Χριστούγεννα. Η ωραιότερη γιορτή του χρόνου. 
Η μέρα που γεννήθηκε ο σωτήρας του κόσμου. Εκείνος που έγινε άνθρωπος, και πήρε πάνω του, όλες τις αμαρτίες μας. Εκείνος που μας έσωσε με τον μαρτυρικό του θάνατο πάνω στον σταυρό. Ο Ιησούς Χριστός. Που δεν γεννήθηκε σε παλάτια, σε βασίλεια, σε χρυσάφια και μέσα σε πουπουλένια σεντόνια, ούτε είχε πάνω του μαίες και γιατρούς. Γεννήθηκε μέσα σε μια φάτνη με ζώα. Με το γαϊδουράκι, το βόδι, τα άλογα των μάγων και με τα υπέροχα προβατάκια που τον ζέσταιναν με την προβιά τους. Που δεν τον άφησαν στιγμή. 
Το μεγαλείο του φάνηκε από την πρώτη στιγμή που άνοιξε τα μάτια του. Από τη γέννηση του μας δίδαξε την ταπεινότητα, την απλότητα, την αγάπη, τη μετάνοια, τη συγχώρεση και την καλοσύνη. Αυτή είναι η αρχή της σωτηρίας όλων μας. Η γέννηση του Ιησού μας. Όπως καταλάβατε ήδη το σημερινό άρθρο θα είναι αφιερωμένο στα Χριστούγεννα. Θα είναι μια αποτίμηση της χρονιάς για το site μας και ένα φωτεινό μήνυμα ελπίδας που μας δίνει η συγκεκριμένη μέρα.
Η χρόνια που σε λίγο φεύγει δεν ήταν η καλύτερη προσωπικά. 
Μάλλον η χειρότερη θα λέγαμε. Κάναμε δυστυχώς, πολύ καιρό να ανεβάσουμε άρθρο και αυτό γιατί είχαμε να αντιμετωπίσουμε την απώλεια του θανάτου, τη θλίψη, τον πόνο και την οδύνη. Έπρεπε να σταθούμε σαν βράχος στα αγαπημένα μας πρόσωπα, που αντιμετώπιζαν κατάματα τη δυστυχία. Παρότι μέσα σε όλο αυτό το περιβάλλον, δεν ήμασταν εδώ, τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας φάνηκαν στο ύψος των περιστάσεων και κάλυψαν την απουσία μου. 
Από το τέλος καλοκαιριού μπήκα ξανά με βιντεάκια, αφού δημιουργήσαμε και tiktok για το αγαπημένο μας site που το λατρεύω. Ήθελα να είμαι μαζί σας ξανά έστω και από κάμερα. Όταν δημιουργήσαμε το art of football σας δώσαμε υπόσχεση, ότι δε θα σας εγκαταλείψουμε ποτέ. Ότι θα είμαστε πάντα εδώ να μοιράζουμε γνώσεις, να βρίσκουμε θέματα και να μαθαίνετε ιστορίες που κανένα άλλο μέσο αντίστοιχου στυλ δε θα σας πει. Και το κάναμε πράξη. Και όταν κάποιο μέλος δεν είναι καλά γιατί έχει να αντιμετωπίσει καταστάσεις που ούτε καν φανταζόταν, τότε η υπόλοιπη ομάδα τον καλύπτει. Αυτό θα πει ένωση, αφοσίωση και οικογενειακό κλίμα. Και εμείς το έχουμε εδώ πέρα. Το site δε θα σταματήσει ποτέ να λειτουργεί.
Πάντα θα είναι εδώ για όλους εσάς.
Ξέρω ότι μίλησα προσωπικά αλλά ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τι συνέβη και όλο αυτό τον καιρό δε με βλέπατε εδώ. Όμως τα δύσκολα πέρασαν. Το φως και η ελπίδα είναι πάλι εδώ. Έχω πολλά άρθρα, μεγάλη όρεξη και ετοιμαστείτε για νέες αληθινές συγκλονιστικές ιστορίες! Αυτή τη στιγμή είναι παραμονή Χριστουγέννων. Γράφω το συγκεκριμένο άρθρο και έξω βρέχει ενώ ταυτόχρονα κάνει κρύο. Τα παιδιά βγήκαν με τις ομπρέλες για να πούνε τα κάλαντα και νιώθεις τόσο όμορφα. 
Το βράδυ σύμφωνα με την παράδοση τα ζώα θα μιλήσουν μεταξύ τους, ο μικρός τυμπανιστής θα ψάλει τα κάλαντα με το τύμπανο που η μελωδία αυτή αξίζει πιο πολύ από όλο το χρυσάφι του κόσμου, το αστέρι που οδήγησε τους τρεις μάγους θα βγει και ο Ιησούς Χριστός θα βγει μέσα από την κοιλιά της Παναγία μας. Γιατί όμως, τα Χριστούγεννα μας κάνουν να νιώθουμε έτσι? Η απάντηση δεν είναι μία. Αλλά πολλές.
Είναι η μέρα που όλοι μας μπορούμε να πάμε απέναντι στον καθρέφτη και να πάρουμε τη μεγάλη απόφαση να αλλάξουμε. 
Δεν είναι μόνο τα οικογενειακά τραπέζια, τα δώρα που αγοράζουμε, τα ρεβεγιόν, τα χιονοδρομικά κέντρα, τα μπουζούκια, τα χαρτιά, τα μαγευτικά τραγούδια του Φρανκ Σινάτρα, το last christmas των Wham ή το All i want for christmas is you με τη μοναδική φωνή της Μαράια Κάρεï. Σίγουρα υπάρχουν και αυτά. Όμως το πραγματικά νόημα είναι να αλλάξουμε μέσα μας. Να σταματήσουμε να είμαστε σαν τους περαστικούς, που περνούσαν αδιάφορα, χωρίς να δίνουν σημασία στο μικρό κοριτσάκι με τα σπίρτα, στο κλασικό παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Το μικρό κορίτσι που πέθανε μόνο του μέσα στο κρύο, ενώ όλοι ήταν με τα ψώνια στα χέρια και τα ζεστά ρούχα. 
Άναβε τα σπίρτα που είχε πάνω του για να τα πουλήσει και στο τέλος για να ζεσταθεί τα άναβε ένα-ένα για να δει τη γιαγιά της. Τον μόνο άνθρωπο που νοιάστηκε για εκείνο το παιδί. Ώσπου το πρωί το φτωχό εκείνο κοριτσάκι το βρήκαν νεκρό και παγωμένο. Αλλά σωσμένο γιατί η ψυχούλα της σώθηκε και πήγε στον παράδεισο. Πρέπει να νοιαζόμαστε για τους άλλους. Πρέπει να βρούμε την αληθινή αγάπη, να πάμε το πρωί στην εκκλησία, να αγκαλιάσουμε ο ένας σφιχτά τον άλλον, να συγχωρήσουμε τους γύρω μας, να γίνουμε ξανά στην καρδιά μας παιδιά και να επαναφέρουμε την χαμένη μας αθωότητα, την ελπίδα, τη ζεστασιά, τη γενναιοδωρία, τη χαρά του να προσφέρεις, το φως. Να ανακαλύψουμε τον Χριστό που είναι μέσα μας και περιμένει. 
Δε φεύγει ποτέ. Είναι πάντα εκεί. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να απλώσουμε το χέρι μας και να πλημμυρήσουμε αγάπη. Αυτό είναι το πραγματικό νόημα. Όλοι μπορούμε να το βρούμε. Όλοι μας.
Υπάρχουν αμέτρητες ιστορίες που τα Χριστούγεννα έγιναν φως στις ψυχές ακόμα και στις πιο τραγικές συνθήκες. Το 1914 στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, Γερμανοί, Άγγλοι, Σκωτσέζοι και Γάλλοι παραμονή Χριστουγέννων, ακριβώς τη σημερινή ημερομηνία που γράφουμε αυτό το άρθρο ενώθηκαν.
Πριν από 110 χρόνια άντρες, που σκότωναν ο ένας τον άλλον, πέρασαν μαζί τα Χριστούγεννα. Μοιράστηκαν μεταξύ τους σοκολάτες, τσιγάρα, έπαιξαν ποδόσφαιρο (οι Γερμανοί νικούσαν με 3-2 όταν έσκασε η μπάλα), ήπιαν αλκοόλ και αγκαλιασμένοι τραγούδησαν την Άγια Νύχτα! Στις χειρότερες εποχές το φως έλαμψε. Μια ιστορία που πολλοί πήγαν να την αμφισβητήσουν όμως είναι πέρα για πέρα αληθινή. Με μαρτυρίες ανθρώπων που ήταν εκεί και το έζησαν. Έγινε μάλιστα μέχρι και ταινία με τίτλο Joyeux Noël Αξίζει να την δείτε. Και δεν είναι μόνο αυτή που αφορά με θέμα τη μαγική αυτή μέρα. Θα σας πούμε μερικές που με καλή παρέα βλέπονται υπέροχα. Noel, Love Actually, The Polar Express, Miracle on 34th Street, The Nightmare Before Christmas, Home Alone, Elf, It’s a Wonderful Life, The Snowman. 
Όλες υπέροχες με μεγάλα μηνύματα που πρέπει να μπουν μέσα μας.
Αφήσαμε για το τέλος την ταινία για το πως μπορεί ένας άνθρωπος να σώσει την ψυχή του. Είναι το A Christmas Carol, που έγραψε ο Charles Dickens και πρωτοδημοσιεύτηκε στις 19 Δεκεμβρίου του 1843 και από τότε έχει αλλάξει πολλά εκατομμύρια ανθρώπους προς το καλύτερο. Η ιστορία ενός ηλικιωμένου τσιγκούνη του Εμπενίζερ Σκρουτζ που μισούσε τα Χριστούγεννα, περιφρονούσε τους γύρω του, απεχθανόταν τους συγγενείς, δεν διασκέδαζε, δε γέλαγε, δεν απολάμβανε τίποτα, δεν χαιρόταν ποτέ και τέλος βασάνιζε με τα ωράρια τους υπαλλήλους του. Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να μαζεύει λεφτά και να δουλεύει ασταμάτητα. Μόνο το κέρδος υπήρχε για αυτόν. Ώσπου παραμονή Χριστουγέννων εμφανίζεται ο συνεργάτης του που είχε πεθάνει, του έδειξε τι τραβάει αυτός από την ώρα που πέθανε και τον προειδοποίησε.
Στη συνέχεια ήρθαν τα τρία πνεύματα, του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Ο Σκρουτζ στην περιήγηση του εκείνο το βράδυ με τα πνεύματα και αυτά που του έδειξαν, κατάλαβε πόσο λάθος τα έκανε όλα στη ζωή του και μετανόησε. Άλλαξε πραγματικά και έγινε ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου. Βοηθούσε τους πάντες. Διασκέδαζε, χόρευε, γλεντούσε, μοίρασε πολλά χρήματα στους φτωχούς και σε ανθρώπους που το είχαν ανάγκη. Εκεί που κανείς δεν τον ήθελε, εκεί που όλοι τον αντιπαθούσαν και τον σιχαίνονταν με την αλλαγή του, όλοι τον λάτρευαν. Όταν ανακουφίζεις τον πόνο, όταν σώζεις ζωές όπως έσωσε τη ζωή του μικρού Τιμ. 
Τον γιο του υπαλλήλου του Μπομπ Κράτσιτ που τον είχε να δουλεύει με πενταροδεκάρες μέσα σε άθλιες καταστάσεις και συνθήκες (κρύο, χωρίς φωτιά μην καούν ξύλα γιατί κόστιζαν όπως έλεγε πριν αλλάξει), τότε ο κόσμος αναγνωρίζει και σου δίνει την αγάπη του απλόχερα και ανιδιοτελώς.
Η ιστορία αυτή δεν είναι απλά ένα παραμύθι που σκέφτηκε ένας συγγραφέας. Είναι το νόημα ότι ποτέ δεν είναι αργά για να αλλάξουμε. Ποτέ δεν είναι αργά να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, με αξίες, με κατανόηση, με αγάπη, με κανένα μίσος για τους άλλους ακόμα και αν κάποτε μας πλήγωσαν ή μας πόνεσαν, 
να συγχωρήσουμε, να ζητήσουμε συγγνώμη από αυτούς που πληγώσαμε, να μετανοήσουμε για τις πράξεις μας, να μην κάνουμε τα ίδια λάθη, να αγαπήσουμε τους πάντες, να βοηθάμε, να ανακουφίζουμε τους γύρω μας. Ακόμα και αν δεν μπορούμε οικονομικά, με μια ζεστή αγκαλιά, ένα τρυφερό φιλί, ένα χάδι, μια κουβέντα καλοσύνης. Να μπει το δικό μας πνεύμα Χριστουγέννων μέσα μας και να δούμε τον κόσμο με αληθινά μάτια και όχι ψεύτικα. Εδώ τελείωσε το σημερινό μας άρθρο. Εμείς θα τα πούμε πια τη νέα χρονιά το 2025! Πραγματικά εύχομαι Καλά Χριστούγεννα σε όλες και όλους σας. Υγεία, αγάπη, ειρήνη, ευτυχία, χαρά, καλοσύνη, ζεστασιά, ανιδιοτέλεια, αθωότητα να έχετε εσείς και τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Και όπως έλεγε και ο μικρός Τιμ׃ «Ο Θεός να ευλογεί όλο τον κόσμο, ο Θεός να μας ευλογεί όλους (God Bless Us, Everyone)»…
Από τον Ευστράτιο Φωτεινό
