Συνέχεια στα μικρά μας αφιερώματα για το Παγκόσμιο Κύπελλο με Γαλλία και 1998. 
Πως άραγε, φαίνεται έξω στον ποδοσφαιρικό κόσμο, ο βασικός επιθετικός της εθνικής ομάδας που κατέκτησε το πρώτο της Παγκόσμιο Κύπελλο να μην έχει πετύχει ούτε ένα γκολ? Σίγουρα τρελό και παρανοϊκό. Είναι όμως πέρα ως πέρα αληθινό. Το σημερινό μας αφιέρωμα για το Μουντιάλ είναι για τον Στεφάν Γκιβάρς. Το όνομά του, θυμίζει στους παλιούς, όμως δεν έχει να πει τίποτα στους νεότερους. Οι τρεις του κόρες, δεν είχαν καν γεννηθεί τότε για να τον θαυμάσουν. Όμως τώρα αναζητούν στοιχεία, κείμενα και οπτικοακουστικό υλικό στο διαδίκτυο για να δουν τον πατέρα τους. Γι’ αυτό και έχει κάθε δικαίωμα να αισθάνεται περήφανος. 
Ο παίκτης που ήταν ο βασικός στράικερ των «τρικολόρ», δεν σκόραρε ούτε ένα γκολ αλλά άνοιγε χώρο με τις κινήσεις του και την ευφυΐα του να βάζουν γκολ όλοι οι υπόλοιποι αστέρες των «πετεινών». Σε 14 παιχνίδια με την εθνική πέτυχε μόνο ένα γκολ και αυτό σε φιλικό αγώνα απέναντι στη Νότια Αφρική στις 11 Οκτωβρίου του 1997 στη νίκη με 2-1. Και όμως αυτός ο μη σκόρερ ήταν ο ιδανικός που «κούμπωσε» για να κατακτήσει η Γαλλία το πρώτα της Παγκόσμιο Κύπελλο και να κάνει όλους τους Γάλλους και τη χώρα να «μεθύσουν» από ευτυχία.
Συνολικά σε 304 παιχνίδια σκόραρε 147 γκολ. Αγωνίστηκε σε μικρομεσαίες ομάδες όπως η Γκινγκάμπ, η Ρεν, η Οσέρ. Φυσικά μετά την κατάκτηση του τροπαίου έγινε Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής. Όπως όλοι οι ποδοσφαιριστές των «τρικολόρ». 
Η ποδοσφαιρική του καριέρα, δεν του έφερε ούτε δόξα, ούτε πολλά χρήματα, όπως σε άλλα μέλη εκείνης της ομάδας των «τρικολόρ» που αναρριχήθηκαν στην κορυφή του κόσμου πριν από 24 χρόνια, στην επιβλητική νίκη επί της Βραζιλίας με 3-0 στον μεγάλο τελικό. Στην προσωπική του ζωή είναι παντρεμένος με τα τρία κορίτσια του και αυτή τη στιγμή κατοικεί στη γενέτειρα του, το Κονκαρδό της Βορειοδυτικής Γαλλίας και έχει ανοίξει επιχείρηση που πουλάει πισίνες!! Σε όλα του πρωτότυπος, παράξενος και ωραίος ο έξυπνος Στεφάν! Ζει ήρεμα, όμορφα, δίπλα στη θάλασσα, ψαρεύοντας κάθε Κυριακή παρέα με τον παιδικό του φίλο, μαθαίνοντας να έχει συνεχώς τη μυρωδιά του θαλασσινού νερού στη μύτη, ν’ ασχολείται με τα μύδια και φυσικά, να περνάει τον καιρό του μακριά από κάμερες, φωτογραφίες, λάμψη και πολυκοσμία. Όσο για την αναγνωσιμότητα κι αν αυτή του έχει λείψει, τονίζει: «Εδώ ανασαίνω. Ζω. Είμαι από παιδί σε μικρή πόλη και γι’ αυτό γύρισα. Πάντα εδώ ανήκα. Έχει τύχη να πάω για φαγητό σε εστιατόριο και ένας απ’ όλους να με αναγνωρίσει. Σε κάνει να αισθάνεσαι όμορφα, όμως πάνω απ’ όλα νομίζω είναι καλό γιατί δεν χρειάζεται να βάλω το χέρι στην τσέπη για να πληρώσω το φαγητό μου. Είναι όμορφο, ακόμα κι αυτό το λίγο της αναγνώρισης. 
Υπάρχουν άλλοι που δεν μπορούσαν να ζήσουν δίχως να βλέπουν κάμερες μπροστά τους».
Η απόφασή του να επιστρέψει στην παραλιακή περιοχή από την οποία κατάγεται, κα να ασχοληθεί με την εταιρεία που έχει ένας οικογενειακός του φίλος, πωλώντας πισίνες ήταν η καλύτερη. Ενώ άλλοι περνούν τις Κυριακές τους στα γήπεδα, ή στα στούντιο μεγάλων τηλεοπτικών δικτύων όπου σχολιάζουν ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις, ο 52χρονος, πλέον, Στεφάν Γκιβάρς, περνάει τις Κυριακές του με πολύ ψάρι, με καλή παρέα, με την ηρεμία του ήχου της θάλασσας και με 2-3 μπουκάλια καλό, κόκκινο κρασί…
Από τον Ευστράτιο Φωτεινό
