Τριάδα. Πόσες φορές άραγε, ο αριθμός τρία δεν έχει επηρεάσει τη ζωή μας? Πόσες φορές το συγκεκριμένο νούμερο δε μας έχει σημαδέψει? Από τα παιδικά μας χρόνια, που μας μαθαίνουν πράγματα οι δικοί μας, και μας διδάσκουν οι δάσκαλοι στα σχολεία το τρία είναι το πιο σημαδιακό νούμερο. Πρώτα απ’ όλα, φυσικά και ξεκινάμε με τη θρησκεία μας. Είμαστε χριστιανοί ορθόδοξοι και πιστεύουμε στον Θεό. Πιο αναλυτικά στην Αγία Τριάδα. Τί είναι όμως η Αγία Τριάδα? Η απάντηση είναι απλή. Είναι το σύνολο των προσώπων (υποστάσεων) Του Θεού, στον Χριστιανισμό. Ο Θεός είναι Τριαδικός, επειδή έχει μία ουσία (φύση), και τρία πρόσωπα (υποστάσεις). Τα τρία πρόσωπα ή υποστάσεις είναι ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα τα οποία, είναι αδιαίρετα και ομοούσια κατά τη θεότητα, και έχουν την ίδια δύναμη και κοινή Θεία ουσία. Αποτελεί ένα, από τα κυριότερα δόγματα που αποδέχεται η πλειοψηφία των εκκλησιών του χριστιανικού κόσμου, το οποίο είναι γνωστό και ως Τριαδικό Δόγμα. Δεν είναι όμως μόνο στη θρησκεία. Ο αριθμός αυτός υπάρχει από τα χρόνια του μαθηματικού Πυθαγόρα. Του σπουδαιότερου μαθηματικού όλων των εποχών. Οι περίφημες  πυθαγόρειες τριάδες. Πάμε να το δούμε λίγο στην πράξη. Αν οι αριθμοί α, β, γ εκφράζουν τα μήκη των πλευρών ενός ορθογωνίου τριγώνου, τότε όπως γνωρίζουμε, ισχύει το Πυθαγόρειο θεώρημα  α2 = β2 + γ2 (1). Πόσα όμως ορθογώνια τρίγωνα μπορούμε να βρούμε που τα μήκη των πλευρών τους εκφράζονται με ακέραιους αριθμούς? Μια τριάδα θετικών ακεραίων αριθμών α, β, γ, για την οποία ισχύει η σχέση (1), λέμε ότι αποτελεί Πυθαγόρεια τριάδα. Την απλούστερη Πυθαγόρεια τριάδα σχηματίζουν οι αριθμοί 5, 4, 3 αφού 52 = 42 + 32. Υπάρχουν, άραγε, τρόποι να σχηματίζουμε Πυθαγόρειες τριάδες? Ο Πυθαγόρας (6ος αιώνας π.Χ.) γνώριζε ότι οι αριθμοί της μορφής:

Πυθαγόρειες τριάδεςσχηματίζουν μια Πυθαγόρεια τριάδα. Ο Πλάτωνας (5ος -4ος π.Χ.) γνώριζε ότι οι:

Πυθαγόρειες τριάδεςσχηματίζουν μια Πυθαγόρεια τριάδα. Το ίδιο έκανε και ο Διόφαντος (3ος αιώνας μ.Χ.) στηριζόμενος, σε μία ταυτότητα την οποία γνώριζε και ο Ευκλείδης, έδωσε μια γενικότερη λύση στο πρόβλημα κατασκευής Πυθαγορείων τριάδων από οποιουσδήποτε αριθμούς (άρτιους ή περιττούς). Ανακάλυψε ότι ο αριθμοί της μορφής λ2 + μ2, λ2 – μ2, 2λμ, όπου λ, μ θετικοί άνισοι ακέραιοι αριθμοί, σχηματίζουν Πυθαγόρεια τριάδα.

      Φυσικά το (3) δεν είναι μόνο στα μαθηματικά και στη θρησκεία. Αλλά και στο μεταφυσικό όπως το τρίγωνο των Βερμούδων. Τώρα όλοι εσείς αναρωτιέστε τι γίνεται εδώ? Αν κάνατε λάθος στο πάτημα του κουμπιού και μπήκατε σε λάθος site. Όχι μην ανησυχείτε είστε στο art of football με ένα νέο διαφωτιστικό άρθρο. Είμαστε το μόνο site που διαβάζετε μέσα στα άρθρα μας και άλλα πράγματα εκτός από αθλητικά. Και είμαστε περήφανοι για αυτό. Σήμερα σας έχουμε τις καλύτερες επιθετικές τριάδες που συνδυάστηκαν ποτέ στον χώρο του «βασιλιά των σπορ». Θα διαβάσετε όχι μόνο αυτές που γνωρίζετε αλλά και πιο παλιές. Που ούτε καν φανταζόσασταν. Για αυτό και το συγκεκριμένο άρθρο θα έχει δύο μέρη. Αρχίζουμε με το πρώτο. Ξεκινάμε με μια τριάδα που δεν την έλεγες και τρομακτική, αλλά είχε τον τρόπο της και πέτυχε. Είμαστε στην Αγγλία και στην Τσέλσι της σεζόν 2016-17. Πέντρο, Ντιέγκο Κόστα και Εντέν Αζάρ όταν κατάφεραν να βρουν τη χημεία τους σκόρπησαν τρόμο. Με προπονητή τον Αντόνιο Κόντε έκαναν υπέροχα πράγματα. Ο Αζάρ ήταν στην καλύτερη του φόρμα, ο Πέντρο εμφάνισε τον παίκτη, που όλοι ξέραμε από τις μέρες του στην Μπαρτσελόνα ενώ ο Ντιέγκο Κόστα ήταν… ο Ντιέγκο Κόστα. Η τεχνική και η ταχύτητα των Αζάρ και Πέντρο στα πλάγια, σε συνδυασμό με την δυναμική παρουσία του Κόστα, αποδείχθηκε ένας συνδυασμός που λίγες ομάδες κατάφεραν να σταματήσουν. Το αποτέλεσμα όλων αυτών η κατάκτηση του πρωταθλήματος!

      Συνεχίζουμε ταξιδεύοντας στην Ιταλία. Μια τριάδα, που δυστυχώς δεν μπόρεσε να φέρει το πρωτάθλημα στο Νότο, όπως έκαναν πέρσι ο Οσιμέν με τον Κβαρατσέλια αλλά έπαιξαν απίστευτη μπάλα. Συνδυασμοί, ταχύτητα και πολλά γκολ με το τσουβάλι. Νάπολι και Λορέντσο Ινσίνιε, Ντρις Μέρτενς, Χοσέ Καγιεχόν. Η Νάπολι τη σεζόν 2016-17 έγινε η ομάδα με τα περισσότερα γκολ σε μια σεζόν στο «Καμπιονάτο». Συνολικά πέτυχε 94 ολόκληρα γκολ ξεπερνώντας τη Γιουβέντους της σεζόν 1959-60. Από αυτά τα 94, οι Ινσίνιε, Μέρτενς και Καγιεχόν έβαλαν τα 60! Παρά την φανταστική τους απόδοση όμως, οι «Παρτενοπέι» δεν κατάφεραν να φτάσουν στον τίτλο. Αυτός άργησε και ήρθε έξι χρόνια μετά! Όμως τους έμεινε η «γλύκα» του κυπέλλου Ιταλίας! Συνεχίζουμε ιταλικά με τη «Μεγάλη Κυρία» της σεζόν 1995-96. Λοιπόν χωρίς πολλά λόγια, Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο, Τζανλούκα Βιάλι, Φαμπρίτσιο Ραβανέλι. Στη γραμμή κρούσης η «Γηραιά Κυρία», είχε τους ήδη φτασμένους Βιάλι και Ραβανέλι, συν το τότε νέο μεγάλο αστέρι του ιταλικού ποδοσφαίρου, τον 22χρονο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο. Στο «Τσάμπιονς Λιγκ» εκείνης της χρονιάς, οι «μπιανκονέρι» του Μαρσέλο Λίπι, απέκλεισαν στα νοκ άουτ, πρώτα τη Ρεάλ Μαδρίτης στον προημιτελικό, με συνολικό σκορ 2-1 (1 γκολ ο Ντελ Πιέρο) και στη συνέχεια την γαλλική Ναντ στα ημιτελικά με 4-3 (2 γκολ ο Βιάλι). Στον τελικό που διεξήχθη στο κατάμεστο «Ολίμπικο» της Ρώμης, «Γιούβε» και Άγιαξ ολοκλήρωσαν το 90λεπτο και την παράταση στο 1-1 (το γκολ ο Ραβανέλι). Έτσι ο τίτλος κρίθηκε στα πέναλτι με 4-2 υπέρ των Ιταλών, που έτσι πανηγύρισαν το δεύτερο τρόπαιο της ιστορίας τους. Σε εκείνη τη διοργάνωση, οι τρεις επιθετικοί της «Γιούβε» σημείωσαν συνολικά 13 τέρματα (6 ο Ντελ Πιέρο, 5 ο Ραβανέλι και 2 ο Βιάλι). Η τριάδα αυτή συνυπήρξε για τρία «μαγικά» χρόνια στο Τορίνο (1993-1996), πετυχαίνοντας σε αυτό το διάστημα 128 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις (29 ο Ντελ Πιέρο, 59 ο Ραβανέλι και 40 ο Βιάλι). Πήραν μαζί και εγχώριους τίτλους. Πρωτάθλημα, κύπελλο, σουπερ καπ αλλά και ευρωπαϊκό σούπερ καπ. Αμέσως μετά την κατάκτηση του ευρωπαϊκού κυπέλλου, το καλοκαίρι του 1996, οι Βιάλι και Ραβανέλι έφυγαν από τη «Γιούβε» με προορισμό την Αγγλία, ο μεν πρώτος για την Τσέλσι, ο δε δεύτερος για την Μίντλεσμπρο.

      Πορτογαλία και στους «δράκους» της Πόρτο. Σίγουρα λίγοι θα φέρουν στο νου τους αυτή την τριάδα. Αλλά όταν διαβάσουν τα ονόματα σίγουρα θα τους θυμηθούν. Χουλκ, Ραδαμέλ Φαλκάο, Σιλβέστρ Βαρέλα και τα μυαλά στα κάγκελα. Ένας περίεργος συνδυασμός από διάφορες γωνιές του πλανήτη. Ο Κολομβιανός Φαλκάο ήρθε από την Αργεντινή, ο Βραζιλιάνος Χουλκ από την Ιαπωνία ενώ ο Βαρέλα ήταν στην Πορτογαλία. Οι… ήπειροι, επομένως, συνεργάστηκαν υπέροχα όταν αυτοί οι τρεις οδήγησαν την Πόρτο από το 2009 ως το 2011. Στη δεύτερη τους σεζόν μαζί, έβαλαν 86 γκολ και οδήγησαν την ομάδα του νεαρού Αντρέ Βίλας-Μπόας σε τρία τρόπαια, ενώ ήταν αήττητη σε όλο το πρωτάθλημα. Δύναμη, εκτέλεση και ταχύτητα, έκαναν τρομακτική την επιθετική τριάδα της Πόρτο. Κατέκτησαν τρία κύπελλα, τρία σούπερ καπ και δύο πρωταθλήματα. Ε δεν τα λες και λίγα! Το συγκεκριμένο τρίο μάλιστα έγινε μέχρι και τραγούδι!! Από τους «δράκους» πάμε στους «αετούς». Μπενφίκα έτος 1962 και Εουσέμπιο, Ζοσέ Άγκουας, Ζοσέ Αουγκούστο. Μια ακόμα ιστορική επιθετική τριάδα, από την μεγάλη Μπενφίκα της δεκαετίας του ’60. Την ομάδα που πήρε τη σκυτάλη από τη Ρεάλ Μαδρίτης των πέντε σερί κατακτήσεων, γράφοντας με «χρυσά» γράμματα τη δική της ιστορία στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Οι πρωτευουσιάνοι του μεγάλου Ούγγρου τεχνικού Μπέλα Γκούτμαν, ένα χρόνο πριν, είχαν φτάσει για πρώτη φορά στην κορυφή της Ευρώπης νικώντας με 3-2 στον τελικό την Μπαρτσελόνα και ήθελαν να υπερασπιστούν τον τίτλο τους, δημιουργώντας τη δική τους δυναστεία. Δίπλα στους επιθετικούς της ομάδας, Ζοζέ Άγκουας και Ζοζέ Αουγκούστο, το καλοκαίρι του 1961 ήρθε να προστεθεί ένας 20χρονος που θα άφηνε εποχή στο ποδόσφαιρο, ο Εουσέμπιο ντα Σίλβα Φερέιρα. Η Μπενφίκα ξεπέρασε στον πρώτο γύρο την Αούστρια Βιέννης με συνολικό σκορ 6-2 (3 γκολ ο Άγκουας και 1 ο Εουσέμπιο), στη συνέχεια απέκλεισε την Νυρεμβέργη με 7-3 (1 γκολ ο Άγκουας και από 2 οι Εουσέμπιο και Αουγκούστο) και στον ημιτελικό επιβλήθηκε 4-3 της Τότεναμ (2 γκολ ο Αουγκούστο και 1 ο Άγκουας). Στον τελικό που διεξήχθη στο «Ολυμπιακό Στάδιο» του Άμστερνταμ, οι «αετοί» αντιμετώπισαν τη Ρεάλ Μαδρίτης των φοβερών και τρομερών Ντι Στέφανο, Πούσκας και Χέντο. Οι «μερένγκες» προηγήθηκαν 2-0 και 3-2 με το χατ-τρικ του Πούσκας, όμως η Μπενφίκα πέτυχε πέντε γκολ (1 ο Άγκουας και 2 ο Εουσέμπιο) και με το τελικό 5-3 σήκωσε για δεύτερη συνεχόμενη φορά το τρόπαιο. Οι τρεις επιθετικοί των «αετών» σημείωσαν 15 τέρματα στη διοργάνωση (6 ο Άγκουας, 5 ο Εουσέμπιο και 4 ο Αουγκούστο). Η τριάδα αυτή συνυπήρξε για δυο χρόνια στη Λισσαβώνα (1961-1963), πετυχαίνοντας σε αυτό το διάστημα 128 γκολ (όπως η τριάδα της Γιουβέντους) σε όλες τις διοργανώσεις (67 ο Εουσέμπιο, 34 ο Άγκουας και 27 ο Αουγκούστο). Καταπληκτικοί όλοι τους!

      Γερμανία τώρα και στην Μπορούσια Ντόρτμουντ. Μάριο Γκέτσε, Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, Μάρκο Ρόις. Υπέροχοι, φανταστικοί αλλά και άτυχοι. Πήραν μόνο ένα πρωτάθλημα το 2012. Και την επόμενη σεζόν που έκαναν «μαγικά» βρέθηκε μπροστά τους το «τείχος» των Βαυαρών της Μπάγερν Μονάχου. Στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος και φιναλίστ του «Τσάμπιονς Λιγκ». Η άμυνα ήταν αυτή, που τελικά απογοήτευσε τον Γιούργκεν Κλοπ την σεζόν 2012-13. Στη σεζόν των «σχεδόν και παραλίγο» για την Μπορούσια, το πολύ θετικό για αυτή ήταν η επιθετική της τριάδα, η οποία κατέστρεψε άμυνες στη Γερμανία και στην Ευρώπη. Μια τριάδα που πρόσφερε ένα σύγχρονο, εντυπωσιακό, επιθετικό ποδόσφαιρο, με πιο διάσημη στιγμή τους την συντριβή της Ρεάλ Μαδρίτης με 4-1 στον πρώτο ημιτελικό του «Τσάμπιονς Λιγκ» όταν ο Λεβαντόφσκι έβαλε και τα τέσσερα γκολ. Πήρε πολύ λιγότερα απ’ ότι άξιζε. Κρίμα…

      Φυσικά στις καλύτερες τριάδες δε γίνεται να λείπει η Γαλλία με την Παρί Σεν Ζερμαίν. Εδώ έχουμε να σας αναφέρουμε όχι μόνο μία αλλά δύο επιθετικές (τριάδες) που είχε. Ειδικά η δεύτερη ήταν «ονειρική» αλλά το αποτέλεσμα δεν δικαίωσε κανέναν. Και ακόμα περιμένουν να πάρουν το «Τσάμπιονς Λιγκ». Και θα περιμένουν για πολύ! Η πρώτη ήταν Κιλιάν Εμπαπέ, Έντισον Καβάνι, Νεϊμάρ. Κάθισαν μαζί αρκετά χρόνια και ήταν πραγματικά φοβεροί. Είχαν κοστίσει στον σύλλογο σχεδόν 400 εκατομμύρια λίρες. Εντός συνόρων τα σάρωσαν όλα. Τρία πρωταθλήματα, δύο κύπελλα, τρία σούπερ καπ και δύο λιγκ καπ. Παρότι, υπήρχαν μεγάλες κόντρες μεταξύ τους, ειδικά ανάμεσα σε Καβάνι και Νεïμάρ τη σεζόν 2017-18 ήταν ωραίο θέαμα να βλέπεις και τους τρεις να συνδυάζονται. Και πάμε στην τριάδα που ποτέ δεν μπόρεσε να αποδώσει αυτά που μπορούσε. Κιλιάν Εμπαπέ, Νεϊμάρ, Λιονέλ Μέσι. Τρόμος μόνο στο άκουσμα. Όμως… οι ομάδες δεν αγοράζονται αλλά κτίζονται. Ναι εγχώρια τα πήραν πάλι όλα, και πρόσφεραν θέαμα, αλλά ο τεράστιος καημός για το πολυπόθητο τρόπαιο του «Τσάμπιονς Λιγκ» παρέμεινε. Και θα παραμένει, μέχρι να βρεθεί ο σωτήρας που δεν ήταν τελικά ο Μέσι αλλά ούτε και η συγκεκριμένη τριάδα.

      Συνεχίζουμε και πάμε στον αιώνιο αντίπαλο της Παρί. Πιάνουμε λιμάνι στη Μασσαλία και την Ολιμπίκ Μαρσέιγ. Σεζόν 1992-93 και οι Ρούντι Φέλερ, Άλεν Μπόκσιτς και Αμπεντί Πελέ απλά τα παρέσυραν όλα. Η μεγάλη ομάδα που είχαν δημιουργήσει ο ιδιοκτήτης Μπερνάρ Ταπί και ο τεχνικός Ραϊμόν Γκέταλς, είχε ήδη, χάσει μια ευκαιρία να ανέβει στην κορυφή της Ευρώπης, όταν στον τελικό του Πρωταθλητριών το 1991 είχε χάσει το τρόπαιο στα πέναλτι από τον Ερυθρό Αστέρα. Δυο χρόνια μετά, στο πρώτο «Τσάμπιονς Λιγκ» της ιστορίας, οι «Φωκαείς» απέκλεισαν στον πρώτο γύρο την Γκλεντόραν με συνολικό σκορ 8-0 (από ένα γκολ οι Φέλερ και Πελέ) και στον δεύτερο την Ντιναμό Βουκουρεστίου (συνολικά) με 2-0 με δυο γκολ του Μπόκσιτς. Στον όμιλο που ακολούθησε, η Μαρσέιγ πέτυχε 3 νίκες και 3 ισοπαλίες και προκρίθηκε ως πρώτη στον μεγάλο τελικό, ο οποίος διεξήχθη στο «Ολυμπιακό Στάδιο» του Μονάχου. Οι Γάλλοι αντιμετώπισαν την καταπληκτική Μίλαν του Φάμπιο Καπέλο και των Ολλανδών. Όμως έκαναν την έκπληξη και πήραν τον τίτλο με το γκολ του Μπολί. Σε αυτή τη διοργάνωση, η επιθετική τριάδα της ομάδας πέτυχε συνολικά 11 τέρματα (6 ο Μπόκσιτς, 2 ο Φέλερ και 3 ο Πελέ). Η τριάδα αυτή συνυπήρξε, για μόλις μια σεζόν στη Μασσαλία (1992-93), πετυχαίνοντας σε αυτήν την περίοδο 57 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις (29 ο Μπόκσιτς, 22 ο Φέλερ και 6 ο Πελέ). Τον θρίαμβο του Μονάχου ακολούθησε ο υποβιβασμός της Μαρσέιγ και η αφαίρεση του πρωταθλήματος, λόγω της υπόθεσης του στημένου παιχνιδιού με την Βαλενσιέν, με τους Πελέ και Μπόκσιτς να φεύγουν ο μεν πρώτος για τη Λιόν, ο δε δεύτερος για τη Λάτσιο. Η τριάδα όμως έμεινε για πάντα. Έστω και αν ήταν μόνο μία χρονιά. Εδώ τελειώνει το πρώτο μέρος με τις επιθετικές τριάδες του «θανάτου». Πήρατε μια μικρή μόνο γεύση για το τι θα ακολουθήσει. Να είστε εδώ και να μας διαβάζετε. Σας έχουμε πολλές εκπλήξεις στη συνέχεια!

Από τον Ευστράτιο Φωτεινό                                                                                                                                                                                                                                                                                    

 

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ