, αναφέροντας ότι η ομάδα του, δεν μπορεί να είναι φυλακισμένη κάποιου, που θέτει τα συμφέροντα του πάνω από εκείνα ολόκληρου του συλλόγου.
Στη συνέχεια ήταν η γαλλική Λιλ που είχε την τιμή να τον έχει προπονητή. Και την έκανε να παίζει πολύ ωραίο ποδόσφαιρο, πάλι με τον τρόπο του. Με το που ανέλαβε έδιωξε 11 βασικούς και έμπειρους παίκτες. 
Υπέγραψε 7 νεαρούς εκ των οποίων ο ένας ήταν ο Νικολάς Πεπέ που πουλήθηκε με 70 εκατομμύρια ευρώ στην Άρσεναλ!! Γιατί όπως λέει ο τεράστιος αυτός ρομαντικός προπονητής׃ «Οι μοναδικοί αναντικατάστατοι στο ποδόσφαιρο είναι οι οπαδοί». Αφού τελείωσε και από τον γαλλικό σύλλογο, φτάνουμε στην ομάδα που τον λάτρεψε. Που του έκαναν, μέχρι και οδό με το όνομα του στην πόλη. Που ακόμα και όταν έφυγε όλο το γήπεδο τραγουδούσε για εκείνον. Η αγγλική Λιντς Γιουνάιτεντ που της άλλαξε την πορεία προς το καλύτερο. Στις 18 Ιουλίου του 2020, μετά την προσφορά του, ένας δρόμος στο κέντρο της πόλης, μετονομάστηκε σε «Marcelo Bielsa Way». 
Και αυτό έγινε, μετά το επίτευγμα του να στεφθεί Πρωταθλητής του πρωταθλήματος, της «Τσαμπιονσιπ», και να καθοδηγήσει τη Λιντς στα «σαλόνια» της «Πρέμιερ Λιγκ» μετά από 16 χρόνια απουσίας. Ο Ντέιβιντ Μάντισον κεντρικός διευθυντής της «Trinity Leeds United» δήλωσε: «Αυτή είναι μια φανταστική στιγμή για την πόλη και είμαστε χαρούμενοι που μπορούμε να συμμετάσχουμε στους εορτασμούς καθώς η Λιντς Γιουνάιτεντ επιστρέφει στην Πρέμιερ Λιγκ. Η ταχύτητα με την οποία ο μάνατζερ έχει ανατρέψει τις τύχες αυτής της ομάδας και ο τρόπος με τον οποίο το έκανε, με τον τρόπο Μπιέλσα, του αξίζουν όλα τα εύσημα και είμαστε πολύ χαρούμενοι που μετονομάζουμε αυτόν τον δρόμο σε «Marcelo Bielsa Way». Η μετονομασία του δρόμου είναι μια μόνιμη υπενθύμιση για τους οπαδούς και κάθε επισκέπτη από την πατρίδα του την Αργεντινή, για το απίστευτο επίτευγμα της ομάδας. 
Είμαστε περήφανοι που είμαστε μέλος της κοινότητας της Λιντς Γιουνάιτεντ και ευχόμαστε στους παίκτες, τον προπονητή και τους οπαδούς κάθε επιτυχία για την επόμενη σεζόν». Στις 27 Ιουλίου του 2020, ο Μπιέλσα ανακηρύχθηκε ο καλύτερος μάνατζερ του πρωταθλήματος «LMA 2020». Πως όμως φτάσαμε στη λατρεία, στην αλλαγή ονομασίας κεντρικού δρόμου για να μπει το όνομα του και στα βραβεία? Η τεράστια, μεγάλη και ιστορική αυτή ομάδα έψαχνε προπονητή. Έτσι ο γενικός διευθυντής της Λιντς, Βίκτορ Όρτα, και ο διευθύνων σύμβουλος της ομάδας, Άνγκους Κίνερ ταξίδεψαν στην Αργεντινή, στο πλαίσιο της αναζήτησης νέου μάνατζερ. Ο Μαρσέλο Μπιέλσα, ήταν ένα από τα ονόματα στη λίστα υποψηφίων που είχαν καταρτίσει. Οι τρεις άντρες συναντήθηκαν στο Μπουένος Άιρες και μετά από τις τυπικές συστάσεις και χαιρετούρες οι απεσταλμένοι της Λιντς μπήκαν κατευθείαν στο ψητό: «Πόσο καλά γνωρίζεις την Τσάμπιονσιπ»? 
Ο Μπιέλσα άνοιξε τον φάκελο με τις σημειώσεις του, και άρχισε να αναλύει το πως παρατάχθηκαν και πως τελικά αγωνίστηκαν, η Μπόλτον και η Μπάρτον στο μεταξύ τους παιχνίδι την περσινή σεζόν. Πριν προλάβουν, οι άνθρωποι της Λιντς να ρωτήσουν κάτι άλλο, ο 63χρονος τότε τεχνικός, συνέχισε την ανάλυση του, περιγράφοντας διεξοδικά πως αγωνίστηκαν οι συγκεκριμένες ομάδες σε όλα τα παιχνίδια της «Τσάμπιονσιπ»! Στη συνέχεια, έβγαλε μερικές ακόμα σημειώσεις και ασχολήθηκε με τις υπόλοιπες ομάδες του πρωταθλήματος, εξετάζοντας κάθε διαφορετική τακτική που χρησιμοποίησαν, καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, και παραθέτοντας αναλυτικά στατιστικά, για το πόσο πετυχημένο αποδείχτηκε κάθε φορά ένα σύστημα. 
Όταν επιτέλους, τέλειωσε τον μονόλογο του, οι άνθρωποι της Λιντς απλά κοιτάχτηκαν και, χωρίς να πούνε κουβέντα, συμφώνησαν πως δεν χρειάζεται να δούνε κανέναν άλλο υποψήφιο. Ο Μαρσέλο Μπιέλσα δεν είχε δουλέψει ποτέ ξανά στην Αγγλία. Αλλά αυτό δεν έλεγε απολύτως τίποτα. Ο Αργεντινός παρακολουθούσε (και ανέλυε) ποδοσφαιρικούς αγώνες με ακραίους ρυθμούς. Όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, από τη στιγμή που οι απεσταλμένοι των Άγγλων επικοινώνησαν μαζί του για να κλείσουν το ραντεβού, μέχρι την επόμενη μέρα, όταν και πραγματοποιήθηκε η κρίσιμη συνάντηση, ο Μπιέλσα είχε παρακολουθήσει 7 παιχνίδια της περσινής Λιντς. 
Μέχρι τη μέρα που πάτησε, για πρώτη φορά το πόδι του στην Αγγλία, είχε δει και μελετήσει διεξοδικά όλα τα περσινά της παιχνίδια, ακόμα και τα φιλικά του καλοκαιριού. Όταν πέρασε συνέντευξη, για να πάρει την άδεια εργασίας στη χώρα, εμφανίστηκε με ένα ντοσιέ, που είχε μέσα, κάθε σύστημα που χρησιμοποιήθηκε, σε κάθε αγώνα της «Τσάμπιονσιπ» τη σεζόν 2017-18. Κάθε παιχνίδι είχε και δικές του σημειώσεις. Όταν ανέλαβε την ομάδα, υπήρξαν μέρες που δε γυρνούσε σπίτι του από το προπονητικό κέντρο. Κοιμόταν εκεί γιατί έπρεπε να αναλύει τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας αλλά και των αντιπάλων!!
Αυτή φυσικά δεν είναι η μόνη περίεργη ιστορία από τη ζωή του. Η λίστα είναι ατέλειωτη.
Οι άνθρωποι της Λιντς ανακάλυψαν τις παραξενιές του νέου τους προπονητή πολύ σύντομα. Πριν καν κλείσει ένα μήνα στην Αγγλία, ο Μπιέλσα ζήτησε να μάθει, πόσες ώρες δουλειάς χρειάζεται στο περίπου, ένας μέσος οπαδός για να μπορέσει να αγοράσει ένα εισιτήριο για να παρακολουθήσει την ομάδα του. Όταν οι Άγγλοι του είπαν πως η απάντηση είναι «περίπου 3 ώρες», κάλεσε τους παίκτες του και τους έβαλε να μαζεύουν σκουπίδια γύρω από το προπονητικό κέντρο για 3 ώρες, θέλοντας να καταλάβουν και να εκτιμήσουν τον κόπο, που κάνει ένας απλός οπαδός για να μπορεί να δει την αγαπημένη του ομάδα. 
Η ιστορία κυκλοφόρησε άμεσα παντού αλλά οι οπαδοί της Λιντς δεν χρειαζόταν το συγκεκριμένο ρεπορτάζ για να ερωτευτούν τον νέο τους προπονητή. Το είχαν κάνει πριν καν πατήσει το πόδι του στην πόλη! Μέσα στις πρώτες δυο μέρες από την ανακοίνωση της συμφωνίας με τον Μπιέλσα, η ομάδα είχε πουλήσει 500 νέα διαρκείας, ένα νούμερο που πολλαπλασιάστηκε τις επόμενες μέρες. Δυο μήνες σχεδόν μετά τη συμφωνία, η ευφορία των φίλων της Λιντς όχι μόνο δεν είχε κοπάσει αλλά είχε πλησιάσει στα επίπεδα λατρείας. Ακόμα και οι πιο απλές ενέργειες του Αργεντινού τότε, όπως το ότι πήγαινε τη Δευτέρα για να παρακολουθήσει έναν αγώνα της U-23, προκαλούσαν κύμα ενθουσιασμού στις τάξεις των φιλάθλων. O λόγος φυσικά δεν βρισκόταν μόνο στην αύρα και τη διαφορετικότητα του Μπιέλσα.
Όμως καμιά φορά η πολλή τρέλα μπορεί να σε βάλει σε μπελάδες. Η ακεραιότητα και η ηθική του Μπιέλσα τέθηκαν υπό αμφισβήτηση τη σεζόν 2018/19, όταν και αποκαλύφθηκε, ότι έστελνε συνεργάτες του, στις προπονήσεις άλλων ομάδων για να κατασκοπεύουν τους επερχόμενους αντιπάλους της Λιντς. Οι πρακτικές του ουσιαστικά, δεν παραβίαζαν κάποιον κανόνα, ωστόσο στα «παγώνια» επιβλήθηκε πρόστιμο, 200.000 λιρών διότι οι συγκεκριμένες πράξεις θεωρήθηκαν «unfair» προς τους άλλους προπονητές. Το πρόστιμο το πλήρωσε ο ίδιος από την τσέπη του! Το «Spygate» κορυφώθηκε με μια αξέχαστη συνέντευξη Τύπου, στην οποία ο Μπιέλσα αποκάλυψε αναλυτικά τις μεθόδους του, επισημαίνοντας το επίπεδο λεπτομέρειας στην προετοιμασία κάθε αγώνα. 
Παρουσίασε στοιχεία για την εκτεταμένη έρευνα, που έκανε για κάθε αντίπαλο και διερωτήθηκε γιατί αυτό δεν επιτρέπεται στην Αγγλία. Παραδέχθηκε πάντως, πως όλη αυτή η κατασκοπεία, είναι περισσότερο κομμάτι της δικής του ποδοσφαιρικής εμμονής και δεν επηρεάζει δραματικά την έκβαση των αποτελεσμάτων. Για τον ίδιο ήταν απλά μία συνηθισμένη πρακτική, που εφαρμόζεται κατά κόρον στη Νότια Αμερική, σε αντίθεση με τα ήθη και έθιμα στην Αγγλία. Ο ίδιος βέβαια, δεν έκρυψε ποτέ την εμμονή του για το ποδόσφαιρο και ότι μπορεί να κάνει… ακραίες πράξεις για αυτό. Το 1996 σε μία πτήση με προορισμό την Αγγλία και την τελική φάση του «Euro», καθόταν δίπλα στον συμπατριώτη του, Χόρχε Βαλντάνο, τον οποίο είχε ρωτήσει τότε׃ «Αν είχε σκεφτεί ποτέ την αυτοκτονία μετά από κάποια ήττα»! 
Οι περισσότεροι θεωρούν ότι ήταν ίσως απλά ένα αποτυχημένο αστείο. Από το μυαλό του Μπιέλσα όμως, που είναι παθολογικά ερωτευμένος με το ποδόσφαιρο, ακόμη και τέτοιες σκέψεις είναι ειλικρινείς… Παρά τον σάλο που προκλήθηκε στο Νησί από το «Spygate», την ίδια χρόνια ο Μπιέλσα και η Λιντς κέρδισαν το «FIFA Fair Play Award», στο περιβόητο ματς με την Άστον Βίλα στο «Έλαντ Ρόουντ». Η Λιντς είχε προηγηθεί στο σκορ με ένα γκολ του Κλιχ, τη στιγμή που ο Κοτζιά της Βίλα ήταν τραυματισμένος. Αμέσως μετά, αναψοκοκκινισμένος απαίτησε από τους παίκτες του να αφήσουν τη Βίλα να ισοφαρίσει. 
Ο μόνος που προσπάθησε εν μέρει να αντισταθεί ήταν ο Πόντους Γιάνσον. Προφανώς το ερχόμενο καλοκαίρι πωλήθηκε, με τον αμυντικό να παραδέχεται πως η αποχώρησή του από τη Λιντς οφειλόταν, στις όχι και τόσο… αγαστές σχέσεις του με τον προπονητή.
Ο αστικός μύθος λέει, ότι ο Μπιέλσα είναι ο άνθρωπος στον πλανήτη που έχει δει, τα περισσότερα παιχνίδια ποδοσφαίρου σε βίντεο. Λέγεται ότι έχει αναπτύξει τη δυνατότητα να παρακολουθεί δύο παιχνίδια ταυτόχρονα σε ξεχωριστές οθόνες. 
Όταν παρουσιάστηκε από τη Βελέζ το 1997, έφτασε στη συνέντευξη Τύπου, με περισσότερες από 50 κασέτες για να αναφέρει τις παρατηρήσεις του! 20 χρόνια αργότερα, όταν οι διοικούντες της Λιντς ταξίδεψαν στην Αργεντινή για να εξασφαλίσουν την υπογραφή του, σοκαρίστηκαν όταν έμαθαν, πως είχε παρακολουθήσει όλα τα ματς της Λιντς στο πρωτάθλημα την προηγούμενη σεζόν. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης ο Μπιέλσα άρχισε να απαριθμεί, όλους τους σχηματισμούς που χρησιμοποίησε η Λιντς και στα 46 παιχνίδια της αγωνιστικής περιόδου, εντυπωσιάζοντας στους ανθρώπους των «παγωνιών». 
Κατά τη διάρκεια της καραντίνας μάλιστα, μαζί με το τεχνικό τιμ ανέλυσε όλα τα γκολ που μπήκαν από στημένες φάσεις στα πέντε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα αλλά και την αγγλική «Τσάμπιονσιπ». Παρά τις παράξενες μεθόδους του και το απαιτητικό στυλ παιχνιδιού που πρεσβεύει, ο Μπιέλσα έχει κερδίσει την αναγνώριση των κορυφαίων. Ο Πεπ Γκουαρντιόλα, για παράδειγμα, λίγο πριν αναλάβει την Μπαρτσελόνα, είχε κάνει ένα ταξίδι στην Αργεντινή για να λάβει συμβουλές από σοφούς του ποδοσφαίρου. Μίλησε με 11-12 άτομα, ένα εξ αυτών ήταν και ο Μπιέλσα. 
Ο Πεπ είναι θιασώτης των μεθόδων προπόνησης του Αργεντινού και είναι γνωστό πως το προπονητικό του στυλ έχει επηρεαστεί από τον Μπιέλσα. Τον θαυμάζει και είναι γεγονός ότι έχει επηρεαστεί από τις ιδέες του Αργεντινού σχετικά με το ποδόσφαιρο Σε εκείνο το ιστορικό ταξίδι ο Πεπ, μαζί με τον Μαρσέλο και έναν Ισπανό σκηνοθέτη, έκαναν μπάρμπεκιου για 11 ώρες στο ράντσο του Μπιέλσα στο Ροζάριο. Σε εκείνο το μπάρμπεκιου λέγεται πως ο Μπιέλσα με τον τρόπο του, «έσπρωξε» τον Καταλανό να κάνει το μεγάλο άλμα στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα. Το καταπληκτικό είναι ότι μιλούσαν όλη νύχτα για ποδόσφαιρο χωρίς διακοπή. 
Ο ίδιος έχει δηλώσει׃ «Ο θαυμασμός μου για τον Μαρσέλο είναι απίστευτος τόσο ως προπονητής όσο και ως άνθρωπος. Είμαι σίγουρος ότι μπορεί να κάνει καλή δουλειά εδώ στην Αγγλία με τη Λιντς. Το ποδόσφαιρο είναι ανοιχτό για διαφορετικά στυλ και διαφορετικές απόψεις. Αν όλοι οι προπονητές έπαιζαν με τον ίδιο τρόπο θα ήταν πραγματικά βαρετό. Το να υπάρχει ο Μπιέλσα στο αγγλικό ποδόσφαιρο, είναι προνόμιο». Και πράγματι υπάρχει ένα σκηνικό που ο Πεπ έχασε τα λόγια του μετά από ένα φανταστικό παιχνίδι που έληξε με 1-1 ανάμεσα στα «παγώνια» και στους «πολίτες». Με τη λήξη οι δύο προπονητές έδωσαν τα χέρια. Τότε ο Μαρσέλο σε ένα λεπτό ανέλυσε όλο το παιχνίδι και ο Πεπ τον άκουγε με θαυμασμό, χωρίς να μπορεί να αρθρώσει λέξη. 
Στη συνέχεια διηγήθηκε το περιστατικό στους δημοσιογράφους και είπε ότι׃ «Ο Μπιέλσα είναι πιο έξυπνος από μένα». Σε άλλη μια συνέντευξη που παραχώρησε στο «Telemundo Deportes», ρωτήθηκε για τον μέχρι πρότινος προπονητή της Λιντς Γιουνάιτεντ και εξήρε τον Μπιέλσα με μία αφοπλιστική φράση: «Δώσε στον Μπιέλσα τη δική μου Μπαρτσελόνα και θα δείτε πόσα παραπάνω θα κατακτούσε. Δώστε μου σε μένα τη δική του Λιντς και θα ήμασταν στην Τσάμπιονσιπ». Λόγια αναγνώρισης έχουν ειπωθεί και από τον πρώην τεχνικό της Τότεναμ, Μαουρίτσιο Ποκετίνο, ο οποίος έχει χαρακτηρίσει τον Μπιέλσα δεύτερο πατέρα του. Είπε συγκεκριμένα׃ «Η σχέση μου μαζί του ξεκίνησε όταν ήμουν 12 ή 13 ετών. Είναι σπουδαίος προπονητής. 
Θα τον αγαπώ πάντα γιατί ήταν πολύ σημαντικό άτομο στην καριέρα μου. Όλα τα λόγια μου για αυτόν θα είναι θετικά. Η επιθυμία μου, η ευχή μου και η ελπίδα μου είναι ότι θα αλλάξει την πραγματικότητα της Λιντς και θα τη φέρει στην Πρέμιερ Λιγκ». Όπως και το έκανε! Μετά από 16 χρόνια φαγούρας, γκρίνιας, εσωστρέφειας και απογοητεύσεων, η Λιντς εμπιστεύτηκε τον σωστό άνθρωπο, και όταν επέστρεψε, για δύο χρόνια έπαιζε το πιο θεαματικό ποδόσφαιρο στην κατηγορία. Οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν το ρεπορτάζ της, είχαν αποκαλέσει τις τακτικές αναλύσεις του στις συνεντεύξεις Τύπου, ως το καλύτερο σεμινάριο που θα μπορούσαν να είχαν ποτέ. Έχει απίστευτη εμμονή με την τακτική και την ανάλυση των ομάδων του αλλά και των αντιπάλων. 
Μια μέρα ανέλυσε την τακτική της Λιντς σε έναν οπαδό που τον πλησίασε για να τον χαιρετίσει. Όταν έφυγε όλο το γήπεδο τον αποθέωνε και κάποιοι έκλαιγαν. Γιατί οι οπαδοί και οι φίλαθλοι της Λιντς προτιμούσαν να ξαναπέσουν στην «Τσάμπιονσιπ» με εκείνον προπονητή παρά να σωθούν με άλλον. Τελικά η διοίκηση σκέφτηκε το αποτέλεσμα και έτσι έγινε η «μαύρη» μέρα της απόλυσης, για όλους εμάς που συμπαθούμε αυτόν τον σύλλογο. Ακόμα και αν τελικά, με την αλλαγή αυτή, η ομάδα στην κυριολεξία, την τελευταία αγωνιστική παρέμεινε στην «Πρέμιερ Λιγκ».
Χαιρετίστηκε ως ένας από τους μάνατζερ με τη μεγαλύτερη επιρροή όλων των εποχών, εισάγοντας μια ιδεολογία τρίτου κύματος στην προπονητική της Αργεντινής, επηρεασμένη στο παρελθόν από τους Σέζαρ Λουίς Μενότι και Κάρλος Μπιλάρδο. Ο Πεπ Γκουαρντιόλα έχει περιγράψει τον Μπιέλσα ως׃ «Τον καλύτερο προπονητή στον κόσμο».
Είχε μεγάλη επιρροή στους πρώην παίκτες του, πολλοί από τους οποίους αργότερα έγιναν προπονητές (Μαουρίσιο Ποκετίνο, Ντιέγκο Σιμεόνε, Μαρσέλο Γκαγιάρντο). Αυτό το χαρακτηριστικό του στυλ του, είχε τόσο μεγάλη επιρροή στην ποδοσφαιρική σκηνή που πολλοί σημερινοί προπονητές, πρώην παίκτες του, εκτός από τους παραπάνω που αναφέραμε επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό όπως οι׃ Γκεράρδο Μαρτίνο, Ματίας Αλμέιδα, Εντουάρντο Μπερίτσο, Μαουρίσιο Πελεγκρίνο, Σαντιάγκο Σολάρι και Αντρέα Πισάνου. Τώρα ακολουθούν δηλώσεις που έχουν κάνει, για αυτήν την προπονητική ιδιοφυΐα διάφοροι άνθρωποι του ποδοσφαίρου. Ο Χόρχε Σαμπάολι πρώην προπονητής της Αργεντινής, της Σεβίλλης και της Χιλής, έχει χαρακτηριστεί ως «μαθητής» του Μπιέλσα. 
Ο πρώην αρχηγός της εθνικής ομάδας της Αργεντινής, Ρομπέρτο Αγιάλα, αμυντικός υπό τον Μπιέλσα, δήλωσε: «Μερικές φορές δεν βλέπαμε κανέναν από τους επιθετικούς, γιατί τους έβαζε να προπονούνται σε διαφορετική ώρα, και το ίδιο ήταν και με τους χαφ». Είναι γνωστός για την παρακολούθηση και τη συλλογή πολλών ποδοσφαιρικών βίντεο σε σημείο εμμονής. Επεξεργάζεται και αναλύει κάθε βίντεο για κάθε παίκτη ξεχωριστά. Χρησιμοποιεί επίσης στατιστικό λογισμικό και άλλα τεχνολογικά εργαλεία για να προετοιμαστεί για παιχνίδια. Ο Τζον Κάρλιν, ένας Άγγλος δημοσιογράφος, δήλωσε ότι ο Μπιέλσα έχει׃ «Την πιο μαθημένη ποδοσφαιρική βιβλιοθήκη στον πλανήτη». 
Του αρέσει να συστηματοποιεί το παιχνίδι. Θεωρεί ότι υπάρχουν 29 ξεχωριστά συστήματα στο ποδόσφαιρο και πιστεύει, ότι πρέπει να δοθεί η ευκαιρία σε κάθε νεαρό παίκτη να ζήσει, αλλά ταυτόχρονα και να γνωρίζει το καθένα από αυτά. Στη Λιντς και στην Αθλέτικ Μπιλμπάο χρησιμοποίησε κατά κόρον σύστημα με 4 στην άμυνα. Αυτό το έκανε γιατί έβλεπε κάθε ομάδα τι δυνατότητες είχε και το εκμεταλλευόταν.
Από τον «τρελό» ανακαλύφθηκε, ο πολυγραφότατος πρώην επιθετικός της εθνικής ομάδας της Αργεντινής, Γκάμπριελ Μπατιστούτα που δήλωσε ότι׃ «Ο Μπιέλσα ήταν αυτός που με δίδαξε πώς να προπονούμαι τις βροχερές μέρες, μου έμαθε τα πάντα». Ο Φερνάντο Γιορέντε, ο οποίος έπαιξε υπό τις οδηγίες του στην Αθλέτικ Μπιλμπάο, είπε για τον πρώην προπονητή του׃ 
«Στην αρχή φαίνεται σκληρός και μπορεί ακόμη και να σε ενοχλήσει με την επιμονή του και να μην τα παίρνεις. Τότε μπορεί να σε κάνει ρεζίλι, αλλά τελικά είναι ιδιοφυΐα». Ο διεθνής Χιλής Αλέξις Σάντσεθ είπε και εκείνος: «Έμαθα πολλά από αυτόν και χάρη σε αυτόν είμαι αυτός που είμαι». Ο παίκτης της Μπάγερν Μονάχου Χάβι Μαρτίνεθ που δούλεψε μαζί του δήλωσε׃ «Ο Μπιέλσα με δίδαξε πολλά, πώς να παίζω ως σέντερ μπακ και να μαθαίνω ένα διαφορετικό στυλ ποδοσφαίρου, όλοι πρέπει να δουλέψουν μαζί του τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους». 
Ο Μαρσέλο πιστώνεται επίσης την άνοδο του διεθνούς παίκτη της Λιντς Γιουνάιτεντ και της Αγγλίας, Κάλβιν Φίλιπς, με τον πρώην προπονητή του συλλόγου, Χάουαρντ Γουίλκινσον, να δηλώνει: «Ο Μπιέλσα μπορεί να λάβει τεράστια εύσημα για τον παίκτη στον οποίο έχει εξελιχθεί ο Φίλιπς». Ο πρώην παίκτης της Μάντσεστερ Σίτι και της Γαλλίας, Μπέντζαμιν Μέντι που έμπλεξε με άλλα θέματα, σημείωσε για τη βελτίωσή του υπό τον Μπιέλσα στη Μαρσέιγ. Συγκεκριμένα είπε ότι׃ «Ο Μπιέλσα μου έδωσε πίσω τη δύναμη και την επιθετικότητα που είχα χάσει». Ο Αμερίκ Λαπόρτ που έκανε το ντεμπούτο του χάρη στον «τρελό», στην ομάδα της Αθλέτικ Μπιλμπάο και που τώρα αγωνίζεται στην πρωταθλήτρια Αγγλίας, τον περιέγραψε ως: «Μια φιγούρα μέντορα».
Ενώ ο επίσης Γάλλος διεθνής Ντιμίτρι Παγιέτ που δούλεψε μαζί του στη Μασσαλία είπε: «Η σεζόν με τον Μαρσέλο Μπιέλσα με έκανε να μεγαλώσω, ως άντρας και ειδικά στο γήπεδο, στο παιχνίδι, μου έδωσε σημαντικές βάσεις που χρησιμοποιώ ακόμα και σήμερα». Ο πρώην παίκτης της Λιλ, Νικολάς Πεπέ που είχε πάρει μεταγραφή στην Άρσεναλ και τώρα αγωνίζεται στη γαλλική Νις, τον περιέγραψε ως: «Ειδικό και μεγάλο προπονητή».
Δεν κατέκτησε τόσους τίτλους όσο άξιζε αλλά δεν έχει σημασία. Συνολικά πήρε με την Νιούελς Ολντ Μπόις το πρωτάθλημα «Απερτούρα» το 1991 και το «Κλαουζούρα» το 1992. Με τη Βελέζ Σάρσφιλντ σήκωσε το 1998 ξανά το πρωτάθλημα «Κλαουζούρα». 
Με την εθνική Αργεντινής το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 και το Προ Ολυμπιακό τουρνουά «CONMEBOL» πάλι την ίδια χρονιά. Με τη Λιντς Γιουνάιτεντ το πρωτάθλημα της «Τσάμπιονσιπ» το 2019-20. Ατομικά βραβεία ήταν τα εξής. Από την IFFHS ψηφίστηκε ο καλύτερος εθνικός προπονητής στον κόσμο το 2001 και δεύτερος το 2004, Καλύτερος Νοτιαμερικανός προπονητής της χρονιάς το 2009, LMA Championship Manager of the Year το 2020, EFL Championship Manager of the Month: Αύγουστος του 2018, Νοέμβριος του 2019, Ιούλιος του 2020, Βραβείο FIFA «Fair Play» το 2019 (το μοιράστηκε με την ομάδα του, Λιντς Γιουνάιτεντ) και τέλος Καλύτερος προπονητής ποδοσφαίρου FIFA το 2020 (3η θέση). 
Σαν ποδοσφαιριστής μέχρι τα 25 του αγωνίστηκε συνολικά 113 φορές σε χαμηλό επίπεδο. Σαν προπονητής αναλυτικά πέρασε από τον πάγκο των Νιούελς Ολντ Μπόις (σαν σκάουτερ), της ομάδας Νέων της Νιούελς Ολντ Μπόις, της Άτλας, της Κλαμπ Αμέρικα, της Βελέζ Σάρσφιλντ, της Εσπανιόλ, της εθνικής Αργεντινής, της ομάδας Νέων της Αργεντινής με το χρυσό μετάλλιο του 2004, της Χιλής, της Αθλέτικ Μπιλμπάο, της Μαρσέιγ, της Λάτσιο για δύο μέρες, της Λιλ και τέλος της Λιντς Γιουνάιτεντ μέχρι σήμερα. Πάνω από 800 είναι οι αγώνες που έχει κοουτσάρει. Και θα συνεχιστεί αυτό γιατί αυτή τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο είναι ένα βήμα από το να αναλάβει την εθνική Ουρουγουάης. 
Θα είναι εκπληκτικό να τον δούμε προπονητή στη «Γαλάζια» (La Celeste). Στην προσωπική του ζωή, είναι παντρεμένος από το 1990 με την Λάουρα Μπρακαλέντι και έχουν μαζί δύο κόρες. Την Μερσέντες και την Ινές. Ο Μαρσέλο με το «modus vivendi» (τρόπος ζωής) στην ζωή του και το «modus operandi» (τρόπος του λειτουργείν) στη δουλειά του, είναι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος. Κάποιος που σέβεται και δεν ξεχνά τον τόπο του και ποιοι τον βοήθησαν. Έχτισε με δικά του χρήματα ένα ξενοδοχείο δίπλα στις εγκαταστάσεις της Νιούελς, επειδή θεωρεί πως η ομάδα τον βοήθησε να ανελιχθεί. Το ξενοδοχείο χρησιμοποιούν κυρίως παίκτες από τις ακαδημίες. Και θα κλείσουμε το αφιέρωμα μας σε αυτόν τον τεράστιο άντρα, που ότι έκανε, το έκανε με τον δικό του τρόπο, με μια φράση του που τα λέει όλα׃ «Ένας άνθρωπος με νέες ιδέες θεωρείται τρελός μέχρι οι ιδέες του να θριαμβεύσουν»…
Από τον Ευστράτιο Φωτεινό
