Στην εποχή στην οποία κάποιος λατρεύεται ως Θεός ή συγκεντρώνει εκατομμύρια αντιπάλους ο Αντρέϊ Σεφτσένκο φαντάζει ως όαση. Ανέκφραστος , με τις μοναδικές διαφοροποιήσεις στις εκφράσεις του προσώπου του να είναι αυτές της χαράς και πιο συγκεκριμένα όταν σκόραρε. Και όλοι μας θυμόμαστε ότι το έκανε πολλές φορές και με δεκάδες τρόπους.
Είναι αλήθεια ότι όταν μιλάμε για παίκτες όπως ο Σέβα, το μόνο που δεν μας έρχεται πρώτα στο νου είναι η στατιστική. Σεφτσένκο σημαίνει ξεπέταγμα, άψογα τελειώματα στις ευκαιρίες που του παρουσιάζονταν και συμπαίκτες που συνέθεταν μία πανίσχυρη Μίλαν την οποία προφανώς αναπολούν οι οπαδοί της. Η παιδική του ηλικία όμως το μόνο που δεν προϊδέαζε ήταν φώτα, επιτυχίες και λάμψη.
’’ ΜΕ ΕΣΩΣΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ’’
Το πυρηνικό δυστύχημα του Τσέρνομπιλ στιγμάτισε τον νεαρό τότε Αντρέϊ ο οποίος έχει περιγράψει χαρακτηριστικά: ‘ ‘ Ήμουν δέκα χρονών, διασκέδαζα παίζοντας ποδόσφαιρο παντού όταν με πήραν στις ακαδημίες της Ντιναμό Κιέβου. Ύστερα έγινε η έκρηξη και μας πήραν όλους. Ακόμη νιώθω πόνο, έφτασαν λεωφορεία και πήραν όλα τα παιδιά από έξι έως δεκαπέντε χρονών, ήταν σαν να ζω σε ταινία. Στη γειτονιά μου είχα ολοένα και λιγότερα, όλοι οι φίλοι μου πέθαναν όχι από τη ραδιενέργεια αλλά από το αλκοόλ, τα ναρκωτικά και τα προβλήματα με τα όπλα. Ο κόσμος που ξέραμε κατέρρεε και όπως όλοι οι άνθρωποι έτσι και οι φίλοι μου δεν πίστευαν πλέον σε τίποτα και χάθηκαν. Οι γονείς μου και το ποδόσφαιρο με έσωσαν! ‘ ‘
Πίσω στα του ποδοσφαίρου, ο δεκάχρονος Αντρέϊ είχε πείσει την Ντιναμό Κιέβου να τον εντάξει στις ακαδημίες της και μόλις λίγα χρόνια αργότερα σε τουρνουά επονομαζόμενο, Ίαν Ρας, πήρε το πρώτο του χρυσό παπούτσι τερματίζοντας πρώτος σκόρερ με έπαθλο ένα ζευγάρι παπούτσια ποδοσφαίρου με τον ίδιο να δηλώνει πρόσφατα : ‘ ‘ Σήμαινε πολλά για εμένα γιατί όλοι στην Ουκρανία γνώριζαν τον Ίαν Ρας . Τα παπούτσια ήταν πολύ μικρά για εμένα αλλά πάλι προσπαθούσα να παίξω με αυτά μέχρι που το μεγάλο μου δάχτυλο βγήκε από μέσα. Προσπάθησα να καλύψω τις τρύπες γιατί δεν μπορούσα να αγοράσω τόσο ωραία όσο αυτά. ‘ ‘
Η συνέχεια με τη Ντιναμό ονειρική σαν παραμύθι. Πέντε πρωταθλήματα με περισσότερα από ενενήντα γκολ και οι πρώτες κλήσεις στην εθνική ομάδα ήταν γεγονός. Σε μία περίοδο που το ανερχόμενο αστέρι του παγκοσμίου ποδοσφαίρου ήταν ο Ρονάλντο ( το αγαπημένο μας « φαινόμενο » ) ο Μίροσλαβ Μπλάζεβιτς , προπονητής της εθνικής Κροατίας τότε , πριν από αναμέτρηση με αντίπαλο την Ουκρανία τόνιζε πως θεωρούσε τον Σεφτσένκο καλύτερο ποδοσφαιριστή από τον Βραζιλιάνο στράϊκερ. Αυτές οι κριτικές , ένα χατ τρικ εναντίον της Μπαρτσελόνα στη Βαρκελώνη, και η εν γένει φανταστική παρουσία του οδήγησαν τη Μίλαν να ξοδέψει εικοσιπέντε εκατομμύρια λίρες με τους Ιταλούς να κάνουν την έως τότε πιο ακριβή μεταγραφή της ιστορίας τους.
Ο ταχύτατος Ουκρανός όχι μόνο προσαρμόστηκε γρήγορα αλλά στην πρώτη του σεζόν, παρότι η Μίλαν δεν πήρε τον τίτλο του πρωταθλητή, βγήκε και πρώτος σκόρερ με εικοσιτέσσερα τέρματα αριθμό που έπιασε και τη δεύτερη διαδοχική του χρονιά με τους ροσονέρι. Κι αν το κοινό στην Ιταλία έμενε άφωνο με τα πεπραγμένα του Σέβα ο ίδιος θα γίνει πανευτυχής όταν στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το Μάη του 2003 στο Ολντ Τράφορντ με αντίπαλο τη Γιουβέντους του Τζιανλουίτζι Μπουφόν, εκτελεί το νικητήριο πέναλτι και δίνει το βαρύτιμο τρόπαιο στην ομάδα του. Κάτι αντίστοιχο δεν συνέβη και στον αλησμόνητο τελικό της Κωνσταντινούπολης με αντίπαλο τη Λίβερπουλ όταν ο Σεφτσένκο νικήθηκε από τον Ντούντεκ στο κρίσιμο πέναλτι και η κούπα πήγε στην παρέα του Στίβεν Τζέραρντ. Ανεξίτηλη στη μνήμη μας έχει μείνει σίγουρα η παρουσία του για εφτά σεζόν στη Μίλαν με την οποία κατάφερε να μείνει στην ιστορία της ως ο δεύτερος σκόρερ όλων των εποχών πίσω από το Σουηδό Γκούναρ Νόρνταλ.
Και όταν ένας πανίσχυρος οικονομικά επιχειρηματίας θέλει να δυναμώσει την ομάδα του δίνοντας πάρα πολλά λεφτά για τον σέντερ φορ που θα κάνει τη διαφορά, τότε ένα όνομα σαν του Αντρέϊ Σεφτσένκο αποτελεί την ιδανική επιλογή. Αυτό σκέφτηκε και ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς ο οποίος δαπάνησε σχεδόν τριανταμία εκατομμύρια λίρες για να τον αποκτήσει το καλοκαίρι του 2006 και να δώσει στον Ζοσέ Μουρίνιο ένα υπερόπλο για την επίθεση. Η πληθώρα των επιλογών στους μπλε του Λονδίνου μετέφερε τον Σέβα στα πλάγια της επίθεσης αρκετές φορές και σε συνδυασμό με κάποιους τραυματισμούς η καριέρα του Ουκρανού άρχισε να καταγράφει φθίνουσα πορεία με αποκορύφωμα τον δανεισμό του στη Μίλαν όταν την περίοδο 2008-2009 δεν τον υπολόγιζε στην Τσέλσι ο Λουίζ Φελίπε Σκολάρι. Η νέα του θητεία στην Ιταλία δεν στέφθηκε με επιτυχία και ο Σέβα προτίμησε να επιστρέψει στην αγαπημένη του Ντιναμό, το καλοκαίρι του 2009 , για να κλείσει την καριέρα του παρά να παίξει σε κάποιο πρωτάθλημα με μυθικό συμβόλαιο όπως έχουν πράξει τα τελευταία χρόνια δεκάδες μεγάλα ονόματα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
Όλοι οι ποδοσφαιριστές θέλουν να καταγράφουν επιτυχίες με την εθνική τους ομάδα έτσι και ο Σέβα. Και πολύ περισσότερο γιατί η Ουκρανία δεν είχε συμμετάσχει σε μεγάλη διοργάνωση και παρότι ο ίδιος φόρτωνε με πολλά γκολ τα αντίπαλα δίχτυα σε προκριματικούς η εθνική του ομάδα δεν τα κατάφερνε να δώσει το παρών. Όλα αυτά μέχρι το Μουντιάλ του 2006 όταν με προπονητή τον Όλεγκ Μπλαχίν οι Ουκρανοί έφτασαν στην φάση των 8 όταν και αποκλείστηκαν από τους Ιταλούς με 3-0. Στην τελευταία του σεζόν ως ποδοσφαιριστής, το 2012 συμμετείχε και στο πανευρωπαϊκό σκοράροντας δύο τέρματα με αντίπαλο τη Σουηδία αλλά εν τέλει η εθνική του ομάδα τερμάτισε τρίτη στον όμιλο γνωρίζοντας τον αποκλεισμό.
Παρά την ενασχόλησή του με την πολιτική ο Σέβα επέστρεψε το 2016 στην αγαπημένη του εθνική αρχικά ως βοηθός Μιχάϊλο Φομένκο και στη συνέχεια ως πρώτος προπονητής με την εικόνα της Ουκρανίας στο πρόσφατο euro να είναι άκρως ελκυστική φτάνοντας στη φάση των 8 όπου και αποκλείστηκε από την Αγγλία με το βαρύ 4-0.
Λευτέρης Παπαδόπουλος
