Το φετινό Κόπα Αμέρικα μας έκανε τη χάρη. Το «αιώνιο κλάσικο» της Νότιας Αμερικής στον τελικό. Βραζιλία εναντίον Αργεντινής και όποιος αντέξει. Το δέκατο της Βραζιλίας ή το δέκατο πέμπτο και κορυφή πιάνοντας την Ουρουγουάη για την Αργεντινή? Φυσικά το art of football δεν υπήρχε περίπτωση να λείπει ούτε από αυτό.
Σήμερα θα κάνουμε μια αναδρομή στους δέκα προηγούμενους «τελικούς» των δύο ομάδων. Φυσικά πιο παλιά, όπως έχουμε αναφερθεί υπήρχαν όμιλοι. Και θα αναδείξουμε όλους τους αγώνες που τα δύο «μεγαθήρια» τερμάτισαν στις δύο πρώτες θέσεις.
Γυρίζουμε το χρόνο 100 χρόνια πίσω στο 1921. Εκεί στις 2 Οκτωβρίου η Αργεντινή επικράτησε με 1-0 της Βραζιλίας με γκολ του Libonatti στο 27′ λεπτό. Τελικά κατέκτησε εύκολα το πρώτο της Κόπα Αμέρικα με 6 βαθμούς ενώ η Βραζιλία τερμάτισε δεύτερη μόλις 2. Τους ίδιους που είχαν Ουρουγουάη και Παραγουάη. Απλά η «Σελεσάο» είχε καλύτερο συντελεστή γκολ.
Το παιχνίδι έγινε στο «Sportivo Barracas» στο Μπουένος Άιρες. Το 1925 και πάλι στην Αργεντινή η διοργανώτρια βγήκε πρώτη με 7 βαθμούς στον όμιλο με δεύτερη τους «Καριόκας» με 5. Στις 13 Δεκεμβρίου ξανά στο «Sportivo Barracas» στην πρωτεύουσα, η Αργεντινή διέσυρε με 4-1 τους Βραζιλιάνους. Ο Nilo στο 22′ λεπτό έβαλε μπροστά τους φιλοξενούμενους όμως η συνέχεια ήταν «γαλάζια» καταιγίδα.
Με χατ τρικ του Seoane στο 41′ λεπτό, στο 48′ λεπτό και στο 74′ λεπτό και το γκολ του Garasini ενδιάμεσα στο 72′ λεπτό γράφτηκε το τελικό 4-1. Όμως αυτό ήταν μόνο το πρώτο παιχνίδι του ομίλου. Το καθοριστικό που θα έκρινε την πρωταθλήτρια Νότιας Αμερικής έγινε την ημέρα των Χριστουγέννων. Εκεί στις 25 Δεκεμβρίου στο στάδιο «Ministro Brin y Senguel» στο Μπουένος Άιρες η Βραζιλία ήθελε μόνο νίκη με πολλά γκολ για να «κλέψει» τον τίτλο από την «αιώνια» αντίπαλο της. Και ξεκίνησε ιδανικά. Στο 27′ λεπτό ο Friedenreich έκανε το 1-0 ενώ τρία λεπτά αργότερα ο Nilo διπλασίασε τα τέρματα της ομάδας του. Όμως το «θαύμα» δεν έγινε. Ο Cerroti στο 41′ λεπτό και ο Seoane στο 55′ λεπτό διαμόρφωσαν το 2-2. Και ξανά πρωταθλήτρια την «Αλμπισελέστε».
Πάμε στο 1937 ξανά στην Αργεντινή η διοργάνωση και ο τίτλος. Βέβαια έγιναν περίεργα πράγματα… Οι δύο ομάδες σκορπούσαν τον «τρόμο» στους αγώνες τους. Πήγαιναν «χέρι χέρι» μέχρι την μεταξύ τους μονομαχία που θα έκρινε την πρωταθλήτρια. Όμως μια ανέλπιστη ήττα της Αργεντινής από την Ουρουγουάη με 3-2 έφερνε τη Βραζιλία πρωτοπόρο με δύο βαθμούς διαφορά και με καλύτερο συντελεστή τερμάτων. Στο τελικό παιχνίδι της 30ης Ιανουαρίου, στο στάδιο «Gasometro», της πρωτεύουσας, η Αργεντινή επικράτησε με 1-0 της «Σελεσάο». Σκόρερ όταν ο Garcia στο 48′ λεπτό. Έτσι οι δύο ομάδες τερμάτισαν με οκτώ βαθμούς στην πρώτη θέση.
Με τη Βραζιλία να είναι μπροστά για ένα μόλις γκολ. Οι Αργεντίνοι όμως επικαλέστηκαν το μεταξύ τους νικηφόρο παιχνίδι. Έτσι φτάσαμε στη λύση του μπαράζ. Ένα ματς ένας τίτλος. Ο τελικός έγινε στο ίδιο στάδιο στις 1 Φεβρουαρίου. Με 80.000 φανατικούς Αργεντίνους στις κερκίδες να δίνουν το ρυθμό. Το παιχνίδι πήγε στην παράταση.
Εκεί «μίλησε» ο De la Mata και «χτυπώντας» δύο φορές στο 102′ λεπτό και στο 112′ λεπτό έδωσε το πέμπτο κύπελλο στους «γαλάζιους». Και φτάνουμε στο 1945. Με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο να έχει φέρει, πριν λίγους μήνες παντού, μόνο πόνο, δυστυχία, ερείπια και αίμα.Το ποδόσφαιρο όμως εκεί να σηκώνει ψηλά τη σημαία των αξιών, της χαράς, και της θύμησης του καλού που υπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη. Άλλη μία τεράστια κόντρα που κρίθηκε κυριολεκτικά στον πόντο. Τελική βαθμολογία Αργεντινή 11 και Βραζιλία 10. Στο μεταξύ τους παιχνίδι που έκρινε τον τίτλο η «Μπιανκοσελέστε» επικράτησε, άλλη μια φορά στο στάδιο «Nacional» στο Σαντιάγκο με σκορ 3-1. 15 Φεβρουάριου του 1945 και ο Mendez, «σκότωνε» τους «κίτρινους» με τρεις «σφαίρες». Στο 14′ λεπτό, στο 20′ λεπτό και στο 40′ λεπτό. Ενδιάμεσα ο παικταράς Ademir είχε μειώσει στο 32′ λεπτό. Άλλο ένα Κύπελλο στη χώρα του τάνγκο. Κόπα Αμέρικα είχαμε στο «καπάκι» και την επόμενη χρονιά το 1946. Αυτή τη φορά η Αργεντινή το πήρε εύκολα και αυτό.
Το όγδοο μέχρι τότε στην κατοχή της. Η Βραζιλία άλλη μια φορά δεύτερη. Πρώτη η Αργεντινή με 10 βαθμούς και δεύτερη η Βραζιλία με 7. Στις 10 Φεβρουαρίου 1946 στο ιστορικό «Monumental» στο Μπουένος Άιρες ο Mendez πάλι στο 14′ λεπτό και στο 20′ λεπτό νίκησε μόνος του την «άσπονδη» γειτόνισσα.
Και φτάνουμε στη δεκαετία του ’50. Συγκεκριμένα στο 1957. Για άλλη μια φορά η Αργεντινή σαρώνει τα πάντα και κατακτάει άλλο ένα τρόπαιο στην πλούσια τροπαιοθήκη της. Στις 3 Απριλίου στο στάδιο «Nacional» στη Λίμα με 55.000 στις κερκίδες, ρίχνει άλλη μια τριάρα στη χώρα της σάμπας. Σκόρερ ήταν ο Angelillo στο 23′ λεπτό, ο Maschio στο 87′ λεπτό και ο Cruz στο 90′ λεπτό ολοκλήρωσε το θρίαμβο. Βαθμολογία 10 Αργεντινή και 8 η Βραζιλία. Η «Σελεσάο» είχε καλύτερο συντελεστή γκολ από Ουρουγουάη και Περού που είχαν επίσης 8 βαθμούς.
Δύο χρόνια μετά το 1959 ίδιο αποτέλεσμα στην πρώτη και δεύτερη θέση. Εκεί που ο τεράστιος Pele παραλίγο να πάρει μόνος του το κύπελλο. Με οκτώ γκολ πρώτος σκόρερ του τουρνουά αλλά το νερό, για άλλη μια φορά το ήπιε η Αργεντινή. Το κρίσιμο παιχνίδι εκεί που η Βραζιλία ήθελε μόνο νίκη, ενώ η γηπεδούχος και με ισοπαλία το έπαιρνε, έγινε στις 4 Απριλίου στο «Monumental» παρουσίας 85.000 θεατών. Ο Juan Jose Pizzuti στο 40′ λεπτό έβαλε μπροστά τους «γαλάζιους» ενώ ο «βασιλιάς» Pele ισοφάρισε στο 58′ λεπτό. Παρά την πίεση των Βραζιλιάνων γκολ δεν μπήκε, και έτσι βγήκε το σύνηθες αποτέλεσμα άλλη μια φορά.
Πέρασαν οι δεκαετίες και φτάνουμε στο 1991 που ήταν η όγδοη συνεχόμενη και τελευταία μέχρι σήμερα, που η Αργεντινή νίκησε την Βραζιλία στην τελική κατάταξη. Και πήρε το κύπελλο απέναντι της. Αφού εύκολα ξεμπέρδεψαν με τους ομίλους στον πρώτο γύρο. Στον τελικό όμιλο η Αργεντινή πάλι για ένα πόντο μπροστά. Αργεντινή 5, Βραζιλία 4. Και στο μεταξύ τους παιχνίδι στο στάδιο «Nacional» στο Σαντιάγκο στις 17 Ιουλίου σε φανταστικό αγώνα νίκη με 3-2. Σκόρερ για την Αργεντινή ο Franco στο 1′ λεπτό και στο 39′ λεπτό και ο τεράστιος Batistuta στο 46′ λεπτό. Για τους «Καριόκας» σκόρερ ο Branco στο 5′ λεπτό και ο Joao Paulo στο 52′ λεπτό. Παρακολούθησαν το παιχνίδι 44.000 φίλαθλοι στις κερκίδες. Ενώ η Αργεντινή ήταν πραγματικά υπέροχη τότε.
Και φτάνουμε στο 2004 που επιτέλους το «κίτρινο» νικάει το «γαλάζιο». Το ημερολόγιο έδειχνε 25 Ιουλίου και αυτός ο τελικός, παρουσία 46.000 οπαδών έμεινε στην ιστορία. Ένα εκπληκτικό παιχνίδι, γεμάτο «δράμα», με την κανονική διάρκεια να λήγει ισόπαλη με 2-2. Στο 20′ λεπτό ο Kily Gonzalez ανοίγει το σκορ ενώ στο 45′ λεπτό ο Luisao ισοφαρίζει πριν το ημίχρονο. Στο 87′ λεπτό ο Delgado φαίνεται να συνεχίζει την παράδοση αλλά ο στο 93′ λεπτό ο Adriano δείχνει την «καρδιά» της παγκόσμιας πρωταθλήτριας πριν δύο χρόνια. Στα πέναλτι τα δύο πρώτα της Αργεντινής του D’Alessandro και του Heinze πάνε χαμένα, ενώ τα αντίστοιχα της Βραζιλίας βρίσκουν στόχο με Adriano και Εdu. O Kily Gonzalez και ο Sorin δίνουν ελπίδες τις οποίες «σβήνουν» οριστικά, ο Diego με τον Juan και δίνουν το τρόπαιο επιτέλους στη Βραζιλία.
Έτσι φτάνουμε στην τελευταία αναμέτρηση το 2007 πριν τη φετινή. Εκεί που εμφανίστηκε, μια καταπληκτική Αργεντινή που όλοι την είχαν φαβορί, αφού η Βραζιλία είχε κάποιες σημαντικές απουσίες. Όμως στον τελικό τα πράγματα ήταν τόσο διαφορετικά και η Βραζιλία διέλυσε με 3-0 την «Αλμπισελέστε». 15 Ιουλίου του 2007 τοποθεσία Μαρακάιμπο στάδιο «Jose Pachencho Romero» και οι 40.000 θεατές είδαν μια εξωπραγματική παράσταση της Βραζιλίας. Ο Julio Baptista στο 4′ λεπτό ανοίγει το σκορ, ενώ ο Ayala με αυτογκόλ στο 40′ λεπτό κάνει ακόμα πιο δύσκολο το έργο των «γαλάζιων». Και εκεί που όλοι πίστευαν ότι στο δεύτερο θα υπάρχει αντίδραση στο 69′ λεπτό ο Dani Alves θα τελειώσει την «παρτίδα».
Και τώρα σε λίγες ώρες, θα δούμε αν η Βραζιλία θα συνεχίσει, την παράδοση των δύο τελευταίων αναμετρήσεων σε τελικούς ή θα επιστρέψουμε στα παλιά με την Αργεντινή να σπάει την «κατάρα» που την κυνηγάει από το 1993 και το τελευταίο της τρόπαιο… Neymar ή Mesi? Βραζιλιάνικη σάμπα ή Αργεντίνικο τάνγκο? Η απάντησή σε λίγες ώρες στο άδειο, λόγω covid-19, ιστορικό «Maracana». Όπως έχετε διαπιστώσει το art of football ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΜΕΣΑ…
Από τον Ευστράτιο Φωτεινό
