Πάλι εδώ, πιστός στο λόγο μου και στο ραντεβού μας αγαπητοί αναγνώστες. Είναι το τρίτο και προτελευταίο μέρος της «ιστορικής» έρευνας για τα ψευδώνυμα των αγγλικών συλλόγων από την πρώτη έως την πέμπτη κατηγορία. Εδώ θα διαβάσετε για ομάδες που ίσως δεν τις ξέρετε, όμως «κρύβουν» τεράστιο ενδιαφέρον και αξίζουν το θαυμασμό μας. Η Γουίκομπ Γουόντερερς που ιδρύθηκε το 1887 έχει ένα «ξεκούραστο» παρατσούκλι. Είναι οι «καρεκλάδες» (The Chair Boys). Το πρωτότυπο αυτό ψευδώνυμο βγήκε λόγω της παράδοσης της πόλης στην κατασκευή καρέκλας, αλλά και στο ότι οι ιδρυτές της ομάδας ήταν και οι ίδιοι «καρεκλάδες». Άλλο ένα είναι το «μπλε» (Blues) από τα χρώματα της ομάδας.
Η Μπέρι, η οποία περνάει δύσκολες στιγμές και βρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης έχει ένα από τα κορυφαία ψευδώνυμα. Είναι οι «ταρακουνιστές» ή «δονητές» (The Shakers) πάρτε το όπως θέλετε. Βγήκε λόγω του ότι ο πρόεδρος της ομάδας J.T Ingham, πριν τον τελικό κυπέλλου Λάνκασαïρ (Lancashire) στις 23 Απριλίου του 1892. Τότε που η ομάδα κέρδισε το μεγάλο φαβορί Μπλάκμπερν Ρόβερς με σκορ 2-0 είχε δηλώσει στους δημοσιογράφους: «Θα τους δώσουμε ένα μεγάλο ταρακούνημα. Είμαστε αυτοί που θα τους ταρακουνήσουν (We Are The Shakers)». Υπάρχει και μια λιγότερο πιθανή εκδοχή ότι τη δήλωση την είχε κάνει πριν τον ημιτελικό με την Έβερτον. Έτσι, το πήρε ο Τύπος και φυσικά «υιοθετήθηκε» από τους οπαδούς. Μόνο και μόνο για αυτό το παρατσούκλι αξίζει η ομάδα να σωθεί.
Η Χέρεφορντ Γιουνάιτεντ είναι οι «ταύροι» (Bulls). Από τη ράτσα βοοειδών «Hereford» και οι «λευκοί» (The Whites) λόγω των χρωμάτων της ομάδας. Η Νοτς Κάουντι είναι ο παλαιότερος επαγγελματικός σύλλογος ποδοσφαίρου στον πλανήτη. Ιδρύθηκε το 1862. Το παρατσούκλι της είναι «καρακάξες» ή «ασπρόμαυρα πουλιά» (Magpies). Λόγω του ασπρόμαυρου χρώματος που ενέπνευσε και τη Γιουβέντους να υιοθετήσει τα ίδια χρώματα εξαιτίας της. Εδώ θα σταθούμε λίγο και θα γυρίσουμε το χρόνο πίσω και συγκεκριμένα στο 1903. Αυτή την περίοδο η Γιουβέντους έπαιζε με ροζ φανέλες και μαύρες γραβάτες!! Η αλλαγή ήταν επιβεβλημένη. Η ομάδα έκανε παραγγελία ροζ εμφανίσεις. Το χρώμα που είχε και έπαιζε. Η Αγγλία ήταν τότε η προηγμένη ποδοσφαιρικά χώρα που μπορούσε να γίνει η παραγγελία. Μετά από μήνες τα ρούχα ήρθαν. Τα είχε στείλει ένας φίλος του Τζον Σάβατζ, Βρετανού παίχτη της ιταλικής ομάδας Όμως ήταν άλλο χρώμα. Ο φίλος του υποστήριζε τη Νοτς Κάουντι και έστειλε ίδιες εμφανίσεις με αυτές που φορούσε η βρετανική ομάδα. Να γίνει διόρθωση δεν γινόταν γιατί δεν υπήρχε χρόνος. Έτσι έβαλαν τα ασπρόμαυρα και κατέκτησαν την ίδια χρονιά το πρωτάθλημα. Φυσικά θεωρήθηκαν γούρικες και δεν ξαναβγήκαν ποτέ.
Το ωραίο είναι ότι η ιστορία μετά από 113 χρόνια πήγε να γίνει αντίστροφα. Η αγγλική ομάδα έχει μεγάλα οικονομικά προβλήματα αφού δεν μπορούσαν να πληρώσουν τις εμφανίσεις της ομάδας, και οι παίκτες κινδύνευαν να μην έχουν ρούχα. Έτσι στράφηκαν στους «μπιανκονέρι» για βοήθεια. Ο ιταλικός σύλλογος αμέσως ανταποκρίθηκε. Θα ήταν και ένα ξεπλήρωμα χρέους. Όμως δυστυχώς δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν. Παρότι η Γιουβέντους πλήρωσε και αγόρασε νέες εμφανίσεις, η εταιρία ένδυσης που είχε συμβόλαιο με τη Νότς Κάουντι ήταν άλλη, και απείλησε με μηνύσεις. Παθογένειες του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Φυσικά αυτό δε χάλασε τις σχέσεις αφού μάλιστα, στις 8 Σεπτεμβρίου του 2011 στα εγκαίνια του νέου γηπέδου της «Μεγάλης Κυρίας» αντίπαλος ήταν η Νοτς Κάουντι. Από τότε, εδώ και 119 χρόνια οι δύο ομάδες έχουν μια πολύ δυνατή και ιδιαίτερη σχέση.
Η Ουαλική Ρέξαμ έχει το ψευδώνυμο «Ρόμπινς» (The Robins) και όχι δεν είναι οι «κοκκινολαίμηδες» όπως άλλες ομάδες με αυτό το παρατσούκλι, αλλά προέρχεται από ένα γραμματέα της ομάδας που ταυτόχρονα ήταν και προπονητής. Το όνομα του ήταν Ted Robinson και την ομάδα την αποκαλούσαν «Robins Team». Αργότερα της προσκολλήθηκε το πιο εμπορικό «κόκκινοι δράκοι» (The Red Dragons). Από το σήμα της που φέρει δύο κόκκινους δράκους τονίζοντας έτσι και την καταγωγή της. Αξίζει να πούμε εδώ ότι δύο από τα μεγαλύτερα ονόματα αυτή τη στιγμή στο Χόλλυγουντ, ο Ryan Reynolds και ο Rob McElhenney είναι υποστηρικτές της. Μάλιστα αρκετά συχνά πηγαίνουν και στο γήπεδο. Η Ντάρλινγτον είναι οι «κουάκερς» (The Quakers). Ένα προσωνύμιο το οποίο αναγράφεται στο έμβλημα της ομάδας. Οφείλεται στο προτεσταντικό θρησκευτικό κίνημα οι «Κουάκερς» που εκείνη την περίοδο ασκούσε μεγάλη επιρροή και είναι μέρος της ιστορίας της πόλης. Εκτός από το καπέλο των «κουακεριστών» κληρικών υπάρχει και μια ατμομηχανή. Τώρα εσείς θα αναρωτιέστε τι σχέση έχει μια ατμομηχανή στο συγκεκριμένο σήμα? Η απάντηση είναι ότι πρόκειται για την πρώτη ατμομηχανή παγκοσμίως, κατασκευής George Stevenson που χρησιμοποιήθηκε σε επιβατική αμαξοστοιχία, το 1825 και ο τερματικός της σταθμός ήταν το Ντάρλινγκτον. Σήμερα «κοσμεί» το μουσείο σιδηροδρόμων του Ντάρλινγκτον. Ακόμα ένα ψευδώνυμο είναι το «ντάρλο» (Darlo) σαν συντομογραφία του ονόματος της.
Η Πλίμουθ είναι οι «προσκυνητές» (The Pilgrims). Το παρατσούκλι το πήρε από μια θρησκευτική ομάδα που έφυγε από το λιμάνι του Πλίμουθ για το Νέο Κόσμο το 1620. Η κορυφή του συλλόγου χαρακτηρίζει το «Mayflower», πλοίο που μετέφερε τους προσκυνητές στη Μασαχουσέτη. Πολύ πρωτότυπο!! Η Τσέλτεναμ είναι οι «κοκκινολαίμηδες» (The Robins) λόγω των ερυθρόλευκων εμφανίσεων. Φυσικά στο σήμα της ομάδας υπάρχει το ερυθρόλευκο πουλί.
Η Στίβενεïτζ έχει το προσωνύμιο «μπόρο» (Borough) για τον απλούστατο λόγο ότι το προηγούμενο όνομα της ήταν Stevenage Borough Football Club. Το 2010 μετονομάστηκε σε Stevenage FC που ήταν και το αρχικό της όνομα μέχρι το 1976. Εδώ ταιριάζει η λαϊκή μας παροιμία «Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς».Η Μόρκαμ έχει ένα «γευστικό» ψευδώνυμο. Το θαλασσινό «γαρίδες» (The Shrimps). Βγήκε από την τοπική κουζίνα της παράκτιας πόλης. Η γαρίδα υπάρχει και στο σήμα της ομάδας. Η Γεόβιλ Τάουν είναι οι «γαντάδες» (The Glovers). Το ψευδώνυμο οφείλεται στη μεγάλη ιστορία της πόλης στην κατασκευή γαντιών. Το Γεόβιλ έγινε το κέντρο της βιομηχανίας κατά το 18ο και 19ο αιώνα. Η Γουόλσολ είναι οι «σέλες ή σαμαροποιοί» (The Saddlers). Επειδή η ομώνυμη πόλη είναι παραδοσιακό κέντρο κατασκευής σέλας. Η Μπόλτον Γουόντερερς μια από τις πιο ιστορικές ομάδες της χώρας, που τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρείται από οικονομικά προβλήματα έχει το προσωνύμιο «τρότερς» (The Trotters). Το οποίο έχει πολλές ερμηνείες. Η πρώτη και παλαιότερη ξεκινάει το 1877 όταν η ομάδα περιπλανιόταν από περιοχή σε περιοχή ώσπου να βρει μια μόνιμη έδρα εξ’ ου, και το «τρότερς» που σημαίνει περιπλανώμενοι. Η δεύτερη εκδοχή βασίζεται σε κάποιους ανθρώπους με ιδιόμορφο χιούμορ που ζούσαν στην περιοχή του Μπόλτον το 19ο αιώνα και στην τοπική διάλεκτο ονομάζονται «τρότερς». Η τρίτη και πιο πιθανή εκδοχή οφείλεται στο ότι, όταν η ομάδα τελικά βρήκε ένα υποτυπώδες γήπεδο σαν έδρα, αυτό γειτνίαζε με εκτροφεία γουρουνιών, τα οποία γουρούνια πολλές φορές έμπαιναν μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Έτσι οι παίκτες ήταν αναγκασμένοι να παίζουν ή να προπονούνται αν όχι παρέα με τα συμπαθή τετράποδα, σίγουρα όμως με τις βρωμιές που άφηναν. Έτσι ονομάστηκαν «τρότερς» που σημαίνει «χοιρινό ποδαράκι».
Η τέταρτη ερμηνεία του «τρότερς» σχετίζεται πολύ με την προηγούμενη και βασίζεται στην παράδοση ότι οι παίκτες πριν τους αγώνες είχαν τη συνήθεια να τρώνε χοιρινά ποδαράκια δηλαδή «τρότερς» τα οποία θεωρούνταν και τοπική σπεσιαλιτέ. Μετά από την τόσο «πλούσια» ιστορία του «τρότερς» υπάρχουν τα πιο συμβατικά «γουόντερερς» (Wanderers) που υπάρχει στην ονομασία της ομάδας και το οι «λευκοί» (The Whites) από τα χρώματα των εμφανίσεων. Η Κρόουλι Τάουν έχει συνηθισμένα παρατσούκλια. Είναι οι «κόκκινοι» (Reds) από τα χρώματα της ομάδας και «κόκκινοι διάβολοι» (The Red Devils). Ο «κόκκινος διάβολος» υπάρχει και στο έμβλημα της ομάδας μαζί με τις λέξεις «Red Devils». Τώρα πως κατάφεραν να συνδυάσουν στην ομάδα τους, τα παρατσούκλια της Λίβερπουλ και της Μάντσεστερ Γιουνάïτεντ ένας Θεός μόνο ξέρει.
Η Νόρθαμπτον είναι οι «τσαγκάρηδες ή υποδηματοποιοί» (The Cobblers). Η ομώνυμη πόλη θεωρούνταν κάποτε η παγκόσμια πρωτεύουσα της υποδηματοποιίας. Φυσικά όπως συμβαίνει με πολλές αγγλικές ομάδες το προσωνύμιο έχει ενσωματωθεί και στο σήμα της ομάδας. Η Πόρτστμουθ είναι οι «πομπηείς» (The Pompey). Όταν η πόλη άνηκε κάποτε στη Ρωμαϊκή επικράτεια ένας μεθυσμένος ναυτικός καθώς είχε βγει στην ακτή του Πόρτσμουθ άκουσε μια διάλεξη από κάποιους Ρωμαίους αξιωματούχους που αφορούσε το θάνατο του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Πομπήιου. Τότε ο μεθυσμένος ναυτικός άρχισε να ουρλιάζει «φτωχέ μου γερό Πομπήιο» (Poor Old Pompey).
Έτσι αυτή η φράση μεταφέρθηκε στην περιοχή του Πόρτσμουθ από στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά. Για αυτό το λόγο αργότερα η τοπική ομάδα της πόλης πήρε το ψευδώνυμο «πομπηείς» (The Pompey). Υπάρχει άλλη μια εξίσου ενδιαφέρουσα ιστορία για το όνομα «πομπηείς» (Pompey) η οποία χρονολογικά είναι πιο σύγχρονη σε σχέση με τη πρώτη. Το 1781 μια παρέα ναυτικών από το Πόρτσμουθ ενώ βρισκόταν στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου κατάφεραν και σκαρφάλωσαν στη στήλη του Πομπήιου. Μια ιδιαίτερα δύσκολη πρόκληση. Από τότε έμειναν γνωστοί ως «τα αγόρια του Πομπήιου» (Pompey Boys). Από τότε αυτός όρος περιγράφει τον κάτοικο του Πόρτσμουθ. Η τρίτη και λιγότερο επικρατέστερη εκδοχή έχει και αυτή σχέση την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Οφείλεται στο γεγονός ότι στην πόλη του Πόρτσμουθ οι Ρωμαίοι είχαν εγκαταστήσει ναυτικές βάσεις. Αιώνες αργότερα αφού τα ρωμαϊκά κτίσματα είχαν γίνει ερείπια, οι ντόπιοι της πόλης χαρακτηριστήκαν ως «πομπηείς» (The Pompey). Ε, μετά από όλα αυτά τα ιστορικά γεγονότα, δε γινόταν η ποδοσφαιρική ομάδα αλλά και οτιδήποτε είχε σχέση με την πόλη να μη χαρακτηρίζεται ως «πομπηείς» (The Pompey).Η Φλίτγουντ Τάουν είναι οι «ψαράδες» (The Fishermen) ή αλλιώς οι «άντρες που δουλεύουν στις τράτες» (The Trawlermen). Τα συγκεκριμένα ψευδώνυμα τα πήρε για τον προφανέστατο λόγο ότι η κινητήριος δύναμη της τοπικής οικονομίας είναι η αλιεία. Η Σκάνθορπ έχει ένα «σκληρό» παρατσούκλι. Είναι «οι κόμποι» (The Knuts). Μετά τη δεκαετία του ’50 αυτό το παρατσούκλι απλοποιήθηκε σε «σίδερο» (The Iron). Ενώ το σημερινό έμβλημα της ομάδας που χρησιμοποιείται από τις αρχές του ’90 το έχει σχεδιάσει ένας μαθητής σε ένα διαγωνισμό που προκήρυξε η Σκάνθορπ για την ανάδειξη του νέου σήματος της. Το σχέδιο είναι ένα χέρι να κρατάει ψηλά ένα σίδερο και πάνω γραφεί «Iron». Κάτι βεβαίως που θυμίζει περισσότερο επαναστατικό, κομμουνιστικό κίνημα παρά σήμα ποδοσφαιρικής ομάδας.
Η Γιόρκ Σίτι έχει για παρατσούκλι … το συνηθισμένο οι «κοκκινολαίμηδες» (The Robins). Για τον προφανέστατο λόγο τα χρώματα της ομάδας. Επίσης έχουν και το πιο επίσημο οι «άντρες του Αββαείου» (The Minstermen). Προέρχεται από το «Αββαείο» (Minster). Λόγω του εντυπωσιακού γοτθικού Αββαείου που είναι και το μεγάλο αξιοθέατο της πόλης. Η Σάλφορντ Σίτι είναι τα «λιοντάρια» (The Lions). Ακόμα ένα παρατσούκλι της είναι το «αμυς» (The Ammies). Προέρχεται από το πρώτο όνομα της ομάδας που ήταν Salford Amateurs. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτής της μικρής ομάδας είναι ότι μεταξύ των μετόχων της είναι κάποια από τα πιο «βαριά» ονόματα του αγγλικού ποδοσφαίρου. Όπως τα αδέρφια Νέβιλ, ο Ντέιβιντ Μπέκαμ, ο Ράιαν Γκίγκς, ο Νίκι Μπατ και ο Πολ Σκόουλς. Η Κόλτσεστερ Γιουνάïτεντ έχει για ψευδώνυμο το «γιου ες» (U’s) που προέρχεται από το «ένωση» (United) το δεύτερο όνομα της ομάδας.
Η Έξετερ Σίτι είναι οι «ελληνιστές» (The Grecians), το οποίο κρύβει πίσω του μια μεγάλη ιστορία. Το βιβλίο του Χέιζελ Χάρβει (Hazel Harvey) που ονομάζεται το «παρελθόν του Έξετερ» (Exeter Past) αναφέρει ότι το 1726 έγινε μια έκθεση στην περιοχή Southern Xay στην οποία για κάποιο λόγο ήρθε στο προσκήνιο, το έπος του Ομήρου η Ιλιάδα και ποιο συγκεκριμένα, η πολιορκία της Τροίας από τους Έλληνες. Λόγω της εμμονής που έπαθαν οι άνθρωποι της πόλης με το γεγονός αυτό, οι κάτοικοι εξωτερικά των τειχών της πόλης που ονομάζεται St Sidwells ταυτίστηκαν με τους Έλληνες που βρίσκονταν έξω από τα τείχη της Τροίας. Από εκεί προέρχεται το προσωνύμιο «ελληνιστές» (The Grecians). Η άλλη θεωρία που υπάρχει είναι ότι λόγω της έντονης Ρωμαϊκής παρουσίας στην πόλη και το γεγονός ότι οι κάτοικοι εντός των τοίχων της, είχαν μια οικονομική ευρωστία και ανάπτυξη όπως στην Αρχαία Ρώμη αυτοπροσδιορίζονταν ως Ρωμαίοι. Αργότερα και με την έντονη σύνδεση των κατοίκων εξωτερικά των τειχών, με τους Έλληνες πολιορκητές της Τροίας αυτοί, που ζούσαν μέσα στα τείχη λανθασμένα ταύτισαν τους Ρωμαίους με τους Τρώες που και αυτοί είχαν μεγάλη οικονομική ευμάρεια. Έτσι ολόκληρη η πόλη εντός και εκτός των τειχών ταυτίστηκε με το έπος του Ομήρου. Από ότι φαίνεται οι ήρωες του Τρωικού πολέμου δεν άφησαν ασυγκίνητους ούτε τους κατοίκους του Έξετερ. Η τρίτη εκδοχή και λιγότερο διαδεδομένη είναι ότι στην πόλη υπήρχε έντονα το ελληνορθόδοξο στοιχείο και από κει βγήκε το «ελληνιστές» (The Grecians). Η Μάνσφιλντ Τάουν είναι τα «αρσενικά ελάφια» (The Stags). Οφείλεται σε ένα μικρό ελάφι το οποίο τη δεκαετία του ’20 εμφανίζονταν εκτός των ορίων του γειτονικού δάσους του Σέργουντ. Κάνοντας μεγάλη εντύπωση στους κατοίκους. Έτσι το ελαφάκι έγινε διάσημο και έγινε το έμβλημα της. Η Πιτέρμπορο Γιουνάιτεντ έχει το ψευδώνυμο «πλούσιοι ή λουσάτοι ή κυριλέ» (The Posh). Το παρατσούκλι αρχικά ανήκε στη Φλέττον Γιουνάιτεντ όταν ο παίκτης-προπονητής της ομάδας Πατ Τύρρελλ το 1921 είχε πει ότι ψάχνουμε «κυριλέ» παίκτες για μια «κυριλέ» ομάδα. Από τότε αυτό το ψευδώνυμο κόλλησε στη Φλέττον Γιουνάιτεντ. Δυο χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1923 για οικονομικούς εμπορικούς λόγους η ομάδα άλλαξε το όνομα της σε Πιτέρμπορο και Φλέττον Γιουνάιτεντ. Ενώ το 1934 έγινε η επανίδρυση της με το σημερινό όνομα Πιτέρμπορο. Ωστόσο το αρχικό παρατσούκλι της Φλέττον Γιουνάιτεντ την ακολουθεί ακόμα. Επίσης η ομάδα είναι γνωστή και ως τα «τούβλα» (The Brickies). Το συγκεκριμένο λέγεται μόνο στη συγκεκριμένη περιοχή.
Μια γνωστή ιστορία που συνδέεται με το παρατσούκλι οι «πλούσιοι» (The Posh) είναι όταν η Βικτώρια Μπέκαμ το 2002 έκανε καταγγελία στην ομάδα λόγω της χρήσης του ψευδώνυμου «The Posh». Η πρώην «spice girl» επειδή ήταν γνωστή στο συγκρότημα με το ψευδώνυμο «Posh Spice» θεώρησε ότι η ομάδα του Λονδίνου το χρησιμοποιεί για προβολή και εκμετάλλευση. Φυσικά το αίτημα της και η καταγγελία της απορρίφθηκε πανηγυρικά. Η Μάκλσφιλντ Τάουν έχει ένα πολύ αριστοκρατικό παρατσούκλι. Είναι οι «μεταξένιοι άντρες» (The Silkmen). Το μέρος ήταν γνωστό για την παραγωγή και την επεξεργασία μεταξιού. Κάποια στιγμή ένας χορηγός της ομάδας από την περιοχή, δημιούργησε μπλε ολομέταξες εμφανίσεις και τις έκανε δωρεά στο σύλλογο. Από αυτό το γεγονός βγήκαν οι «μεταξένιοι άντρες» (The Silkmen). Η Στόκπορτ Κάουντι είναι οι «καπελάδες» (The Hatters). Εδρεύουν σε μια περιοχή που η βιομηχανία καπέλων ξεκίνησε το 16ο αιώνα και το 19ο αιώνα θεωρούνταν εθνικό κέντρο εμπορίας καπέλων. Έτσι και η ομάδα δε δυσκολεύτηκε να υιοθετήσει το συγκεκριμένο παρατσούκλι. Επίσης λέγονται και «Κάουντι» (County) από την ονομασία της ομάδας.
Η Έμπσφιλντ Γιουνάιτεντ δεν έχει και τα πιο «πιασάρικα» παρατσούκλια, όμως μπορεί να χαρακτηριστεί ως η πιο δημοκρατική ομάδα του κόσμου. Τα προσωνύμια της είναι ο «στόλος» (The Fleet) το οποίο βγαίνει από το όνομα της ομάδας και οι «κόκκινοι» (Reds) που βγαίνει από τα χρώματα της. Το εντυπωσιακό όμως είναι άλλο και έχει να κάνει με τον τρόπο διοίκησης της. Από το 2008 ο σύλλογος διοικείται κυριολεκτικά από τα μέλη της μέσω της ιντερνετικής πλατφόρμας «My Football Club». Αριθμεί περισσότερα από 32.000 μέλη αριθμός διόλου ευκαταφρόνητος για μια ομάδα τέτοιου επιπέδου. Τα οποία με μια μικρή οικονομική συνεισφορά εντάχθηκαν σε αυτή τη πλατφόρμα με την οποία όλες οι αποφάσεις της ομάδας σημαντικές ή ασήμαντες λαμβάνονται μέσω δημοψηφίσματος. Αληθινή δημοκρατία!! Η Ντάγκεναμ Εντ Ρέμπριτζ είναι τα «στιλέτα» (The Daggers). Το ψευδώνυμο το πήρε απλά από το όνομα της ομάδας που προέκυψε μετά την ενοποίηση των δυο ομάδων το 1992. Της Ντάγκεναμ και της Ρέντμπριτζ Φόρεστ. Η Τσέστερφιλντ μία από τις αρχαιότερες ομάδες του κόσμου που ιδρύθηκε το 1866 έχει για ψευδώνυμο το εντυπωσιακό «αιχμηρά καμπαναριά» (The Spireites). Σημαίνει τα καμπαναριά με αιχμηρή οροφή και το έχουν πάρει από μια εκκλησία που βρίσκεται στην πόλη, της οποίας το καμπαναριό έχει μια περιστρεφόμενη μυτερή κατάληξη. Απεικονίζεται και στο σήμα της ομάδας.
Η Σόλιχαλ Μουρς το παρατσούκλι της είναι το απλό «μουρς» (The Moors) και βγαίνει από το δεύτερο όνομα της ομάδας. Η ομάδα ονομάστηκε έτσι από τη συγχώνευση των Μουρ Γκριν και της Σόλιχαλ Μπόρουθ. Τέλος τρίτου μέρους. Το τέταρτο και τελευταίο που θα κλείσει τον κύκλο της έρευνας έρχεται….
Από τον Ευστράτιο Φωτεινό