Στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων έχουμε δει πολλές ποδοσφαιρικές μορφές. Καλλιτέχνες, σκληρούς, τεχνίτες και γενικά ότι μπορεί να φανταστεί ο καθένας. Ο συγκεκριμένος Βραζιλιάνος όμως είναι μια κατηγορία μόνος του. Είναι ο παίκτης που δημιούργησε τον πρώτο διάσημο πανηγυρισμό για μωρά. Αυτός με το αγγελικό πρόσωπο που το 1994 μαζί με τον Ρομάριο, τον Ντούνγκα και τον Ταφαρέλ, οδήγησαν τη «σελεσάο» στην κατάκτηση του τέταρτου Παγκόσμιου Κυπέλλου της πλούσιας ιστορίας της. Ο Jose Roberto Gama de Oliveira όπως είναι το πραγματικό του όνομα, σε ηλικία 30 ετών έκανε κάτι που δεν είχε προηγούμενο μέχρι τότε. Δύο μέρες πριν τον αγώνα της Βραζιλίας με την Ολλανδία, στον προημιτελικό της 9ης Ιουλίου του 1994 είχε γίνει πατέρας. Στο παιχνίδι βρήκε το δρόμο για τα δίχτυα και μαζί με τους συμπαίκτες του Ρομάριο και Μαζίνιο έκανε τον κορυφαίο, τρυφερό, ρομαντικό και γλυκό πανηγυρισμό για μωρά!! Άπλωσε τα χέρια έτσι, σαν να κρατάει και να νανουρίζει ένα μωράκι!
Κάθε φορά που το θυμάται συγκινείται και λέει׃ «Την προηγούμενη μέρα προσευχήθηκα και ζήτησα από τον Θεό να μου δώσει τη δυνατότητα να σκοράρω και να το αφιερώσω στο γιο μου. Μόλις σκόραρα ήρθε γρήγορα κοντά μου ο Ρομάριο και μετά ο Μαζίνιο. Όποτε το θυμόμαστε γελάμε». Ήταν ένας εκπληκτικός χειριστής της μπάλας αλλά και πάρα πολύ γρήγορος τόσο σε ταχύτητα όσο και σε αντίληψη. Όπως είναι φυσιολογικό η σύνθεση των παραπάνω στοιχείων αποδείχτηκε εκρηκτική. Στην καριέρα του αγωνίστηκε σε πολλές ομάδες. Φλαμένγκο, Βάσκο ντα Γκάμα, Κρουζέιρο, Μποταφόγκο, Σεβίλλη. Όμως εκεί που έκανε «μαγικά» ήταν στην Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Τελείωσε την καριέρα του στην Αλ Ιτιχάντ. Συνολικά σε 372 συμμετοχές πέτυχε 197 γκολ. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με την προπονητική χωρίς επιτυχία και με την πολιτική. Είναι παντρεμένος με την Ντενίζ Ολιβέιρα, η οποία έπαιξε βόλεϊ για τη Φλαμένγκο το 1988, και έχουν δύο γιους και μία κόρη.
Ένα καταπληκτικό στοιχείο είναι ότι η εθνική Βραζιλίας με Μπεμπέτο και Ρομάριο μαζί στη σύνθεση της δεν έχασε ποτέ!! Ούτε έναν αγώνα. Επίσημο ή φιλικό. Κατέκτησε και άλλους τίτλους εκτός του Μουντιάλ. Συγκεκριμένα, πήρε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων το 1983 που διεξήχθη στο Μεξικό, το Κόπα Αμέρικα το 1989 στην πατρίδα του, το Confederations Cup το 1997 στην Σαουδική Αραβία όπως και το Αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996. Ακόμα, ο Βραζιλιάνος αναδείχθηκε καλύτερος παίκτης της Λατινικής Αμερικής το έτος 1989!! Ο τεράστιος αυτός ποδοσφαιριστής έβαλε με την κίτρινη τιμημένη φανέλα 39 γκολ σε 75 παιχνίδια. Δεν υπήρξε ποτέ βρώμικος, ποτέ δεν προσπάθησε να ξεγελάσει διαιτητή για να κερδίσει κάτι. Και κανένας αντίπαλος δεν είπε κακιά κουβέντα για εκείνον. Ένα αληθινό «κόσμημα» των γηπέδων. Πόσο λείπουν στην εποχή μας τέτοιοι παίκτες. Τέτοιες μοναδικές προσωπικότητες. Μέχρι σήμερα είναι ο έκτος σκόρερ όλων των εποχών με την εθνική. Το πιο σημαντικό όμως που ξεπερνάει το καθαρά αγωνιστικό είναι ότι έδειξε στους επόμενους ποδοσφαιριστές πως να πανηγυρίσει ένας πατέρας. Γιατί κάποια πράγματα, κάποια συναισθήματα στη ζωή είναι πάνω από κάθε τι που είναι ασήμαντο και μικρό. Και το να γίνεις πατέρας και μάλιστα στον πρωτότοκο γιο σου τα ξεπερνάει όλα. Το μωρό για το οποίο κουνούσε τα χέρια του εκείνη τη στιγμή, ο άνθρωπος και χαζομπαμπάς Μπεμπέτο και όχι ο ποδοσφαιριστής Μπεμπέτο είναι ο Ματέους, που είναι 28 πια χρονών και ακολούθησε τα ίδια χνάρια με τον διάσημο πατέρα του. Το «αόρατο μωρό» όπως ονομάστηκε τότε, είναι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Η σκηνή αυτή δε θα φύγει ποτέ από το μυαλό και την καρδιά. Όχι μόνο ενός ποδοσφαιρόφιλου αλλά ενός ανθρώπου που φέρνει στον κόσμο το πρώτο του παιδί και νιώθει αυτό το πρωτόγνωρο συναίσθημα. Και ο τρόπος που το έκανε ο Μπεμπέτο ήταν ο πιο γλυκός και ο καλύτερος. Ήταν ο πρώτος και αυθεντικός!!
Από τον Ευστράτιο Φωτεινό