Άραγε γίνεται, στο πιο μεγάλο γεγονός του ποδοσφαίρου, το Παγκόσμιο Κύπελλο που συμβαίνει κάθε τέσσερα χρόνια, ένας άσημος παίκτης να γίνει σημείο αναφοράς για πάντα? Φυσικά και μπορεί να συμβεί όπως συνέβη στο στον Όλεγκ Σαλένκο που δε θα ξεχαστεί ποτέ. Το όνομα του χαράχτηκε αιώνια στο ατελείωτο βιβλίο των ρεκόρ. Είναι ο μόνος ποδοσφαιριστής μέχρι σήμερα που έχει πετύχει πέντε γκολ σε ένα παιχνίδι Μουντιάλ. Στις 25 Ιουνίου του 1994 η Ρωσία δεν μπόρεσε να αντισταθεί στη Σουηδία. Έχασε με 3-1 και δεν είχε πια ελπίδες πρόκρισης. Σε εκείνο το ματς που ο Σαλένκο είχε ανοίξει το σκορ στο 4’ λεπτό νικώντας με πέναλτι τον Τόμας Ραβέλι. Τα καλύτερα όμως τα κρατούσε για το επόμενο παιχνίδι με το Καμερούν.
Στις 28 Ιουνίου του 1994 ο Όλεγκ πέρασε στο πάνθεον. Η αναμέτρηση διεξήχθη στο «Stanford stadium» μπροστά σε 74.917 θεατές, με τον Ρώσο επιθετικό που αγωνιζόταν τότε στην ισπανική Λογκρονιές, να ανοίγει το σκορ στο 15’ λεπτό. Βρήκε δίχτυα ακόμα δύο φορές, στο 41′ λεπτό και στο 44′ λεπτό με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι, ενώ ο θρυλικός Ροζέ Μιλά μείωσε σε 3-1 με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου για να γράψει ιστορία ως ο γηραιότερος παίκτης που σκοράρει σε Παγκόσμιο Κύπελλο σε ηλικία 42 ετών και 39 ημερών. Στο 72’ λεπτό και στο 75’ λεπτό ο Όλεγκ ολοκλήρωσε την παράσταση. Ενώ το κερασάκι στην τούρτα ήταν και η ασίστ που έβγαλε για το έκτο γκολ που πέτυχε ο Ραντσένκο στο 81’ λεπτό. Ωστόσο αμφότερες οι ομάδες αποκλείστηκαν από τη συνέχεια της διοργάνωσης, όταν ολοκληρώθηκε η φάση των ομίλων, με επικεφαλής τη μετέπειτα κάτοχο του τροπαίου Βραζιλία. Με τα πέντε γκολ σε έναν αγώνα ξεπέρασε το καρέ τερμάτων που είχαν κάνει οι εξής׃ ο Πολωνός Ερνστ Βιλιμόφσκι το 1938 (στο Βραζιλία-Πολωνία 6-5, μετά όμως από 30λεπτη παράταση), ο Αντεμίρ στο Βραζιλία-Σουηδία 7-1 το 1950, ο Μαγυάρος Σάντορ Κότσιτς στο Ουγγαρία-Δυτική Γερμανία 8-3 το 1954, ο Ζυστ Φονταίν στο Γαλλία-Δυτική Γερμανία 6-3 το 1958, ο Εουσέμπιο στο Πορτογαλία-Βόρεια Κορέα 5-3 το 1966 και ο Εμίλιο Μπουντραγένιο στο Ισπανία-Δανία 5-1 το 1986!! Χρόνια αργότερα στην ιστοσελίδα της ΦΙΦΑ αποκάλυψε׃ «Το βράδυ πριν από τον αγώνα με το Καμερούν ονειρεύτηκα ότι θα έβαζα πολλά γκολ. Μερικές φορές έχεις τέτοια προαισθήματα. Αλλά δεν πίστευα ότι θα έβαζα πέντε»!
Με τα έξι γκολ που πέτυχε μοιράστηκε το βραβείο του πρώτου σκόρερ με τον Βούλγαρο Κρίστο Στόιτσκοφ. Με μια μεγάλη διαφορά όμως. Η Βουλγαρία έφτασε ως τα ημιτελικά. Αντίθετα η Ρωσία αποκλείστηκε από τον όμιλο. Είναι ο μόνος παίκτης μέχρι σήμερα που έχει βγει πρώτος σκόρερ ενώ η ομάδα του αποκλείεται από τη φάση των ομίλων. Με τον Στόιτσκοφ είχαν και έναν καταπληκτικό διάλογο. Είχε πει ο Βούλγαρος׃ «Θα πρέπει να με ευχαριστήσεις που δεν έβαλα περισσότερα γκολ στο Παγκόσμιο Κύπελλο». Με τον Ρώσο να απαντάει׃ «Και εσύ θα πρέπει να με ευχαριστήσεις που δεν σκόραρα άλλο ένα γκολ στο Καμερούν». Το καταπληκτικό όμως είναι ότι αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Ρώσος αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αφού το είχε καταφέρει το 1989 με την U-20 της τότε Σοβιετικής Ένωσης, σημειώνοντας 5 γκολ. Η διοργάνωση έλαβε χώρα στη Σαουδική Αραβία και το τρόπαιο κατέκτησε η Πορτογαλία. Ακόμα ένα μοναδικό επίτευγμα για τον Ρώσο διεθνή, που δεν έχει καταφέρει κανείς άλλος μέχρι σήμερα. Δεν κατέκτησε πολλούς τίτλους. Μόνο δύο βασικά με την ομάδα της Ντιναμό Κιέβου. Το πρωτάθλημα και το κύπελλο της ενωμένης Σοβιετικής Ένωσης (πόσο μεγάλο και εγκληματικό λάθος η διάλυση) το 1990. Αυτός ο παίκτης πραγματική «φωτοβολίδα» με τα δύο χρυσά παπούτσια σε ισάριθμες διοργανώσεις Μουντιάλ, ένα των U-20 και ένα των αντρών δεν αγωνίστηκε ποτέ σε μεγάλες ομάδες. Πιο συγκεκριμένα έπαιξε στη Ζενίτ, στην Ντιναμό Κιέβου, στη Λογκρονιές, στη Βαλένθια, στη Ρέιτζερς, στην Ινστάλμπουρσπορ, στη Κόρδοβα και κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια στην πολωνική Πόγκον το 2001. Στην εθνική μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο δεν έπαιξε ποτέ ξανά λόγω λογομαχίας με τον ομοσπονδιακό τεχνικό. Δύο χρόνια μετά την απόσυρσή του, ανέλαβε προπονητής της εθνικής ομάδας beach soccer της Ουκρανίας, αλλά έμεινε στο πόστο του για μόλις 3 παιχνίδια! Σε 248 αγώνες πέτυχε 86 γκολ. Τελικά είναι να εκμεταλλευτείς τη στιγμή σου. Αυτή τη μοναδική μία στιγμή στη ζωή σου που σε κάνει «αθάνατο». Και ο Όλεγκ Σαλένκο όχι απλά την εκμεταλλεύτηκε, αλλά την απογείωσε. Σαν φωτοβολίδα πέταξε ψηλά, πέρασε το σύμπαν, έσκασε και το φως του θα μείνει αιώνια!
Από τον Ευστράτιο Φωτεινό