To 1984 ήταν το δεύτερο Εuro που διεξήχθη με οκτώ ομάδες χωρισμένες σε δύο ομίλους. Τη διοργάνωση ανέλαβε για δεύτερη φορά η Γαλλία ενώ τις άλλες εφτά θέσεις κατέλαβαν οι νικητές των εφτά προκριματικών ομίλων. Στον 7ο όμιλο Ισπανία και Ολλανδία ισοβάθμησαν με 13 βαθμούς και με την ίδια διαφορά τερμάτων (+16)!!! αλλά η Ισπανία λόγω καλύτερης επίθεσης ήταν αυτή που πήρε το εισιτήριο για τα γήπεδα της Γαλλίας. Στον 6ο όμιλο η Β. Ιρλανδία πήγε να κάνει την έκπληξη κόντρα στη Δ. Γερμανία όπου αμφότερες τερμάτισαν με 11 βαθμούς όμως τα «Πάντσερ» είχαν καλύτερη διαφορά τερμάτων (+10) έναντι (+3) παίρνοντας έτσι την πρόκριση.
Στην τελική φάση οι διοργανωτές Γάλλοι ήταν το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Στις τάξεις τους είχαν τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του κόσμου εκείνη την περίοδο τον Μισέλ Πλατινί που μαζί με τους Ζιρές και Τινγκανά δημιούργησαν μία από τις κορυφαίες τριάδες στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Οι «Τρικολόρ» ολοκλήρωσαν τον όμιλο με τρεις νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια και τον Πλατινί να πετυχαίνει εφτά (!!!) τέρματα μόνο στη φάση των ομίλων. Την τελευταία αγωνιστική -για τον ίδιο όμιλο- Δανία και Βέλγιο έδωσαν μάχη για τη δεύτερη θέση πίσω από τη Γαλλία. Οι Βέλγοι μέχρι το 41′ προηγούνταν με 2-0 όμως οι Δανοί έκαναν την ολική ανατροπή και με νίκη 3-2 κατέλαβαν τη δεύτερη θέση (4β.). Το Βέλγιο έμεινε τρίτο (2β.) ενώ η Γιουγκοσλαβία τελευταία χωρίς βαθμό.
Στον δεύτερο όμιλο τα πράγματα ήταν πολύ πιο αμφίρροπα καθώς ο πρώτος με το τον
τρίτο τερμάτισαν με μόλις ένα βαθμό διαφορά. Πριν την έναρξη των αγώνων η πρωταθλήτρια Ευρώπης του 1980 Δ. Γερμανία ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την πρώτη θέση. Πολλές πιθανότητες για πρόκριση είχε και η ταλαντούχα Ισπανία. Οι άλλες δύο ομάδες του ομίλου Πορτογαλία και Ρουμανία θα συμμετείχαν για πρώτη φορά στη διοργάνωση. Στην πράξη όμως τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά αφού οι τέσσερις ομάδες έδωσαν μεταξύ τους έξι πολύ σκληρά και κλειστά παιχνίδια με τα τρία από αυτά να ολοκληρώνονται ισόπαλα και στα άλλα τρία η νίκη να κρίνεται στο γκολ. Μέχρι και πριν την τελευταία αγωνιστική όλες οι ομάδες ήταν μέσα στο κόλπο της πρόκρισης με τη Δ. Γερμανία να κρατάει τη πρωτιά. Τα δύο ματς της τρίτης αγωνιστικής ξεκίνησαν την ίδια ώρα και μέχρι το 81′ βρίσκονταν αμφότερα στο 0-0, κάτι που συνέφερε Γερμανούς και Ισπανούς που έπαιζαν αντίπαλοι. Σε αυτό το σημείο όμως η Πορτογαλία ανοίγει το σκορ κόντρα στους Ρουμάνους με τον Νένε, περνώντας αυτή στη πρώτη θέση και οι Γερμανοί στη δεύτερη. Το γκολ της Πορτογαλίας αφύπνισε την Ισπανία που «ντύθηκε» …Γερμανία και με γκολ του Αντόνιο Μακέντα στο 90′ πήρε τη νίκη-πρόκριση. Το σημαντικό όμως είναι ότι μαζί με την πρόκριση πήρε και τη πρωτιά του ομίλου αποφεύγοντας έτσι τη διασταύρωση στα ημιτελικά με τη Γαλλία.
Στο Εuro ’84 -σε αντίθεση με το προηγούμενο- μετά τους ομίλους υπήρχε ημιτελική φάση και όχι κατευθείαν τελικός μεταξύ των πρώτων των δύο ομίλων. Αυτή η αλλαγή έδινε κίνητρο στις ομάδες να παλέψουν και για τη δεύτερη θέση. Στα ημιτελικά η διοργανώτρια Γαλλία του «ασταμάτητου» Μισέλ Πλατινί αντιμετώπισε την Πορτογαλία. Ήταν ένα παιχνίδι βγαλμένο από το …μέλλον αφού η διακύμανση αλλά και η κατάσταση των δύο ομάδων έμοιαζε πολύ με τον ημιτελικό του Εuro 2000 Πορτογαλία-Γαλλία. Στο Βελοντρόμ της Μασσαλίας υπό τις επευφημίες παραπάνω από 50,000 Γάλλων οι «Τρικολόρ» προηγήθηκαν σχετικά νωρίς με τον Ζαν-Φρανσουά Ντομέργκ της Τουλούζ. Μετά το πρώτο τέρμα όμως δε σταμάτησαν να πιέζουν τους Πορτογάλους θέλοντας έτσι να τελειώσουν νωρίς το ματς ώστε να αρχίσουν να σκέφτονται από τώρα τον μεγάλο τελικό. Στο 74′ όμως ο επιθετικός με καταγωγή από την Αγκόλα Ρουί Τζορντάο ισοφάρισε για τους Πορτογάλους «παγώνοντας» το Βελοντρόμ. Στο 9′ της παράτασης και πάλι ο Τζορντάο κάνει την πλήρη ανατροπή για τους Ίβηρες όμως και 
πάλι ο Ντομέργκ -αν και αμυντικός- φέρνει στο 114′ το παιχνίδι στα ίσια. Οι Πορτογάλοι έχοντας χάσει τη ψυχολογία αλλά και το στοιχείο του αιφνιδιασμού δέχθηκαν γκολ στο τελευταίο λεπτό της παράτασης από τον Μισέλ Πλατινί. Από το μέλλον δεν ήταν βγαλμένο μόνο το ματς αλλά και η απόδοση του Ντομέργκ που θύμισε αυτή ενός άλλου Γάλλου αμυντικού του Λιλιάν Τουράμ που στον ημιτελικό του Μουντιάλ του 1998 κόντρα στη Κροατία πέτυχε δύο τέρματα χαρίζοντας τη νίκη στην ομάδα του. Αυτά ήταν τα μοναδικά τέρματα του Τουράμ σε 142 συμμετοχές με το εθνόσημο σε αντίθεση με το συνάδελφο του Ντομέργκ που και αυτός πέτυχε δύο τέρματα αλλά σε μόλις εννιά διεθνείς συμμέτοχες. Στον άλλο ημιτελικό Δανία και Ισπανία αναδείχθηκαν ισόπαλες 1-1 (Λερμπύ 7΄- Μακέντα 67΄). Στην παράταση δεν άλλαξε τίποτα, στα πέναλντι όμως οι Ισπανοί ευστόχησαν σε πέντε εκτελέσεις έναντι τεσσάρων των Δανών παίρνοντας έτσι το εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό του Παρκ ντε Πρενς.
Ο τελικός της 27ης Ιουνίου είχε σαν αρνητικό πρωταγωνιστή τον Ισπανό Πορτιέρο Λουίς Αρκονάδα. Στο 57′ μετά από εκτέλεση φάουλ του Πλατινί και ενώ ο Βάσκος έδειχνε ότι θα μπλοκάρει εύκολα τη μπάλα αυτή γλιστράει από την αγκαλιά του καταλήγοντας στην Ισπανική εστία. Στο υπόλοιπο του παιχνιδιού μπορεί οι Ισπανοί να πίεζαν για την ισοφάριση ωστόσο ο Μπελόν σε μια αντεπίθεση σκόραρε βάζοντας το κερασάκι στη τούρτα του Γαλλικού θριάμβου. Το 1984 για πρώτη φορά σε Εuro δεν έγινε μικρός τελικός, ένα παιχνίδι που στη πραγματικότητα δεν ενδιέφερε ποτέ κανέναν. Πρώτος σκόρερ του τουρνουά αναδείχθηκε ο Μισέλ Πλατινί με την αξεπέραστη επίδοση των εννέα τερμάτων που όπως ήταν λογικό σάρωσε και όλα τα βραβεία εκείνη τη χρονιά σε πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο .
Από τον Μιχάλη Μαντζουράνη.
