Ναι έχετε μείνει κάγκελο!
Με το στόμα ανοιχτό! Τι τίτλος είναι αυτός? Μήπως ο υπογράφων τρελάθηκε? Όχι, όχι! Και εγώ τα έχω 400 και ο τίτλος είναι ολόσωστος. Βλέπεται είναι το παρατσούκλι ενός επιθετικού παλιάς κοπής. Που έβαζε τα γκολ σωρηδόν. Και το κορυφαίο είναι ότι το συγκεκριμένο προσωνύμιο, του το έβγαλε ο τεράστιος Σερ Άλεξ Φέργκιουσον! Ο «The Shower Clearer» ή κατά κόσμων Ντίον Ντάμπλιν!! Στις 22 Απριλίου του 1969 στο Λέστερ, βγήκε από το σώμα της Ρόουζ ο μικρός, που θα έκανε περήφανη την οικογένεια του. Ο πατέρας του Έντι καμάρωνε δίπλα. Όπως κάθε σωστός πατέρας. Από παιδί ασχολήθηκε με την μπάλα. Αυτό που συμβαίνει σε κάθε πιτσιρικά. Αγωνίστηκε σε τοπικές ομάδες της περιοχής συμπεριλαμβανομένων των Γουίγκστον Φιλντς και Θέρμαστον Μάγκπις.
Η συνέχεια ήταν το 1985 να κάνει το πρώτο βήμα με την ομάδα νέων της Νόριτς. Πάλι όμως συνάντησε εμπόδια αφού δεν έκανε καμία συμμετοχή με τους μεγάλους. Μετά από τρία χρόνια ωε ελεύθερος πήρε μεταγραφή στην Κέιμπριτζ Γιουνάιτεντ. Η θέση του ήταν κεντρικός επιθετικός αλλά σε κάποια παιχνίδια βοήθησε τον σύλλογο και από τη θέση του αμυντικού! Πέτυχε πολλά γκολ και η ομάδα ανέβηκε επίπεδο και κατηγορίες. Μετά δόθηκε δανεικός στην Μπαρνέτ και την Γουίκομπ. Επέστρεψε στην Κέιμπριτζ και τη σεζόν 1989-90, προβιβάστηκε από την τέταρτη κατηγορία μέσω των πλέι οφ στην τρίτη. 
Στον τελικό που έγινε στο «Γουέμπλεϊ» ο Ντάμπλιν έβαλε το νικητήριο γκολ. Την επόμενη περίοδο αυτός ο μικρός σύλλογος βγήκε πρωταθλητής της κατηγορίας! Ενώ επίσης έφτασε και στα προημιτελικά του Κυπέλλου Αγγλίας. Μάλιστα για δύο συνεχόμενες φορές με τον παικταρά Ντάμπλιν να σκοράρει εναντίον της Άρσεναλ το 1991. Την περίοδο 1991-92, ήταν ο ηγέτης και καθοδηγητής που έβαζε γκολ με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Με την στάση του έπαιξε τον πιο σημαντικό ρόλο, στο να βοηθήσει την Κέιμπριτζ, να κατακτήσει την υψηλότερη θέση που είχε ποτέ στην ιστορία της. Τερμάτισε στην πέμπτη, την τελευταία σεζόν της παλιάς δεύτερης κατηγορίας. 
Στα πλέι-οφ δεν κατάφερε να κερδίσει την άνοδο στην «Πρέμιερ Λιγκ» που έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση της. Μέχρι και γκολ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έβαλε σε αγώνα για το Λιγκ Καπ. Χάρη στην Κέιμπριτζ και με όλα αυτά έγινε γνωστός και αυτό δεν το ξέχασε ποτέ. Πάντα μιλάει με αγάπη για αυτήν. Βασικά είναι οπαδός της και την ακολουθεί μέχρι σήμερα!
Με όλη αυτή την προσοχή που είχε τραβήξει ήρθε η δικαίωση. 
Στις 7 Αυγούστου του 1992 ο παίκτης υπογράφει συμβόλαιο στους «κόκκινους διαβόλους». Του τεράστιου Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Ο δαιμόνιος Σκωτσέζος πρόλαβε τις Τσέλσι και Έβερτον που επίσης τον διεκδικούσαν. Ο Ντίον παρότι προσπάθησε δεν κατάφερε και πολλά. Ο ανταγωνισμός ήταν μεγάλος και με Καντονά, Χιούζ να πετάνε ήταν δύσκολο να πάρει θέση βασικού. Παρόλα αυτά πάλι βρήκε τον τρόπο να πετύχει ένα πολύ σημαντικό και κρίσιμο γκολ. Στις 4 Απριλίου του 1994 σκόραρε στην πολύτιμη νίκη με 3-2 απέναντι στην Όλνταμ.
Μια νίκη που ήταν ζωτικής σημασίας, γιατί εκείνη την περίοδο οι «κόκκινοι διάβολοι» έχαναν βαθμούς, και η Μπλάκμπερν Ρόβερς πλησίαζε επικίνδυνα. Ήταν οι τελευταίοι του μήνες με τα κόκκινα αφού τον Σεπτέμβριο του 1994, πουλήθηκε στην Κόβεντρι Σίτι. Με ένα απίστευτο ποσό για την εποχή. Συγκεκριμένα για 2 εκατομμύρια λίρες που ήταν ρεκόρ για την Κόβεντρι! Και ήταν και μία από τις μεγαλύτερες πωλήσεις που έκανε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μιλάμε πάντα για το 1994. Τώρα έχουν ξεφύγει όλα.
Στα γαλάζια της Κόβεντρι λοιπόν. Εκεί που έγραψε «χρυσή» ιστορία και το όνομα του έμεινε για πάντα χαραγμένο. 
Στα τέσσερα χρόνια με τη φανέλα των «γαλάζιων ουρανών», καθιερώθηκε ως ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς της «Πρέμιερ Λιγκ». Συνεχόμενα γκολ και αποθέωση του ονόματος του στα χείλη των οπαδών. Για δύο συνεχόμενες σεζόν έδινε μάχη και κατάφερε να σώσει την ομάδα από τον υποβιβασμό. Ειδικά το 1997 έκαναν την απόλυτη ανατροπή και έμειναν στην κατηγορία. Μια νίκη στο «Άνφιλντ» κόντρα στη Λίβερπουλ με δικό του γκολ στα τελευταία δευτερόλεπτα και ακόμα μία στην έδρα τους απέναντι στην Τσέλσι τους χαλάρωσε αρκετά. Στα τρία τελευταία παιχνίδια μάζεψαν μόνο δύο βαθμούς. Στην τελευταία αγωνιστική ήταν προτελευταία. Έπρεπε να νικήσει την Τότεναμ εκτός έδρας στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν» και να περιμένει συνδυασμό αποτελεσμάτων. 
Η Σάντερλαντ που κρατούσε την τύχη στα χέρια της ήθελε απλά μια ισοπαλία στην έδρα της Γουίμπλεντον. Ενώ η Μίντλεσμπρο να νικήσει τη Λιντς στο «Έλαντ Ρόουντ». Το θέμα είναι ότι στην Αγγλία δεν υπάρχουν στημένα παιχνίδια. Όλες οι ομάδες παίζουν για την τιμή και την ιστορία τους. Η Κόβεντρι με τα γκολ του Ντάμπλιν και του Πολ Γουίλιαμς στο πρώτο ημίχρονο τα κατάφερε. Έκανε το καθήκον της με το 2-1. Η Μίντλεσμπρο δεν μπόρεσε αφού πήγε 1-1. Ενώ το σοκ το έπαθε η Σάντερλαντ. Έχασε από τη Γουίμπλεντον με 1-0 με το γκολ του Εουέλ στο 86΄λεπτό. Έτσι με αυτό το μυθικό τρόπο και για ένα βαθμό έμεινε στην κατηγορία. 
Μάλιστα εκείνη τη σεζόν μπήκε ένα από τα πιο περίεργα γκολ. Και το πέτυχε ο πρωταγωνιστής μας. Στις 8 Νοεμβρίου του 1997 η Κόβεντρι αντιμετώπιζε τη Νιουκάστλ. Στην αρχή του αγώνα, ο τερματοφύλακας Σέι Γκίβεν μπλόκαρε την μπάλα από μια ανεπιτυχή σέντρα. Αφήνει την μπάλα στο έδαφος χωρίς να δει ότι από πίσω ήταν ο Ντάμπλιν. Με μια κίνηση ο παμπόνηρος επιθετικός εμφανίζεται και πλασάρει. Η μπάλα καταλήγει σιγά-σιγά στα δίχτυα και όλοι μένουν άφωνοι. Αυτό οδήγησε στο κλασικό πια αστείο: «Ο Σέι Γκίβεν, ο μόνος Ιρλανδός που δεν ξέρει πού είναι ο Ντάμπλιν». Ο αγώνας έληξε 2-2, με τον Ντάμπλιν να σκοράρει και το δεύτερο γκολ της ομάδας στο δεύτερο ημίχρονο. Είναι ακριβώς το ίδιο γκολ που πέτυχε ο Μπουχαλάκης στον Άρη με τον Κουέστα στη θέση του Γκίβεν.
Το πάθημα έγινε μάθημα. Έτσι την επόμενη σεζόν η Κόβεντρι έκανε την καλύτερη πορεία. Το τρομερό δίδυμο Ντάμπλιν, Χάκερμπι ακόμα το αναπολούν με λαχτάρα οι φίλαθλοι. Μια καταπληκτική χρονιά που ο Ντάμπλιν βγήκε πρώτος σκόρερ της κατηγορίας με 18 γκολ. Το βραβείο το μοιράστηκε μαζί με τον Μάικλ Όουεν της Λίβερπουλ και τον Κρις Σάτον της Μπλάκμπερν. Φανταστείτε τι χρονιά έκανε. Συνολικά σε όλες τις διοργανώσεις πέτυχε 23 γκολ ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του Ίαν Γουάλας της σεζόν 1977-1978. 
Φυσικά βοήθησε τον σύλλογο να τερματίσει στην 11η θέση. Την καλύτερη μέχρι σήμερα στην «Πρέμιερ Λιγκ». Μετά από τέσσερα χρόνια αποφάσισε να φύγει. Μέχρι σήμερα παραμένει ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών της Κόβεντρι!! Πωλήθηκε στην Άστον Βίλα. Στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια του για τον σύλλογο, σκόραρε επτά γκολ, συμπεριλαμβανομένου ενός αξιομνημόνευτου χατ-τρικ εναντίον της Σαουθάμπτον, μόλις στο δεύτερο παιχνίδι του με τη φανέλα των «χωριατών». Είναι μόλις ένας από τους έξι παίκτες που σκόραραν στα πρώτα τέσσερα συνεχόμενα παιχνίδια για σύλλογο της «Πρέμιερ Λιγκ». 
Παικταράς αλλά και άτυχος. Τον Δεκέμβριο του 1999 έγινε μια στιγμή που πάγωσε όλον τον ποδοσφαιρικό πλανήτη. Ο Ντάμπλιν τραυματίστηκε σοβαρά όταν έσπασε τον αυχένα του. Αμέσως υπήρχαν φόβοι ότι θα παραλύσει καθώς συνθλίβει έναν σπόνδυλο σε αυτό το επικίνδυνο σημείο. Αλλά χάρη στις άμεσες ενέργειες του φυσιοθεραπευτή Τζιμ Γουόκερ, ο νωτιαίος μυελός του Ντίον προστατεύτηκε όσο το δυνατόν περισσότερο, ανακουφίζοντας από οποιαδήποτε περαιτέρω μακροπρόθεσμη βλάβη. Μετά από τρεις μήνες επανεμφανίστηκε στο γήπεδο. Ο ίδιος παραδέχτηκε πόσο τυχερός ήταν που ανάρρωσε τόσο γρήγορα.
Συνέχεια και μέχρι τώρα ευχαριστεί τον ειδικό χειρουργό Αντρέ Τζάκοφσκι από την κλινική του Μπέρμιγχαμ. Μετά από αυτόν τον τραυματισμό που παραλίγο να του στοιχήσει τη ζωή, έλεγε ότι έχει μια διαφορετική άποψη για τη ζωή. Τον Απρίλιο του 2000, μια εβδομάδα μετά την επιστροφή του στην ομάδα, βοήθησε την Άστον Βίλα να φτάσει στον πρώτο τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας μετά από 43 χρόνια, τον οποίο έχασε με 1-0 από την Τσέλσι. Στον ημιτελικό με την Μπόλτον, ο οποίος οδηγήθηκε στη διαδικασία των πέναλτι ήταν ψύχραιμος και εύστοχος.
Ο κύκλος όμως είχε κλείσει στην ομάδα του Μπέρμιγχαμ. Επόμενος σταθμός η Μίλγουολ που πήγε ως δανεικός. Επιστροφή ξανά πίσω και τελευταίος αγώνας της σεζόν με την Τσέλσι στο «Στάμφορντ Μπριτζ». Έβαλε μάλιστα και γκολ στη νίκη με 3-1. Τον Μάρτιο του 2003, αποβλήθηκε στο «Βίλα Παρκ» επειδή κουτούλησε τον Ρόμπι Σάβατζ στο μεγάλο ντέρμπι της πόλης απέναντι στη Μπέρμιγχαμ η οποία νίκησε με 2-0. Το 2004 τη μαγική χρονιά της Ελλάδας υπέγραψε στη Λέστερ. 
Όμως δεν έκανε κάτι ιδιαίτερο στις «αλεπούδες». Η Σκωτία και η Σέλτικ ο επόμενος προορισμός. Τα πήγε αρκετά καλά. Ώσπου στις 20 Σεπτεμβρίου του 2006, η Νόριτς ανακοίνωνε ότι ο Ντάμπλιν θα έβαζε τα κιτρινοπράσινα μετά από 20 ολόκληρα χρόνια. Αυτό σηματοδότησε την επιστροφή του στον σύλλογο από τον οποίο ξεκίνησε την καριέρα του. Έκανε το ντεμπούτο του στις 23 Σεπτεμβρίου του 2006, όταν μπήκε ως αλλαγή εναντίον της Πλίμουθ Σκόραρε το πρώτο του επίσημο γκολ με τα «καναρίνια» στην ισοπαλία με 3-3 εναντίον της Κ.Π.Ρ στις 14 Οκτωβρίου του 2006 στο «Λόφτους Ρόουντ».
Ο Ντάμπλιν ήταν μια σημαντική προσωπικότητα της ομάδας. Οι οπαδοί αναγνώρισαν τη συμβολή του ψηφίζοντάς τον στη δεύτερη θέση στο βραβείο του παίκτη της χρονιάς της Νόριτς. Στις 23 Μαΐου του2007, έβαλε τέλος στις εικασίες για το μέλλον του υπογράφοντας νέο μονοετές συμβόλαιο, το οποίο τον κράτησε στον σύλλογο μέχρι το τέλος της σεζόν 2007-08. Στις 2 Σεπτεμβρίου του 2007, ενώ βρισκόταν ως σχολιαστής σε έναν αγώνα μεταξύ Άστον Βίλα και Τσέλσι, αποκάλυψε ότι η συγκεκριμένη σεζόν θα ήταν η τελευταία του ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. 
Είχε πει χαρακτηριστικά ότι׃ «Τα οστά μου έχουν αρχίσει να μου μιλάνε». Την άνοιξη του 2008, ο Τζίμι Κουίν, τότε προπονητής της Κέιμπριτζ Γιουνάιτεντ τον προσέγγισε για να ενταχθεί στην παλιά του ομάδα για τη σεζόν 2008-09. Ωστόσο, ο παίκτης δεν άλλαξε γνώμη για την αποχώρηση του. Ψηφίστηκε Παίκτης της χρονιάς του συλλόγου και του απονεμήθηκε το τρόπαιο «Barry Butler» στις 26 Απριλίου του 2008 στην τελευταία του σεζόν ως ποδοσφαιριστής, στον προτελευταίο αγώνα του και στην τελευταία του εμφάνιση στο «Κάροου Ρόουντ». Το τελευταίο του παιχνίδι έγινε στις 4 Μαΐου του 2008, στην ήττα της Νόριτς με 4-1 από τη Σέφιλντ Γουένσντεϊ. Διεξήχθη μπροστά σε 36.208 οπαδούς στο «Χίλσμπορο» που ήταν η μεγαλύτερη προσέλευση στην «Τσάμπιονσιπ» εκείνη τη σεζόν. Όταν βγήκε αλλαγή στο 66’ λεπτό, όλοι σηκώθηκαν όρθιοι και τον χειροκροτούσαν συγκινημένοι καθώς και από τον γνωστό μας διαιτητή Μαρκ Κλάτενμπεργκ .
Ο ίδιος με συγκίνηση έχει δηλώσει για τη σκηνή αυτή׃ 
«Ήταν απίστευτα τα πράγματα στο Χίλσμπορο. Αν σκεφτείτε τα στάδια στα οποία θα μπορούσα να είχα αποσυρθεί, μακριά από τη Νόριτς φυσικά, με την ιστορία και το συναίσθημα, τότε η Σέφιλντ Γουένσντεϊ ήταν το τέλειο μέρος». Έκανε καριέρα γιατί το άξιζε. Κανένας δεν του χάρισε τίποτα. Όμως δεν μπόρεσε να κάνει κάτι μεγάλο με την εθνική ομάδα. Στις 11 Φεβρουαρίου του 1998, αγωνίστηκε για πρώτη φορά με τη φανέλα των «τριών λιονταριών». Μια φιλική ήττα από τη Χιλή με 2-0 στο «Γουέμπλεϊ». Παρότι πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα και σε μεγάλη φόρμα ο Γκλεν Χοντλ δεν τoν πήρε στην αποστολή για το Παγκόσμιο Κύπελλο που γινόταν στη Γαλλία. 
Συνολικά είχε μόλις τέσσερις συμμετοχές με την εθνική χωρίς να πετύχει γκολ. Συνολικά έπαιξε σε 750 αγώνες και «μάτωσε» τα δίχτυα 234 γκολ! Κατέκτησε σημαντικούς τίτλους. Με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το πρωτάθλημα του 1993 και ένα σούπερ καπ το 1994. Με την Άστον Βίλα το Κύπελλο Ιντερτότο το 2001. Με τη Σέλτικ πρωτάθλημα και κύπελλο το 2006. Ατομικά πήρε το βραβείο του πρώτου σκόρερ της μεγάλης κατηγορίας το 1998. Ψηφίστηκε δύο φορές κορυφαίος παίκτης του μήνα στην «Πρέμιερ Λιγκ» τον Ιανουάριο και τον Νοέμβριο του 1998 και τέλος είναι μέλος στο Hall of fame της Κόβεντρι για πάντα.
Είναι ένας άνθρωπος πολύ δραστήριος. Συνέχεια θέλει να κάνει πράγματα. Να δοκιμάζει εμπειρίες. Έτσι μετά την απόσυρση του από το ποδόσφαιρο, ασχολήθηκε με τον χώρο της ψυχαγωγίας. 
Είναι επίσης ερασιτέχνης μουσικός που παίζει κρουστά! Το καταπληκτικό είναι ότι μόνος του εφηύρε ένα καινούριο μουσικό όργανο!! Το ονόμασε «The Dube». Και όχι μόνο αυτό. Το 2011, συνόδευσε τους «Ocean Colour Scene» πάνω στη σκηνή με αυτό, στη συναυλία που είχε γίνει στο Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Αγγλίας στο Νόριτς. Εδώ και μια δεκαπενταετία είναι στο χώρο της τηλεόρασης ως σχολιαστής για το Sky Sports. Εκτός από τις εμφανίσεις του στο Ford Super Sunday με τον Ρίτσαρντ Κις, ο Ντάμπλιν έχει σχολιάσει και διάφορους αγώνες, συμπεριλαμβανομένων των αγώνων του Τσάμπιονς Λιγκ με τον Μάρτιν Τάιλερ. 
Ήταν επίσης μέλος του πάνελ στην εκπομπή Fighting Talk του BBC Radio 5 Live. Ήταν επίσης συμπαρουσιαστής του 606 στο BBC Radio 5 Live, στο Match of the Day 2, Football Focus, και Final Score. Επίσης, περιστασιακά σχολιάζει ζωντανά τηλεοπτικά παιχνίδια του κυπέλλου Αγγλίας. Ήταν επίσης τακτικός παρουσιαστής στο Late Kick Off του BBC One στην ανατολική περιοχή. Εντάχθηκε στην εκπομπή Homes Under the Hammer με τη Λούσι Αλεξάντερ και τον Μάρτιν Ρόμπερτς. Τον Αύγουστο του 2021πήγε ως διαγωνιζόμενος στο Celebrity MasterChef του BBC φτάνοντας ως τον τελικό όπου πήρε την τέταρτη θέση!! Ενώ δεν μπορούσε να μην κάνει ένα πέρασμα από την αγαπημένη του Κέιμπριτζ Γιουνάιτεντ όταν ανέλαβε τεχνικός διευθυντής.
Θα κλείσουμε το αφιέρωμα μας σε αυτόν τον ταπεινό και φοβερό παίκτη με τα λόγια του σε μια συνέντευξη που έδωσε׃
«Η μεγαλύτερη πρόκληση στη ζωή μου μέχρι στιγμής ήταν… να ξεπεράσω ένα σπασμένο λαιμό. Το έκανα όταν έπαιζα για την Άστον Βίλα εναντίον της Σέφιλντ Γουένσντεϊ το 1999. Θα μπορούσε να είχε τερματίσει την καριέρα μου ή ακόμα και να με αφήσει παράλυτο, οπότε ήμουν πολύ τυχερός. Το τέλειο βράδυ για μένα είναι να χαλαρώσω με ένα κινέζικο φαγητό για πακέτο, δύο μπύρες και ένα σετ box set. Μου αρέσουν πολύ τα ψυχολογικά θρίλερ. Όταν νιώθω άσχημα, μου αρέσει να βλέπω την ενός έτους κόρη μου, Ρούμπι, να χαμογελάει, τα παιδιά μου είναι ο κόσμος μου. Αυτό και το να πηγαίνω στο γυμναστήριο. 
Το καλύτερο πράγμα που μου έμαθαν οι γονείς μου ήταν η σημασία του να έχω καλούς τρόπους και αξίες. Δεν κοστίζουν τίποτα. Η μεγαλύτερη αδυναμία μου είναι ότι είμαι υπερβολικά γενναιόδωρος. Πολλές φορές η γυναίκα μου, η Σέριλ, με μαλώνει επειδή προσφέρω πάρα πολλά». Πράγματι Ντίον πρόσφερες και σε ευχαριστούμε για αυτό. Για μένα και για γενιά μου που μεγαλώσαμε με τέτοιους παίκτες όπως εσύ οι αναμνήσεις θα είναι αιώνιες. Γιατί εσείς, οι παίκτες-αντιστάρ που ιδρώνουν τη φανέλα, σε μικρές ομάδες που παλεύουν για την επιβίωση, για να σώσουν την κατηγορία αξίζετε κάθε αφιέρωμα και τιμή… Και το art of football θα είναι πάντα εδώ για να μην ξεχαστείτε ποτέ…
Από τον Ευστράτιο Φωτεινό
